Przejdź do zawartości

Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Xqbot (dyskusja | edycje)
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (17) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q448789
Linia 13: Linia 13:


[[Kategoria:Miejsce artykulacji]]
[[Kategoria:Miejsce artykulacji]]

[[ar:غاري لثوي]]
[[br:Kensonenn kevig-staon]]
[[de:Alveolopalatal]]
[[en:Alveolo-palatal consonant]]
[[eo:Alveolo-palatalo]]
[[fr:Consonne alvéolo-palatale]]
[[ko:치경구개음]]
[[it:Consonante alveolo-palatale]]
[[he:עיצורים מכתשיים-חכיים]]
[[lv:Alveopalatāls līdzskanis]]
[[mk:Венечно-преднонепчена согласка]]
[[nl:Alveolo-palataal]]
[[ja:歯茎硬口蓋音]]
[[ro:Consoană alveolopalatală]]
[[simple:Alveolo-palatal consonant]]
[[sv:Alveolopalatal konsonant]]
[[zh:龈腭音]]

Wersja z 13:38, 14 mar 2013

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako przedniopodniebienne, alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce) ciszące to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.

Przykłady

W języku polskim występują:

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].