Commonwealth realm

Kraje mające status Commonwealth realm

Commonwealth realm, każde z 16 suwerennych państw, które będąc członkiem Wspólnoty Narodów uznaje brytyjskiego monarchę za własnego władcę. Premier każdego królestwa wspólnotowego (ang. Commonwealth realm) jest doradcą królowej i za jego lub jej sugestią wyznaczany zostaje gubernator. Ten ostatni jest oficjalnym reprezentantem monarchy brytyjskiego. W konsekwencji każdy z Commonwealth realm złączony jest unią personalną ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Obecnie status Commonwealth realm mają:

• Antigua i Barbuda - od 1981
• Australia - od 1942
• Bahamy - od 1973
• Barbados - od 1966
• Belize - od 1981
• Grenada - od 1974
• Jamajka - od 1962
• Kanada - od 1931
• Nowa Zelandia - od 1947
• Papua-Nowa Gwinea - od 1975
• Saint Kitts i Nevis - od 1983
• Saint Lucia - od 1979
• Saint Vincent i Grenadyny - od 1979
• Tuvalu - od 1978
• Wyspy Salomona - od 1978
• Wielka Brytania

Monarcha brytyjski jest również głową 7 terytoriów zależnych Australii, 4 terytoriów zależnych i terytoriów stowarzyszonych Nowej Zelandii oraz 18 terytoriów zależnych Wielkiej Brytanii, formalnie nie zaliczanych do Commonwealth realm.