Bolesław Baranowski (generał): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Automatyczna zmiana nazwy kategorii |
drobne redakcyjne Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|stopień grafika = Naramiennik Generał brygady land.png |
|stopień grafika = Naramiennik Generał brygady land.png |
||
|stopień = [[generał brygady]] |
|stopień = [[generał brygady]] |
||
|data urodzenia = |
|data urodzenia = 16 października 1943 |
||
|miejsce urodzenia = [[Wojnarowa]] |
|miejsce urodzenia = [[Wojnarowa]] |
||
|data śmierci = |
|data śmierci = |
||
|miejsce śmierci = |
|miejsce śmierci = |
||
|lata służby = |
|lata służby = 1965 - 2002 |
||
|siły zbrojne = |
|siły zbrojne = |
||
|jednostki = |
|jednostki = |
||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
|commons = |
|commons = |
||
}} |
}} |
||
'''Bolesław Baranowski''' (ur. [[16 października]] [[1943]] w [[Wojnarowa|Wojnarowej]]) – generał brygady [[Wojsko Polskie| |
'''Bolesław Baranowski''' (ur. [[16 października]] [[1943]] w [[Wojnarowa|Wojnarowej]]) – generał brygady [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]]. |
||
Absolwent |
Absolwent Technikum Kolejowego w [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]] (1962), podchorąży Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w [[Poznań|Poznaniu]] (1962–1965), potem dowódca plutonu czołgów w 20 pułku czołgów w [[Stargard|Stargardzie Szczecińskim]]. Od 1968 dowódca kompanii w stopniu porucznika. Reprezentant [[Pomorski Okręg Wojskowy|Pomorskiego Okręgu Wojskowego]] w „Zlocie Gwiaździstym” w grudniu 1969. W latach 1972–1975 studiował w [[Akademia Sztabu Generalnego|Akademii Sztabu Generalnego]], po czym został oficerem wydziału operacyjnego sztabu [[20 Warszawska Dywizja Pancerna|20 Dywizji Pancernej]]. Od 1976 do 1978 szef sztabu – zastępca dowódcy 68 pułku czołgów (od 1977 w stopniu majora), a 1978–1982 dowódca 5 pułku zmechanizowanego w [[Szczecin]]ie (od 1981 podpułkownik). 1982–1984 szef sztabu - zastępca dowódcy [[12 Dywizja Zmechanizowana|12 Dywizji Zmechanizowanej]]. W 1984 przez kilka miesięcy p.o. dowódcy tej dywizji. 1984–1986 studiował w [[Wojskowa Akademia Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej|Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa]] w [[Moskwa|Moskwie]] (od jesieni 1985 pułkownik), następnie dowódca [[4 Pomorska Dywizja Zmechanizowana|4 Dywizji Zmechanizowanej]] w [[Krosno Odrzańskie|Krośnie Odrzańskim]]. 1989 i 1990 dywizja ta uzyskiwała tytuł „Przodującego Związku Taktycznego WP”. W maju 1990 mianowany przez gen. [[Wojciech Jaruzelski|Wojciecha Jaruzelskiego]] generałem brygady. 1991–1992 zastępca dowódcy Grupy Organizacyjno-Przygotowawczej [[Krakowski Okręg Wojskowy|Krakowskiego Okręgu Wojskowego]], następnie zastępca dowódcy tego okręgu ds. liniowych, a 1993–1998 zastępca dowódcy – szef szkolenia tego okręgu. 1998–2002 zastępca dowódcy Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego, w 2001 przemianowanego na [[2 Korpus Zmechanizowany (III RP)|2 Korpus Zmechanizowany]] w [[Kraków|Krakowie]]. W kwietniu 2002 pożegnany przez ministra obrony [[Jerzy Szmajdziński|Jerzego Szmajdzińskiego]] i przeniesiony do rezerwy, następnie w stan spoczynku. Mieszka w Krośnie Odrzańskim. |
||
We wrześniu 1969 forsował rzekę Odrę k. Krosna Odrzańskiego (w ramach ćwiczenia |
We wrześniu 1969 forsował rzekę Odrę k. Krosna Odrzańskiego (w ramach ćwiczenia „Odra-Nysa 69"), pokonując ją po dnie całą kompanią w rekordowym wówczas czasie 10 minut. |
||
== Odznaczenia i wyróżnienia == |
== Odznaczenia i wyróżnienia == |
||
Wersja z 11:06, 6 paź 2019
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 października 1943 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1965 - 2002 |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy Grupy Organizacyjno-Przygotowawczej Krakowskiego Okręgu Wojskowego |
| Odznaczenia | |
       
| |
Bolesław Baranowski (ur. 16 października 1943 w Wojnarowej) – generał brygady Wojska Polskiego.
Absolwent Technikum Kolejowego w Nowym Sączu (1962), podchorąży Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w Poznaniu (1962–1965), potem dowódca plutonu czołgów w 20 pułku czołgów w Stargardzie Szczecińskim. Od 1968 dowódca kompanii w stopniu porucznika. Reprezentant Pomorskiego Okręgu Wojskowego w „Zlocie Gwiaździstym” w grudniu 1969. W latach 1972–1975 studiował w Akademii Sztabu Generalnego, po czym został oficerem wydziału operacyjnego sztabu 20 Dywizji Pancernej. Od 1976 do 1978 szef sztabu – zastępca dowódcy 68 pułku czołgów (od 1977 w stopniu majora), a 1978–1982 dowódca 5 pułku zmechanizowanego w Szczecinie (od 1981 podpułkownik). 1982–1984 szef sztabu - zastępca dowódcy 12 Dywizji Zmechanizowanej. W 1984 przez kilka miesięcy p.o. dowódcy tej dywizji. 1984–1986 studiował w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie (od jesieni 1985 pułkownik), następnie dowódca 4 Dywizji Zmechanizowanej w Krośnie Odrzańskim. 1989 i 1990 dywizja ta uzyskiwała tytuł „Przodującego Związku Taktycznego WP”. W maju 1990 mianowany przez gen. Wojciecha Jaruzelskiego generałem brygady. 1991–1992 zastępca dowódcy Grupy Organizacyjno-Przygotowawczej Krakowskiego Okręgu Wojskowego, następnie zastępca dowódcy tego okręgu ds. liniowych, a 1993–1998 zastępca dowódcy – szef szkolenia tego okręgu. 1998–2002 zastępca dowódcy Korpusu Powietrzno-Zmechanizowanego, w 2001 przemianowanego na 2 Korpus Zmechanizowany w Krakowie. W kwietniu 2002 pożegnany przez ministra obrony Jerzego Szmajdzińskiego i przeniesiony do rezerwy, następnie w stan spoczynku. Mieszka w Krośnie Odrzańskim.
We wrześniu 1969 forsował rzekę Odrę k. Krosna Odrzańskiego (w ramach ćwiczenia „Odra-Nysa 69"), pokonując ją po dnie całą kompanią w rekordowym wówczas czasie 10 minut.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1990)
- Złoty Krzyż Zasługi (1982)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1969)
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1981)
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju (1985)
- Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju
- Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju
- Wpis do Honorowej Księgi Ministerstwa Obrony Narodowej (2001)
Bibliografia
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. I:A-H, Toruń 2010, s. 95-97.
- Absolwenci Akademii Sztabu Generalnego
- Generałowie brygady Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Oficerowie Wojska Polskiego – absolwenci Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR
- Ludzie związani ze Stargardem
- Pułkownicy ludowego Wojska Polskiego
- Urodzeni w 1943