Kontratenor

Kontratenor – śpiewak posługujący się techniką śpiewu umożliwiającą śpiewanie przez mężczyznę wysokim głosem o barwie zbliżonej do głosu naturalnego. Dlatego też sposród kontratenorów rozróżnia się kontratenor sopranowy, mezzosopranowy i altowy. Technika śpiewania głosem kontratenorowym przypomina śpiewanie falsetem - dynamiczne spektrum krtani zostaje ograniczone poprzez częściowe jej domknięcie, emisja głosu odbywa się przy wsparciu rezonatorów głowowych. Zasadnicze różnice polegają na tym, że krtań kontratenora pozostaje rozluźniona, głos ustabilizowany, a barwa ciemniejsza, zbliżona do naturalnych głosów. Dziś śpiewacy operujący tą techniką wykonują partie przeznaczone dla kastratów, którzy byli popularni zwłaszcza w epoce baroku. Słynnymi kontratenorami są: Philippe Jaroussky, David Daniels, Andreas Scholl, Paul Esswood, David James, Klaus Nomi (właśc. Klaus Sperber), Vitas (właśc. Witalij Władasowicz Graczew). Z polskich kontratenorów największe uznanie zdobyli Artur Stefanowicz, Dariusz Paradowski i Jacek Laszczkowski - dwaj ostatni jednoznacznie utożsamiani z naturalnym sopranem.

Zobacz też

• wysokość głosu