Zgromadzenie Księży Misjonarzy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 36: Linia 36:
* [[Siemiatycze|Siemiatyczach]] - od 29 września 1719 roku, za sprawą księcia [[Michał Józef Sapieha|Michała Józefa Sapiehy]]. Dokument (zatwierdzający) przekazania parafii i beneficjum został podpisany w dniu 3 lipca 1722 przez ks. [[Diecezja łucka|bpa diecezji łuckiej]] [[Stefan Bogusław Rupniewski|Stefana Rupniewskiego]].
* [[Siemiatycze|Siemiatyczach]] - od 29 września 1719 roku, za sprawą księcia [[Michał Józef Sapieha|Michała Józefa Sapiehy]]. Dokument (zatwierdzający) przekazania parafii i beneficjum został podpisany w dniu 3 lipca 1722 przez ks. [[Diecezja łucka|bpa diecezji łuckiej]] [[Stefan Bogusław Rupniewski|Stefana Rupniewskiego]].


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}



Wersja z 10:05, 18 sty 2018

Lazaryści
Herb zakonu
Pełna nazwa

Zgromadzenie Misji

Nazwa łacińska

Congregatio Presbiterorum Saeculorum Missionis

Skrót zakonny

CM

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

Wincenty à Paulo

Data założenia

1625

Data zatwierdzenia

1632

Strona internetowa

Zgromadzenie Misjonarzy, Zgromadzenie Misji (nazwy potoczne: Zgromadzenie księży misjonarzy, Misjonarze Wincentego à Paulo, lazaryści), łac. Congregatio Presbiterorum Saeculorum Missionis (CM) [1]stowarzyszenie życia apostolskiego, założone 17 kwietnia 1625 roku w Paryżu przez św. Wincentego à Paulo.

Skupiało księży i braci świeckich. Zawiązane w celu prowadzenia pracy misyjnej w małych miasteczkach, wioskach i wśród galerników. Misjonarze zobowiązywali się nie sprawować obowiązków kapłańskich w wielkich miastach oraz nie przyjmować beneficjów i godności kościelnych. Mieli rozwijać szkolnictwo i opiekę nad chorymi[2].

Historia

Do Polski misjonarze zostali sprowadzeni przez królową Ludwikę Marię Gonzagę w listopadzie 1651 roku z Francji. W skład pierwszej grupy weszli: ksiądz Lambert aux Couteaux, ksiądz Wilhelm Desdames, subdiakon Mikołaj Guillot, kleryk Kazimierz Żelazewski oraz brat Jakub Posny. Misjonarze osiedlili się w małym drewnianym domku położonym w okolicy kościoła św. Krzyża w Warszawie (drewnianego kościoła będącego poprzednikiem bazyliki Świętego Krzyża w Warszawie).

W dalszej kolejności Zgromadzenie Misji otrzymało beneficjum w Sokółce k. Białegostoku. Pierwszy dom został utworzony w 1653 r. przy parafii św. Krzyża w Warszawie. Od tego roku księża misjonarze obejmują parafię św. Krzyża w Warszawie. Po roku 1657 Dom Świętokrzyski zostaje rozbudowany oraz podjęta zostaje decyzja o budowie nowego kościoła - bazyliki Świętego Krzyża w Warszawie).

W 1675 roku przy parafii powstaje seminarium externum (seminarium dla diecezji).

W 1676 roku powstaje seminarium internum (nowicjat).

Najstarsze beneficja zgromadzenia znajdowały się bądź znajdują w:

Przypisy

  1. czasem mylone z zakonem rycerskim o podobnej nazwie potocznej
  2. Elżbieta Kowalczykowa, Kościół św. Krzyża, Warszawa 1975, s. 14.

Bibliografia

Linki zewnętrzne