Arpadowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot poprawia: es:Casa de Árpad; zmiany kosmetyczne |
drobne redakcyjne, poprawa linków |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Za założyciela uznawany jest prawie legendarny [[Arpad]], wódz plemion madziarskich, które osiedliły się w kotlinie, zwanej dziś [[Kotlina Panońska|Niziną Węgierską]]. Od niego też została wzięta nazwa dynastii. |
Za założyciela uznawany jest prawie legendarny [[Arpad]], wódz plemion madziarskich, które osiedliły się w kotlinie, zwanej dziś [[Kotlina Panońska|Niziną Węgierską]]. Od niego też została wzięta nazwa dynastii. |
||
Prawnuk Arpada, [[Géza]] (zm. [[997]] r.) ochrzcił się w [[974]] |
Prawnuk Arpada, [[Gejza|Géza]] (zm. [[997]] r.) ochrzcił się w [[974]] roku. Do trwałego schrystianizowania Węgrów przyczynił się jego syn Wajk, który na chrzcie w [[997]] roku przyjął imię [[Stefan I Święty|Stefan]]. W sposób bezwzględny podporządkował on sobie wszystkie plemiona madziarskie. W Święto Bożego Narodzenia w [[1000]] roku został koronowany na króla Węgier. Zmarł w [[1038]] roku. Mając na uwadze jego zasługi dla chrześcijaństwa 45 lat później został uznany za świętego oraz patrona dynastii i Węgier (stąd określenie Korona Świętego Stefana). |
||
Arpadowie systematycznie powiększali swe władztwo. W [[1089]] |
Arpadowie systematycznie powiększali swe władztwo. W [[1089]] roku [[Władysław I Święty]] włączył się do walk o [[Władcy Chorwacji|Królestwo Chorwacji]] po śmierci tamtejszego króla [[Dymitr Zwonimir Chorwacki|Zwonimira]] (był jego szwagrem). Ostatecznie oba królestwa połączone zostały unią personalną w [[1102]] roku. |
||
W skład monarchii węgierskiej wchodziły już tereny [[Siedmiogród|Siedmiogrodu]] i [[ |
W skład monarchii węgierskiej wchodziły już tereny [[Siedmiogród|Siedmiogrodu]] i [[Slawonia|Slawonii]]. Od połowy XI wieku zaczęli stopniowo wkraczać też na tereny [[Słowacja|Słowacji]]. Pod koniec XII wieku Arpadowie podporządkowali sobie również ziemię halicko-włodzimierską (rywalizowali na tym terenie m.in. z Polakami). W [[1215]] roku [[Koloman Halicki|Koloman]], młodszy syn króla [[Andrzej II węgierski|Andrzeja II]], został ogłoszony królem [[Halicz (miasto)|Halicza]], jednak już w następnym roku musiał zrezygnować z tego tytułu. |
||
Dynastia wygasła na królu [[Andrzej III|Andrzeju III]] w [[1301]] |
Dynastia wygasła na królu [[Andrzej III|Andrzeju III]] w [[1301]] roku. Do walk o tron węgierski włączyli się [[Wittelsbachowie]] i [[Przemyślidzi]]. Ostatecznie w [[1307]] roku koronę otrzymali [[Andegawenowie]] z [[Neapol]]u w osobie [[Karol Robert|Karola Roberta]]. Był wnukiem Marii, siostry króla [[Władysław IV Kumańczyk|Władysława IV Kumana]], przedostatniego władcy Węgier z dynastii Arpadów. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 13:40, 28 mar 2010
Arpadowie[1] (rzadziej Arpadzi[2], czasem: dynastia Arpadowiczów) - dynastia książąt (889-1001), a następnie królów węgierskich (do 1301). Pierwsza węgierska dynastia narodowa.
Dzieje
Za założyciela uznawany jest prawie legendarny Arpad, wódz plemion madziarskich, które osiedliły się w kotlinie, zwanej dziś Niziną Węgierską. Od niego też została wzięta nazwa dynastii.
Prawnuk Arpada, Géza (zm. 997 r.) ochrzcił się w 974 roku. Do trwałego schrystianizowania Węgrów przyczynił się jego syn Wajk, który na chrzcie w 997 roku przyjął imię Stefan. W sposób bezwzględny podporządkował on sobie wszystkie plemiona madziarskie. W Święto Bożego Narodzenia w 1000 roku został koronowany na króla Węgier. Zmarł w 1038 roku. Mając na uwadze jego zasługi dla chrześcijaństwa 45 lat później został uznany za świętego oraz patrona dynastii i Węgier (stąd określenie Korona Świętego Stefana).
Arpadowie systematycznie powiększali swe władztwo. W 1089 roku Władysław I Święty włączył się do walk o Królestwo Chorwacji po śmierci tamtejszego króla Zwonimira (był jego szwagrem). Ostatecznie oba królestwa połączone zostały unią personalną w 1102 roku.
W skład monarchii węgierskiej wchodziły już tereny Siedmiogrodu i Slawonii. Od połowy XI wieku zaczęli stopniowo wkraczać też na tereny Słowacji. Pod koniec XII wieku Arpadowie podporządkowali sobie również ziemię halicko-włodzimierską (rywalizowali na tym terenie m.in. z Polakami). W 1215 roku Koloman, młodszy syn króla Andrzeja II, został ogłoszony królem Halicza, jednak już w następnym roku musiał zrezygnować z tego tytułu.
Dynastia wygasła na królu Andrzeju III w 1301 roku. Do walk o tron węgierski włączyli się Wittelsbachowie i Przemyślidzi. Ostatecznie w 1307 roku koronę otrzymali Andegawenowie z Neapolu w osobie Karola Roberta. Był wnukiem Marii, siostry króla Władysława IV Kumana, przedostatniego władcy Węgier z dynastii Arpadów.
Zobacz też
- ↑ Wersja najbardziej popularna: J. Tyszkiewicz, Arpadowie, (w:) Encyklopedia historii Polski. Dzieje polityczne, t. 1, Warszawa 1994, s. 31; Encyklopedia popularna PWN, wyd. 27, Warszawa 1997, s. 46; S. A. Sroka, Historia Węgier do 1526 roku, Bydgoszcz 2000, s. 135.
- ↑ Taka forma w: B. Zientara, Henryk Brodaty i jego czasy, Warszawa 1997, s. 410.
Linki zewnętrzne
- Genealogia dynastii w: M.Marek, Genealogy.Eu