Prawica: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
→Linki zewnętrzne: prawy.pl |
|||
Linia 35: | Linia 35: | ||
*[[Unia Polityki Realnej]] - UPR |
*[[Unia Polityki Realnej]] - UPR |
||
*[[Platforma Obywatelska]] - PO |
*[[Platforma Obywatelska]] - PO |
||
*[[Inicjatywa dla Polski]] - IdP |
*[[Inicjatywa dla Polski]] - IdP (nieistniejąca) |
||
*[[Liga Polskich Rodzin]] - LPR |
*[[Liga Polskich Rodzin]] - LPR |
||
*[[Narodowe Odrodzenie Polski]] - NOP |
*[[Narodowe Odrodzenie Polski]] - NOP |
Wersja z 17:54, 15 cze 2006
Powszechny punkt widzenia
Prawica - zwyczajowe określenie ugrupowań politycznych o poglądach gospodarczo-liberalnych, obyczajowo-zachowawczych i narodowych.
Za podstawowe cechy prawicy uznaje się:
- konserwatywny światopogląd (przywiązanie do tradycji oraz autorytetów),
- liberalizm gospodarczy,
- przywiązanie do wartości wolności i samostanowienia o sobie obywateli,
- postulaty ograniczenia i minimalizacji ingerencji państwa w różne dziedziny życia,
- sprzeciw wobec zmian rewolucyjnych,
- sprzeciw wobec nadmiernego interwencjonizmu państwowego,
- sprzeciw wobec rozbudowanej polityki socjalnej państwa,
- prywatna służba zdrowia i edukacja,
- postulaty uproszczenia państwa, systemu podatkowego, prawa,
- sprzeciw wobec prób sztucznej regulacji rynku.
W skład prawicy wchodzą zazwyczaj następujące partie i ruchy:
Termin prawica wywodzi się z czasów Rewolucji Francuskiej, kiedy to przedstawiciele szlachty, arystokracji oraz kleru zasiadali po prawej stronie sali Zgromadzenia Narodowego.
Ze względu na trudności w jednoznacznej klasyfikacji współcześnie istniejących partii tradycyjny podział na lewicę i prawicę jest zastępowany alternatywnym podziałem dwuosiowym, gdzie jedna oś przedstawia kwestie ekonomiczne, druga zaś społeczne. W warunkach Polskich istnieje podział odwołujący się jeszcze do czasów PRL, gdy władza komunistyczna nazwała siebie lewicą i społeczeństwo na zasadzie kontrastu zaczęło nazywać wszelkich opozycjonistów "prawicą".
Kontrowersje wzbudza zaliczanie faszyzmu i nazizmu do ruchów prawicowych lub skrajnie prawicowych, co wynika z szeroko stosowanego przez publicystów w mediach po 1989 roku w Polsce, niewłaściwego z punktu widzenia politologii, podziału na lewicę-prawicę, który większą wagę w klasyfikacji przywiązuje do kwestii światopoglądowo-obyczajowych i minimalizuje znaczenie postulatów gospodarczych.
Polskie partie popularnie zaliczane do prawicowych:
- Unia Polityki Realnej - UPR
- Platforma Obywatelska - PO
- Inicjatywa dla Polski - IdP (nieistniejąca)
- Liga Polskich Rodzin - LPR
- Narodowe Odrodzenie Polski - NOP
- Porozumienie Polskie - PP
- Prawo i Sprawiedliwość - PiS
- Ruch Katolicko-Narodowy - RKN
- Ruch Odbudowy Polski - ROP
- Zieloni Rzeczpospolitej Polskiej - Zieloni RP
Prawica w najnowszej historii Polski
Przynależność części partii do prawicy jest kwestionowana, gdyż niektóre z tych partii politycznych (np. PiS, LPR) realizują w kwestiach gospodarczych postulaty lewicowe, i przez wiele osób nie są uznawane za przedstawicieli prawicy.
Ich przynależność do prawicy może być uzasadniona historycznie:
- ustrój socjalistyczny i komunizm były tworami lewicowymi, podobnie jak rządząca PZPR
- Solidarność, jako ruch przeciwstawiający się lewicowej władzy państwowej był przedstawiany jako przeciwaga, czyli prawica.
W istocie w tamtej rzeczywistości część postulatów Solidarności była prawicowa (wolny rynek, wolność słowa, demokratyczne wybory, wolność zgromadzeń, pluralizm itd).
Po transformacji polityczno-gospodarczej obraz sceny politycznej uległ zmianie i związek zawodowy bronił pracowników już nie przed lewicowym, kominustycznym rządem, a przed pracodawcami. W zakresie postulatów obrony pracowników po okresie transformacji poglądy i działanie Solidarności i wywodzących się z niej ugrupowań było zatem lewicowe.
Partie polityczne na polskiej scenie wywodzą się historycznie:
- z nurtu postkomunistycznego (SLD, PSL), przy czym część obecnych działaczy nie ma nic wspólnego (choćby z uwagi na wiek) z komunistyczną przeszłoscią - będąc w istocie centro-lewicową partią proeuropejską reprezentującą ideały socjaldemokratyczne;
- z nurtu postsolidarnościowego (PiS, poprzednio jako ZCHN i AWS, ROP, PO, PD), przy czym część z nich realizuje postulaty i program lewicowy, część program centro-prawicowy;
- stanowią nowe twory polityczne, nie identyfikujące się z żadną z dwóch poprzednich kategorii (np. UPR); część z nich realizuje program lewicowy, część prawicowy.
Nurt 1 jest często utożsamiany z lewicą, nurt 2 z prawicą, choć z punktu widzenia definicji lewicy i prawicy oraz programów realizowanych przez poszczególne ugrupowania taka klasyfikacja jest nieprawdziwa i uważana za zbyt duże uproszczenie.
Prawicowe organizacje społeczne:
- Klub Zachowawczo-Monarchistyczny
- Stowarzyszenie Konserwatywno-Liberalne - KoLiber
- Młodzież Wszechpolska - MW
- Organizacja Monarchistów Polskich - OMP
Inne punkty widzenia
Libertarianie i konserwatywni liberałownie uważają, że do prawicy powinni być zaliczani wyłącznie wolnorynkowcy. Krytykują oni przypisywanie terminu prawica narodowcom, narodowym socjalistom i chadekom, ponieważ oznaczają dla nich formę socjalizmu. Za prawicowe uznają poglądy wywodzące się z liberalizmu. W Polsce ugrupowaniami, które reprezentują ten punkt widzenia są Unia Polityki Realnej, Platforma Janusza Korwin-Mikke i KoLiber. Uważają, że PiS (zbyt duże przywiązanie do socjalizmu), PO (zbyt małe przywiązanie do liberalizmu) i LPR (sprzeciw wobec prywatyzacji) to lewica. Ten punkt widzenia można poznać dokładnie z dokumentu Tożsamość prawicy uchwalonego w 1996 przez UPR.
Zupełnie inny punkt widzenia reprezentuje np. PiS i LPR, który uważa liberałów (głównie PO) za lewicę ze względu na zbyt małe przywiązanie do zasad katolickich i polityki prorodzinnej.
Zobacz też:
- centroprawica
- skrajna prawica
- monarchizm
- kapitalizm
- centrum
- lewica
- narodowcy
- partia polityczna
- polityka
- polskie partie polityczne
- scena polityczna