Jazłowiec: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m poprawa linków |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 48: | Linia 48: | ||
[[Kategoria:Historia Litwy]] |
[[Kategoria:Historia Litwy]] |
||
[[Kategoria:Miasta obwodu tarnopolskiego]] |
[[Kategoria:Miasta obwodu tarnopolskiego]] |
||
[[Kategoria:Zamki na Kresach wschodnich|Jazłowiec]] |
|||
[[en:Yazlovets]] |
[[en:Yazlovets]] |
||
Wersja z 14:04, 1 wrz 2007
Szablon:Miasto zagranica infobox
Jazłowiec – miasto w zachodniej Ukrainie w obwodzie tarnopolskim, na południe od Buczacza.
Jest to jedna z najstarszych osad polskich na Podolu. Własność Buczackich (którzy po osiedleniu się w Jazłowcu przyjęli nazwisko Jazłowieckich), Radziwiłłów i Koniecpolskich. Miejsce urodzenia poety Kornela Ujejskiego i kompozytora Mikołaja Gomółki (pochowanego także w Jazłowcu). W okresie I Rzeczypospolitej osadę zamieszkiwali również Ormianie, a miasto było siedzibą drugiego obok Lwowa biskupstwa kościoła ormiańskiego. W latach 1676-1684 Jazłowiec wszedł w skład Porty Otomańskiej. Zachowały się do dnia dzisiejszego ruiny twierdzy fortyfikowanej przez Jazłowieckich oraz stary polski cmentarz z kaplicą Błażowskich herbu Sas. W miasteczku do chwili obecnej znajduje się klasztor Sióstr Niepokalanek (założony w 1863 przez przybyłą z Rzymu bł. Marcelinę Darowską). Wcześniej, do końca XVIII wieku był to pałac rodowy Poniatowskich (spędził w nim swoje młodzieńcze lata Stanisław August Poniatowski. Obok klasztoru utworzony został zakład naukowo-wychowawczy. W jazłowieckim kościele św. Anny swą pierwszą mszę odprawił w 1894 Adam Stefan Sapieha, późniejszy kardynał. W grudniu 1918 klasztor w Jazłowcu został zajęty przez wojska ukraińskie i zamieniony na więzienie dla internowanych Polaków. W lecie 1919 w wąwozach w pobliżu Jazłowca odbyła się trzydniowa, zwycięska bitwa 14 Pułku Ułanów (utworzonego w Rosji z Polaków służących w armii carskiej) z wojskami ukraińskimi. Od dnia zwycięstwa - 11 lipca 1919 pułk ten przyjął nazwę Ułanów Jazłowieckich. W okresie II Rzeczypospolitej (1920 - 1939) zakład naukowo wychowawczy obejmował gimnazjum i liceum ogólnokształcące oraz seminarium gospodarcze wraz z internatem. W 1946 mieszkający w Jazłowcu Polacy oraz siostry niepokalanki zostali wysiedleni na zachód. Od 1999 w kaplicy istnieje sanktuarium bł Marceliny Darowskiej.