Commonwealth realm

Kraje mające status Commonwealth realm (granatowy) oraz dawne Commonwealth realms (czerwony)

Commonwealth realm – każde z 16 suwerennych państw, które będąc członkiem Wspólnoty Narodów uznaje brytyjskiego monarchę za własnego władcę. Premier każdego królestwa wspólnotowego (ang. Commonwealth realm) jest doradcą królowej i za jego lub jej sugestią wyznaczany zostaje gubernator. Ten ostatni jest oficjalnym reprezentantem monarchy brytyjskiego. W konsekwencji każdy z Commonwealth realm złączony jest unią personalną ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Status Commonwealth realm mają:

• Antigua i Barbuda – od 1981
• Australia – od 1942
• Bahamy – od 1973
• Barbados – od 1966
• Belize – od 1981
• Grenada – od 1974
• Jamajka – od 1962
• Kanada – od 1931
• Nowa Zelandia – od 1947
• Papua-Nowa Gwinea – od 1975
• Saint Kitts i Nevis – od 1983
• Saint Lucia – od 1979
• Saint Vincent i Grenadyny – od 1979
• Tuvalu – od 1978
• Wyspy Salomona – od 1978
• Wielka Brytania – od 1978

Monarcha brytyjski jest również głową:

• 3 dependencji królewskich (formalnie nie zaliczanych do Commonwealth realm):
  • Guernsey (część Wysp Normandzkich)
  • Jersey (część Wysp Normandzkich)
  • Wyspa Man
• 2 państw stowarzyszonych,
  • Niue
  • Wyspy Cooka
• 7 terytoriów zamorskich Australii,
  • Australijskie Terytorium Antarktyczne
  • Norfolk
  • Wyspa Bożego Narodzenia
  • Wyspy Ashmore i Cartiera
  • Wyspy Heard i McDonalda
  • Wyspy Kokosowe
  • Wyspy Morza Koralowego
• 2 terytoriów zamorskich Nowej Zelandii,
  • Dependencja Rossa
  • Tokelau
• 14 terytoriów zamorskich Wielkiej Brytanii,
  • Akrotiri i Dhekelia
  • Anguilla
  • Bermudy
  • Brytyjskie Terytorium Antarktyczne
  • Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego
  • Brytyjskie Wyspy Dziewicze
  • Falklandy
  • Georgia Południowa i Sandwich Południowy
  • Gibraltar
  • Kajmany
  • Montserrat
  • Pitcairn
  • Turks i Caicos
  • Wyspa Świętej Heleny, Wyspa Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha