Za winy niepopełnione: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: {{ka}} jest redirectem {{Kontrola autorytatywna}}
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Polskie filmy dramatyczne → Kategoria:Polskie dramaty filmowe (przy użyciu QRC)
Linia 62: Linia 62:
[[Kategoria:Polskie filmy z 1938 roku]]
[[Kategoria:Polskie filmy z 1938 roku]]
[[Kategoria:Polskie filmy czarno-białe]]
[[Kategoria:Polskie filmy czarno-białe]]
[[Kategoria:Polskie filmy dramatyczne]]
[[Kategoria:Polskie dramaty filmowe]]
[[Kategoria:Polskie filmy kryminalne]]
[[Kategoria:Polskie filmy kryminalne]]
[[Kategoria:Polskie filmy przedwojenne]]
[[Kategoria:Polskie filmy przedwojenne]]

Wersja z 13:07, 28 mar 2021

Za winy niepopełnione
Gatunek

dramat, kryminał

Data premiery

1938

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

92 min

Reżyseria

Eugeniusz Bodo

Scenariusz

Napoleon Sądek

Główne role

Kazimierz Junosza-Stępowski,
Wanda Bartówna,
Eugeniusz Bodo

Muzyka

Tadeusz Sygietyński

Zdjęcia

Zbigniew Gniazdowski

Scenografia

Jacek Rotmil

Produkcja

Witold Dybowski
(kierownik produkcji)

Za winy niepopełnione – polski film fabularny z 1938 roku na podstawie powieści Michała Bałuckiego.

Treść

Jan Leszczyc poznaje przy łożu chorej matki Amelię Holską i zakochuje się w niej ze wzajemnością. Zarówno on jak i Amelia nie wiedzą, że jej ojciec Józef Holski jest międzynarodowym złodziejem hotelowym. Namówiony przez Torense'a, swego dawnego wspólnika, kradnie perły z apartamentu Julii - znajomej Jana i ofiarowuje je córce. Ta trafia do więzienia, kiedy diamenty na jej szyi zostają rozpoznane jako kradzione. Holski i Torense ukrywają się przed policją. Załamany Leszczyc nie chce żenić się z córką przestępcy, jednak wkrótce wychodzi na jaw przestępcza przeszłość ojca Leszczyca.

Obsada

Odbiór

W recenzji filmu z początku 1939 przychylną opinię wyraził Tadeusz Sobolewski[1].

Przypisy

  1. Tadeusz Sobolewski. Z ekranów. „Polskie” filmy. „Prosto z Mostu”. Nr 4, s. 5, 22 stycznia 1939. 

Linki zewnętrzne