Zgromadzenie Księży Misjonarzy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Zmieniono nazwę zgromadzenia, dodano dewizę razem z tłumaczeniem, dodano pełną nazwę, dodano nazwisko przełożonego |
m Usuwam nieużywane parametry z Szablon:Kontrola autorytatywna |
||
Linia 44: | Linia 44: | ||
* [http://www.misjonarze.pl Witryna internetowa Zgromadzenia Księży Misjonarzy] |
* [http://www.misjonarze.pl Witryna internetowa Zgromadzenia Księży Misjonarzy] |
||
__notoc__ |
__notoc__ |
||
{{Kontrola autorytatywna |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
[[Kategoria:Lazaryści]] |
[[Kategoria:Lazaryści]] |
Wersja z 16:44, 4 paź 2020
Dewiza: Evangelizare pauperibus misit me (Posłał mnie ubogim głosić Dobrą Nowinę) | |
Pełna nazwa |
Zgromadzenie Księży Misjonarzy |
---|---|
Nazwa łacińska |
Congregatio Presbiterorum Saeculorum Missionis |
Skrót zakonny |
CM |
Wyznanie | |
Kościół | |
Założyciel | |
Data założenia |
1625 |
Data zatwierdzenia |
1632 |
Przełożony |
Tomaž Mavrič CM |
Strona internetowa |
Zgromadzenie Księży Misjonarzy[1], Zgromadzenie Misji, nazwy potoczne: w Polsce misjonarze, we Francji lazaryści[2] (od domu św. Łazarza), w Stanach Zjednoczonych wincentianie (Vincentians)[3], łac. Congregatio Presbiterorum Saeculorum Missionis (CM)[4] – stowarzyszenie życia apostolskiego założone 17 kwietnia 1625 roku w Paryżu przez św. Wincentego a Paulo.
Skupiało księży i braci świeckich. Zawiązane w celu prowadzenia pracy misyjnej w małych miasteczkach, wioskach i wśród galerników. Misjonarze zobowiązywali się nie sprawować obowiązków kapłańskich w wielkich miastach oraz nie przyjmować beneficjów i godności kościelnych. Mieli rozwijać szkolnictwo i opiekę nad chorymi[5].
Historia
Do Polski misjonarze zostali sprowadzeni przez królową Ludwikę Marię Gonzagę w listopadzie 1651 z Francji. W skład pierwszej grupy weszli: ksiądz Lambert aux Couteaux, ksiądz Wilhelm Desdames, subdiakon Mikołaj Guillot, kleryk Kazimierz Żelazewski oraz brat Jakub Posny. Misjonarze osiedlili się w małym drewnianym domku położonym w okolicy kościoła św. Krzyża w Warszawie (drewnianego kościoła będącego poprzednikiem bazyliki Świętego Krzyża w Warszawie).
W dalszej kolejności Zgromadzenie Misji otrzymało beneficjum w Sokółce k. Białegostoku. Pierwszy dom został utworzony w 1653 przy parafii św. Krzyża w Warszawie i w tamtym roku księża misjonarze objęli tę parafię. Po 1657 Dom Świętokrzyski zostaje rozbudowany oraz podjęta zostaje decyzja o budowie nowego kościoła – bazyliki Świętego Krzyża w Warszawie).
W 1675 przy parafii powstało seminarium externum (seminarium dla diecezji). W 1676 powstało seminarium internum (nowicjat).
Najstarsze beneficja zgromadzenia znajdowały się lub znajdują w:
- Warszawie – od 1651
- Chełmnie – od 1676
- Krakowie i okolicznych wsiach, za sprawą biskupa krakowskiego Jana Małachowskiego – od 1682 (zarząd Seminarium Zamkowego)
- Gdańsku – od 1713 do 1818, obecnie parafia św. Wojciecha
- Siemiatyczach – od 29 września 1719, za sprawą księcia Michała Józefa Sapiehy. Dokument (zatwierdzający) przekazania parafii i beneficjum został podpisany w dniu 3 lipca 1722 przez ks. bpa diecezji łuckiej Stefana Rupniewskiego.
Przypisy
- ↑ Zgromadzenie Księży Misjonarzy [online], misjonarze.pl [dostęp 2018-08-04] (pol.).
- ↑ C'MISSION [online], C'MISSION [dostęp 2018-08-04] (ang.).
- ↑ Congregation Of The Mission – Western Province [online], www.vincentian.org [dostęp 2018-08-04] .
- ↑ czasem mylone z zakonem rycerskim o podobnej nazwie potocznej
- ↑ Elżbieta Kowalczykowa, Kościół św. Krzyża, Warszawa 1975, s. 14.
Bibliografia
- Zgromadzenie księży misjonarzy. [dostęp 12 września 2011].