Przejdź do zawartości

Jan Rodzoń: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
→Życiorys: Dodano odnośnik do źródła.
Linia 17: Linia 17:
Urodził się w 1931 w Mostach Wielkich pod [[Lwów|Lwowem]]. Ukończył studia na [[Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie|Wydziale Górniczym]] [[Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie|Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie]]. Od 1957 do 1974 był zatrudniony w [[Kopalnia Węgla Kamiennego Niwka-Modrzejów|KWK Niwka-Modrzejów]], w której został naczelnym inżynierem, później do 1981 pracował w [[Kopalnia Węgla Kamiennego Sosnowiec|KWK Sosnowiec]]. Następnie sprawował stanowiska dyrektora technicznego w Dąbrowskim Zjednoczeniu Węglowym w Sosnowcu, od 1985 do 1992 dyrektora naczelnego w Dąbrowskim Gwarectwie Węglowym (późniejsze Przedsiębiorstwo Eksploatacji Węgla „Wschód”)<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Wspomnienie o&nbsp;Tych, którzy&nbsp;odeszli… |data = 2016-10-31 |data dostępu = 2024-09-29 |opublikowany = Kurier Miejski |url = https://kuriermiejski.com.pl/wspomnienie-o-tych-ktorzy-odeszli/ |język = pl-PL}}</ref>.
Urodził się w 1931 w Mostach Wielkich pod [[Lwów|Lwowem]]. Ukończył studia na [[Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie|Wydziale Górniczym]] [[Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie|Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie]]. Od 1957 do 1974 był zatrudniony w [[Kopalnia Węgla Kamiennego Niwka-Modrzejów|KWK Niwka-Modrzejów]], w której został naczelnym inżynierem, później do 1981 pracował w [[Kopalnia Węgla Kamiennego Sosnowiec|KWK Sosnowiec]]. Następnie sprawował stanowiska dyrektora technicznego w Dąbrowskim Zjednoczeniu Węglowym w Sosnowcu, od 1985 do 1992 dyrektora naczelnego w Dąbrowskim Gwarectwie Węglowym (późniejsze Przedsiębiorstwo Eksploatacji Węgla „Wschód”)<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Wspomnienie o&nbsp;Tych, którzy&nbsp;odeszli… |data = 2016-10-31 |data dostępu = 2024-09-29 |opublikowany = Kurier Miejski |url = https://kuriermiejski.com.pl/wspomnienie-o-tych-ktorzy-odeszli/ |język = pl-PL}}</ref>.


Równolegle z pracą zawodową był działaczem sportowym. Pełnił funkcję prezesa klubu AKS Niwka przy KWK Niwka-Modrzejów. Od 1979 do 1980 był prezesem sekcji piłkarskiej [[Zagłębie Sosnowiec (piłka nożna)|Zagłębia Sosnowiec]]. Na przełomie lat 70. i 80. sprawował stanowisko prezesa sekcji [[Hokej na lodzie|hokeja na lodzie]] klubu [[Zagłębie Sosnowiec (hokej na lodzie)|Zagłębia Sosnowiec]]. W tym czasie drużyna zdobywała medale [[Mistrzostwa Polski w hokeju na lodzie|mistrzostw Polski]]: czterokrotnie złoty ([[I liga polska w hokeju na lodzie (1979/1980)|1980]], [[I liga polska w hokeju na lodzie (1980/1981)|1981]], [[I liga polska w hokeju na lodzie (1981/1982)|1982]], [[I liga polska w hokeju na lodzie (1982/1983)|1983]]) i trzykrotnie srebrny ([[I liga polska w hokeju na lodzie (1977/1978)|1978]], [[I liga polska w hokeju na lodzie (1978/1979)|1979]], [[I liga polska w hokeju na lodzie (1983/1984)|1984]]). Od 1984 do 1992 przez dwie kadencje pełnił funkcję prezesa [[Polski Związek Hokeja na Lodzie|Polskiego Związku Hokeja na Lodzie]] (ponownie wybrany 6 czerwca 1988<ref>{{Cytuj pismo | autor = Józef Ząbkiewicz | tytuł = Przed wielką reorganizacją | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 19 (454) | strony = 7 | data = 1-10 lipca 1988 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=667}}</ref>). W tym czasie był szefem polskiej ekipy w turniejach [[Mistrzostwa świata w hokeju na lodzie mężczyzn|mistrzostw świata]] (czterokrotnie) oraz [[Hokej na lodzie na zimowych igrzyskach olimpijskich|zimowych igrzysk olimpijskich]] w [[Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988|1988]], [[Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992|1992]]. Był inicjatorem powołania [[SMS Sosnowiec|Niepublicznego Liceum Ogólnokształcącego Szkoły Mistrzostwa Sportowego Polskiego Związku Hokeja na Lodzie w Sosnowcu]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://smspzhl.pl/o-szkole/to-juz-20-lat/ | tytuł = To już 20 lat! | autor = Dorota Wilk | opublikowany = smspzhl.pl | data dostępu = 2016-03-13}}</ref>. Przyczynił się także do powstania analogicznej sosnowieckiej SMS dla dziewcząt w dyscyplinie piłki siatkowej.
Równolegle z pracą zawodową był działaczem sportowym. Pełnił funkcję prezesa klubu AKS Górnik Niwka przy KWK Niwka-Modrzejów<ref>{{Cytuj |autor = Tomasz Szymczyk |tytuł = Nie żyje Jan Rodzoń, były dyrektor Dąbrowskiego Gwarectwa Węglowego i działacz sportowy |data = 2016-03-12 |data dostępu = 2024-09-29 |opublikowany = www.dziennikzachodni.pl |url = https://dziennikzachodni.pl/nie-zyje-jan-rodzon-byly-dyrektor-dabrowskiego-gwarectwa-weglowego-i-dzialacz-sportowy/ar/c3-9610918 |język = pl}}</ref>. Od 1979 do 1980 był prezesem sekcji piłkarskiej [[Zagłębie Sosnowiec (piłka nożna)|Zagłębia Sosnowiec]]. Na przełomie lat 70. i 80. sprawował stanowisko prezesa sekcji [[Hokej na lodzie|hokeja na lodzie]] klubu [[Zagłębie Sosnowiec (hokej na lodzie)|Zagłębia Sosnowiec]]. W tym czasie drużyna zdobywała medale [[Mistrzostwa Polski w hokeju na lodzie|mistrzostw Polski]]: czterokrotnie złoty ([[I liga polska w hokeju na lodzie (1979/1980)|1980]], [[I liga polska w hokeju na lodzie (1980/1981)|1981]], [[I liga polska w hokeju na lodzie (1981/1982)|1982]], [[I liga polska w hokeju na lodzie (1982/1983)|1983]]) i trzykrotnie srebrny ([[I liga polska w hokeju na lodzie (1977/1978)|1978]], [[I liga polska w hokeju na lodzie (1978/1979)|1979]], [[I liga polska w hokeju na lodzie (1983/1984)|1984]]). Od 1984 do 1992 przez dwie kadencje pełnił funkcję prezesa [[Polski Związek Hokeja na Lodzie|Polskiego Związku Hokeja na Lodzie]] (ponownie wybrany 6 czerwca 1988<ref>{{Cytuj pismo | autor = Józef Ząbkiewicz | tytuł = Przed wielką reorganizacją | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 19 (454) | strony = 7 | data = 1-10 lipca 1988 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=667}}</ref>). W tym czasie był szefem polskiej ekipy w turniejach [[Mistrzostwa świata w hokeju na lodzie mężczyzn|mistrzostw świata]] (czterokrotnie) oraz [[Hokej na lodzie na zimowych igrzyskach olimpijskich|zimowych igrzysk olimpijskich]] w [[Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988|1988]], [[Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992|1992]]. Był inicjatorem powołania [[SMS Sosnowiec|Niepublicznego Liceum Ogólnokształcącego Szkoły Mistrzostwa Sportowego Polskiego Związku Hokeja na Lodzie w Sosnowcu]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://smspzhl.pl/o-szkole/to-juz-20-lat/ | tytuł = To już 20 lat! | autor = Dorota Wilk | opublikowany = smspzhl.pl | data dostępu = 2016-03-13}}</ref>. Przyczynił się także do powstania analogicznej sosnowieckiej SMS dla dziewcząt w dyscyplinie piłki siatkowej.


Ponadto inicjował budowę obiektów sportowym oraz Szpitala Górniczego w Sosnowcu. Hobbystycznie zajmował się strzelectwem myśliwskim. Od 1985 do 1995 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Strzelectwa Myśliwskiego Wojewódzkiej Rady Łowieckiej w Katowicach, a od 1996 zasiadał w Komisji Rewizyjnej [[Polski Związek Łowiecki|Polskiego Związku Łowieckiego]]. Sprawował mandat radnego Rady Miasta Sosnowca kadencji 1998–2002, pełniąc stanowisko wiceprzewodniczącego rady.
Ponadto inicjował budowę obiektów sportowym oraz Szpitala Górniczego w Sosnowcu. Hobbystycznie zajmował się strzelectwem myśliwskim. Od 1985 do 1995 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Strzelectwa Myśliwskiego Wojewódzkiej Rady Łowieckiej w Katowicach, a od 1996 zasiadał w Komisji Rewizyjnej [[Polski Związek Łowiecki|Polskiego Związku Łowieckiego]]. Sprawował mandat radnego Rady Miasta Sosnowca kadencji 1998–2002, pełniąc stanowisko wiceprzewodniczącego rady.

Wersja z 19:48, 29 wrz 2024

Jan Rodzoń
Data i miejsce urodzenia

1931
Mosty Wielkie

Data i miejsce śmierci

12 marca 2016
Sosnowiec

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Jan Rodzoń (ur. 1931 w Mostach Wielkich, zm. 12 marca 2016 w Sosnowcu) – polski inżynier, działacz sportowy i społeczny.

Życiorys

Urodził się w 1931 w Mostach Wielkich pod Lwowem. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Od 1957 do 1974 był zatrudniony w KWK Niwka-Modrzejów, w której został naczelnym inżynierem, później do 1981 pracował w KWK Sosnowiec. Następnie sprawował stanowiska dyrektora technicznego w Dąbrowskim Zjednoczeniu Węglowym w Sosnowcu, od 1985 do 1992 dyrektora naczelnego w Dąbrowskim Gwarectwie Węglowym (późniejsze Przedsiębiorstwo Eksploatacji Węgla „Wschód”)[1].

Równolegle z pracą zawodową był działaczem sportowym. Pełnił funkcję prezesa klubu AKS Górnik Niwka przy KWK Niwka-Modrzejów[2]. Od 1979 do 1980 był prezesem sekcji piłkarskiej Zagłębia Sosnowiec. Na przełomie lat 70. i 80. sprawował stanowisko prezesa sekcji hokeja na lodzie klubu Zagłębia Sosnowiec. W tym czasie drużyna zdobywała medale mistrzostw Polski: czterokrotnie złoty (1980, 1981, 1982, 1983) i trzykrotnie srebrny (1978, 1979, 1984). Od 1984 do 1992 przez dwie kadencje pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Hokeja na Lodzie (ponownie wybrany 6 czerwca 1988[3]). W tym czasie był szefem polskiej ekipy w turniejach mistrzostw świata (czterokrotnie) oraz zimowych igrzysk olimpijskich w 1988, 1992. Był inicjatorem powołania Niepublicznego Liceum Ogólnokształcącego Szkoły Mistrzostwa Sportowego Polskiego Związku Hokeja na Lodzie w Sosnowcu[4]. Przyczynił się także do powstania analogicznej sosnowieckiej SMS dla dziewcząt w dyscyplinie piłki siatkowej.

Ponadto inicjował budowę obiektów sportowym oraz Szpitala Górniczego w Sosnowcu. Hobbystycznie zajmował się strzelectwem myśliwskim. Od 1985 do 1995 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Strzelectwa Myśliwskiego Wojewódzkiej Rady Łowieckiej w Katowicach, a od 1996 zasiadał w Komisji Rewizyjnej Polskiego Związku Łowieckiego. Sprawował mandat radnego Rady Miasta Sosnowca kadencji 1998–2002, pełniąc stanowisko wiceprzewodniczącego rady.

Zmarł 12 marca 2016 w wieku 85 lat w Sosnowcu[5][6]. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Będzinie[7].

Odznaczenia i wyróżnienia

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2000)[8]
  • Odznaka „Zasłużony dla Miasta Sosnowca” (2002)[1]
  • Złoty Medal za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego
  • Nagroda Miasta Sosnowca (2004)
  • Honorowy prezes Polskiego Związku Hokeja na Lodzie[9]

Przypisy

  1. ↑ a b Wspomnienie o Tych, którzy odeszli… [online], Kurier Miejski, 31 października 2016 [dostęp 2024-09-29] (pol.).
  2. ↑ Tomasz Szymczyk, Nie żyje Jan Rodzoń, były dyrektor Dąbrowskiego Gwarectwa Węglowego i działacz sportowy [online], www.dziennikzachodni.pl, 12 marca 2016 [dostęp 2024-09-29] (pol.).
  3. ↑ Józef Ząbkiewicz. Przed wielką reorganizacją. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 19 (454), s. 7, 1-10 lipca 1988. 
  4. ↑ Dorota Wilk: To już 20 lat!. smspzhl.pl. [dostęp 2016-03-13].
  5. ↑ Zmarł Jan Rodzoń. pzhl.org.pl, 2016-03-12. [dostęp 2016-03-13].
  6. ↑ Odszedł Jan Rodzoń. hokej.net, 2016-03-12. [dostęp 2016-03-13].
  7. ↑ Jan Rodzoń spoczął na cmentarzu w Będzinie. Ostatnie pożegnanie. dabrowagornicza.naszemiasto.pl, 2016-03-18. [dostęp 2016-03-24].
  8. ↑ M.P. z 2001 r. nr 5, poz. 91
  9. ↑ Włodzimierz Sowiński: Zmarł Jan Rodzoń, twórca hokejowego Zagłębia Sosnowiec i honorowy prezes PZHL. katowickisport.pl, 2016-03-13. [dostęp 2016-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].

Bibliografia

Prezesi Polskiego Związku Hokeja na Lodzie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Rodzoń&oldid=74858261”