Centralna Szkoła Partyjna PZPR: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
infobox
drobne merytoryczne
Linia 18: Linia 18:
|liczba pracowników naukowych =
|liczba pracowników naukowych =
|liczba studentów =
|liczba studentów =
|dyrektor = [[Celina Budzyńska]]
|rektor = [[Celina Budzyńska]]
|członkostwo =
|członkostwo =
|drużyna sportowa =
|drużyna sportowa =

Wersja z 19:42, 11 lip 2016

{{{nazwa}}}
{{{nazwa oryginalna}}}
{{{jednostka macierzysta}}}
Data założenia

1944

Data likwidacji

1957

Typ

{{{typ}}}

Patron

{{{patron}}}

Państwo

 Polska

Adres

Łódź, Warszawa

{{{stanowisko zarządzającego}}}

{{{zarządzający}}}

brak współrzędnych

Centralna Szkoła Partyjna PZPR im. Juliana Marchlewskiego (CSP) – placówka kształcąca kadry partyjne PPR, a od 1948 PZPR.

Historia

Powstała w 1944 r. w Lublinie[1] jako Centralna Szkoła Partyjna PPR. Prawdopodobnie w II poł. 1945, a najpóźniej w 1946 przeniesiona do Łodzi. Od 1952 do 1957 funkcjonowała w Warszawie. Po zjednoczeniu PPR i PPS w 1948 r. nastąpiła zmiana nazwy na: Centralna Szkoła Partyjna PZPR. Imię Juliana Marchlewskiego szkoła otrzymała w 1950 roku.

Drugim dyrektorem szkoły była Celina Budzyńska (1945[potrzebny przypis]–1957). Funkcję zastępcy dyrektora pełniła w tym samym okresie Romana Granas (w latach po przełomie 1956 r. zaliczana do grona „puławian”).

Szkoła funkcjonowała w centrum Łodzi, przy al. T. Kościuszki 65, w budynku działającego do 1945 Niemieckiego Gimnazjum Reformowanego. W użytkowaniu posiadała też położony w pobliżu budynek przy ul. Wólczańskiej 95 (prawdopodobnie mieszkalny dla wykładowców) oraz trzy internaty – przy Kościuszki 46, Piotrkowskiej 147 i Wólczańskiej 51[2].

Zobacz też

  1. Bartosz Cichocki, Krzysztof Jóźwiak: Najważniejsze są kadry. Centralna Szkoła Partyjna PPR/PZPR.
  2. Książka telefoniczna Łodzi na 1946 r. s. 18.

Bibliografia

  • Czesław Kozłowski: Namiestnik Stalina. Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza BGW, 1993. ISBN 8370662331
  • Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański: Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR, 1948–1990. Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN, 2000, s. 166. ISBN 83-88490-03-6
  • Bartosz Cichocki, Krzysztof Jóźwiak: Najważniejsze są kadry. Centralna Szkoła Partyjna PPR/PZPR. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2006. ISBN 83-7436-041-0