Język santali: Różnice pomiędzy wersjami

Santali
Klasyfikacja genetyczna
	{{{klasyfikacja}}}
Status oficjalny
UNESCO	2 wrażliwy↗
Ethnologue	4 edukacyjny↗
Kody języka
ISO 639-2	sat
ISO 639-3	sat
IETF	sat
Glottolog	sant1410
Ethnologue	sat
WALS	stl
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 17:18, 25 gru 2017

Język santali – język plemienia Santalów (ok. 6 mln) we wschodnich i północno-wschodnich Indiach, także w Bangladeszu, Nepalu i Bhutanie, największy reprezentant grupy językowej munda należącej do rodziny austroazjatyckiej.

Język santali został uznany przez konstytucję indyjską jako jeden z 23 urzędowych języków Indii.

Alfabet

Norweski misjonarz Paul Olaf Bodding napisał gramatykę i słownik tego języka oraz przetłumaczył w 1914 Biblię na język santali, wykorzystując zmodyfikowany alfabet łaciński, często używany jeszcze dziś. Poza tym do zapisu Santali służą także lokalne alfabety: bengalski, orija i dewanagari.

Ponieważ wielość systemów pisma nie sprzyjała rozwojowi i standaryzacji języka, nauczyciel Pandit Raghunath Murmu stworzył w 1925 odrębny alfabet, przystosowany do oddania fonetycznych właściwości języka santali, znany jako Ol ciki lub Ol cemet. W przeciwieństwie do indyjskich alfabetów sylabicznych, ten system pisma jest czystym alfabetem, podobnie jak alfabet łaciński. Szersze wykorzystanie tego pisma jest jednak ograniczone niskim poziomem alfabetyzacji wśród Santalów (poniżej 30%).

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Wydział języków urzędowych Indii – oficjalna strona na temat języków urzędowych Indii i odnoszącego się do nich prawodawstwa

Bibliografia

Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5
Hembram, P. C. (2002). Santhali, a natural language. New Delhi: U. Hembram.
Minegishi, M., & Murmu, G. (2001). Santali basic lexicon with grammatical notes. Tōkyō: Institute for the Languages and Cultures of Asia and Afurica, Tokyo University of Foreign Studies. ISBN 4-87297-791-2
Newberry, J. (2000). North Munda dialects: Mundari, Santali, Bhumia. Victoria, B.C.: J. Newberry. ISBN 0-921599-68-4
Murmu, G., & Das, A. K. (1998). Bibliography, Santali literature. Calcutta: Biswajnan. ISBN 81-7525-080-1
Ghosh, A. (1994). Santali: a look into Santal morphology. New Delhi: Gyan Pub. House. ISBN 81-212-0451-8
Chakrabarti, B. (1992). A comparative study of Santali and Bengali. Calcutta: K.P. Bagchi & Co. ISBN 81-7074-128-9
Mitra, P. C. (1988). Santhali, the base of world languages. Calcutta: Firma KLM.
Bodding, P. O. (1929). A Santal dictionary. Oslo: J. Dybwad.

@@ Linia 5: / Linia 5: @@
  | kraj, region1=[[Indie]]
  | liczba=6 mln
  | pozycja=
- | rodzina=[[Języki austroazjatyckie]]<br />&nbsp;[[Języki munda|Munda]] <br />&nbsp;&nbsp;'''Santali'''
+ | rodzina=[[Języki austroazjatyckie]]<br />&nbsp;[[Języki mundajskie|Munda]]<br />&nbsp;&nbsp;'''Santali'''
  | kraj, region2=[[Indie]]
  | agencja=
  | rodzaj=[[ol ciki]], [[pismo bengalskie|bengalskie]], [[Pismo dewanagari|dewanagari]], [[pismo orija|orija]], [[alfabet łaciński|łacińskie]]
  | iso1=
@@ Linia 14: / Linia 14: @@
  | iso3= sat
  | sil=
  | kod=
  | przymiotnik=
 }}
+'''Język santali''' – język plemienia [[Santalowie|Santalów]] (ok. 6 mln) we wschodnich i północno-wschodnich Indiach, także w [[Bangladesz]]u, [[Nepal]]u i [[Bhutan]]ie, największy reprezentant grupy językowej [[Języki mundajskie|munda]] należącej do [[języki austroazjatyckie|rodziny austroazjatyckiej]].
-'''Język santali''' - język plemienia [[Santalowie|Santalów]] (ok. 6 mln) we wschodnich i północno-wschodnich Indiach, także w [[Bangladesz]]u, [[Nepal]]u i [[Bhutan]]ie, największy reprezentant grupy językowej [[Języki munda|munda]] należącej do [[języki austroazjatyckie|rodziny austroazjatyckiej]].
 Język santali został uznany przez konstytucję indyjską jako jeden z 23 urzędowych języków [[Indie|Indii]].
 == Alfabet ==
 Norweski misjonarz [[Paul Olaf Bodding]] napisał gramatykę i słownik tego języka oraz przetłumaczył w [[1914]] Biblię na język santali, wykorzystując zmodyfikowany alfabet łaciński, często używany jeszcze dziś. Poza tym do zapisu Santali służą także lokalne alfabety: [[Pismo bengalskie|bengalski]], [[język orija|orija]] i [[Pismo dewanagari|dewanagari]].
-Ponieważ wielość systemów pisma nie sprzyjała rozwojowi i standaryzacji języka, nauczyciel [[Pandit]] [[Raghunath Murmu]] stworzył w [[1925]] odrębny alfabet, przystosowany do oddania fonetycznych właściwości języka santali, znany jako ''[[Ol ciki]]'' lub ''[[Ol cemet]]''. W przeciwieństwie do indyjskich alfabetów sylabicznych, ten system pisma jest czystym alfabetem, podobnie jak alfabet łaciński. Szersze wykorzystanie tego pisma jest jednak ograniczone niskim poziomem alfabetyzacji wśród Santalów (poniżej 30%).
+Ponieważ wielość systemów pisma nie sprzyjała rozwojowi i standaryzacji języka, nauczyciel [[Pandit (tytuł)|Pandit]] [[Raghunath Murmu]] stworzył w [[1925]] odrębny alfabet, przystosowany do oddania fonetycznych właściwości języka santali, znany jako ''[[Ol ciki]]'' lub ''[[Ol cemet]]''. W przeciwieństwie do indyjskich alfabetów sylabicznych, ten system pisma jest czystym alfabetem, podobnie jak alfabet łaciński. Szersze wykorzystanie tego pisma jest jednak ograniczone niskim poziomem alfabetyzacji wśród Santalów (poniżej 30%).
 == Zobacz też ==
@@ Linia 33: / Linia 32: @@
 == Linki zewnętrzne ==
-* [http://dol.nic.in/ Wydział języków urzędowych Indii] - oficjalna strona na temat języków urzędowych Indii i odnoszącego się do nich prawodawstwa
+* [http://dol.nic.in/ Wydział języków urzędowych Indii] – oficjalna strona na temat języków urzędowych Indii i odnoszącego się do nich prawodawstwa
 == Bibliografia ==
 * Majewicz, Alfred F., ''Języki świata i ich klasyfikacja'', PWN, Warszawa, 1989, {{ISBN|83-01-08163-5}}
 * Hembram, P. C. (2002). ''Santhali, a natural language''. New Delhi: U. Hembram.
 * Minegishi, M., & Murmu, G. (2001). ''Santali basic lexicon with grammatical notes''. Tōkyō: Institute for the Languages and Cultures of Asia and Afurica, Tokyo University of Foreign Studies. {{ISBN|4-87297-791-2}}
 * Newberry, J. (2000). ''North Munda dialects: Mundari, Santali, Bhumia''. Victoria, B.C.: J. Newberry. {{ISBN|0-921599-68-4}}
@@ Linia 43: / Linia 42: @@
 * Ghosh, A. (1994). ''Santali: a look into Santal morphology''. New Delhi: Gyan Pub. House. {{ISBN|81-212-0451-8}}
 * Chakrabarti, B. (1992). ''A comparative study of Santali and Bengali''. Calcutta: K.P. Bagchi & Co. {{ISBN|81-7074-128-9}}
 * Mitra, P. C. (1988). ''Santhali, the base of world languages''. Calcutta: Firma KLM.
 * [[Paul Olaf Bodding|Bodding, P. O.]] (1929). ''A Santal dictionary''. Oslo: J. Dybwad.
 {{Języki austroazjatyckie}}
+{{SORTUJ:Santali}}
-[[Kategoria:Języki mundajskie|Santali]]
-[[Kategoria:Języki Indii|Santali]]
+[[Kategoria:Języki mundajskie]]
+[[Kategoria:Języki Indii]]