Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Język
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał simple:Alveolo-palatal consonant
Linia 27: Linia 27:
[[ja:歯茎硬口蓋音]]
[[ja:歯茎硬口蓋音]]
[[ro:Consoană alveolopalatală]]
[[ro:Consoană alveolopalatală]]
[[simple:Alveolo-palatal consonant]]
[[sv:Alveolopalatal konsonant]]
[[sv:Alveolopalatal konsonant]]
[[zh:龈腭音]]
[[zh:龈腭音]]

Wersja z 12:52, 27 mar 2012

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako przedniopodniebienne, alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce) ciszące to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.

Przykłady

W języku polskim występują:

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].