Kaskada dolnej Wisły: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne - tama to nie to samo co zapora |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Kaskada dolnej Wisły''' – projekt budowy zespołu [[zapora wodna|zapór wodnych]] w dolnym [[bieg rzeki|biegu]] [[Wisła|Wisły]] od [[Warszawa|Warszawy]] do [[Gdańsk]]a. Powstał w latach 60. i zakładał |
'''Kaskada dolnej Wisły''' – projekt budowy zespołu [[zapora wodna|zapór wodnych]] w dolnym [[bieg rzeki|biegu]] [[Wisła|Wisły]] od [[Warszawa|Warszawy]] do [[Gdańsk]]a. Powstał w latach 60. XX w. i zakładał budowę zapór w 8 miejscowościach: [[Wyszogród|Wyszogrodzie]], [[Płock]]u, [[Włocławek|Włocławku]], [[Nieszawa|Nieszawie]] (lub [[Ciechocinek|Ciechocinku]]), [[Solec Kujawski|Solcu Kujawskim]], [[Chełmno|Chełmnie]], [[Opalenie|Opaleniu]] i [[Tczew]]ie. |
||
== Przebieg wykonywania projektu == |
== Przebieg wykonywania projektu == |
||
bezpośrednio po powstaniu projektu, rozpoczęto jego realizację. Na początku, w latach 1963–1970, wybudowano kompleks [[Elektrownia Wodna we Włocławku|elektrowni we Włocławku]] (tj. zbiornik zaporowy, zapora i elektrownia), który był jednym z pierwszych, jakie zakładał cały projekt. Po udanej budowie rozpoczęto przygotowania do budowy pozostałych kompleksów. Problemy gospodarcze jakie dotknęły Polskę za czasów rządów [[Edward Gierek|Gierka]] zmusiły władze do zaniechania całego przedsięwzięcia, choć jeszcze w roku 1982 położono kamień węgielny pod budowę stopnia wodnego w Ciechocinku. |
|||
== Przyszłość kaskady == |
== Przyszłość kaskady == |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
Przeciwnicy wskazują, że w rozwiniętych krajach zaprzestano budowy zapór na rzekach nizinnych. Wisła jest jedną z ostatnich dzikich rzek w Europie, a budowa kolejnych stopni zniszczyłaby rejony wartościowe przyrodniczo – [[Rezerwat przyrody|rezerwaty]] oraz obszary objęte ochroną w programie [[Natura 2000]]<ref name="ZielonyDziennik" />. |
Przeciwnicy wskazują, że w rozwiniętych krajach zaprzestano budowy zapór na rzekach nizinnych. Wisła jest jedną z ostatnich dzikich rzek w Europie, a budowa kolejnych stopni zniszczyłaby rejony wartościowe przyrodniczo – [[Rezerwat przyrody|rezerwaty]] oraz obszary objęte ochroną w programie [[Natura 2000]]<ref name="ZielonyDziennik" />. |
||
W sierpniu 2009 r. prezesi Energi SA i Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej podpisali we Włocławku list intencyjny w sprawie budowy tamy na Wiśle w Nieszawie. Towarzysząca zaporze elektrownia ma |
W sierpniu 2009 r. prezesi Energi SA i Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej podpisali we Włocławku list intencyjny w sprawie budowy tamy na Wiśle w Nieszawie. Towarzysząca zaporze elektrownia ma mieć moc od 60 do 100 MW. Koncern Energa – właściciel zapory włocławskiej – ma zamiar zrealizować inwestycję do roku 2016. Koszty budowy szacuje się na 2,5 mld zł, a okres zwrotu inwestycji – na 15–25 lat. |
||
4 czerwca 2012 koncern Energa ogłosił, iż z proponowanych pięciu wariantów (Włocławek, Przypust, Nieszawa, Siarzewo I, Siarzewo II) do realizacji wybrano lokalizację Siarzewo II położoną na 708. kilometrze rzeki. Zapora w tej lokalizacji zostanie wybudowana pomiędzy lewym brzegiem rzeki a największą wyspą wiślaną Zielona Kępa. Zakłada się, że nowa elektrownia wodna o mocy 80 MW zostanie uruchomiona do 2018 roku<ref>{{cytuj stronę|url=http://torun.gazeta.pl/torun/1,48723,11861454,Jest_lokalizacja_nowej_tamy_na_Wisle.html|tytuł=Jest lokalizacja nowej tamy na Wiśle|opublikowano=torun.gazeta.pl|data dostępu=2012-06-10|język=pl}}</ref>, a koszt jej budowy wyniesie 2,5 mld zł. |
4 czerwca 2012 koncern Energa ogłosił, iż z proponowanych pięciu wariantów (Włocławek, Przypust, Nieszawa, Siarzewo I, Siarzewo II) do realizacji wybrano lokalizację Siarzewo II położoną na 708. kilometrze rzeki. Zapora w tej lokalizacji zostanie wybudowana pomiędzy lewym brzegiem rzeki a największą wyspą wiślaną Zielona Kępa. Zakłada się, że nowa elektrownia wodna o mocy 80 MW zostanie uruchomiona do 2018 roku<ref>{{cytuj stronę|url=http://torun.gazeta.pl/torun/1,48723,11861454,Jest_lokalizacja_nowej_tamy_na_Wisle.html|tytuł=Jest lokalizacja nowej tamy na Wiśle|opublikowano=torun.gazeta.pl|data dostępu=2012-06-10|język=pl}}</ref>, a koszt jej budowy wyniesie 2,5 mld zł. |
||
Wersja z 10:36, 2 cze 2015
Kaskada dolnej Wisły – projekt budowy zespołu zapór wodnych w dolnym biegu Wisły od Warszawy do Gdańska. Powstał w latach 60. XX w. i zakładał budowę zapór w 8 miejscowościach: Wyszogrodzie, Płocku, Włocławku, Nieszawie (lub Ciechocinku), Solcu Kujawskim, Chełmnie, Opaleniu i Tczewie.
Przebieg wykonywania projektu
bezpośrednio po powstaniu projektu, rozpoczęto jego realizację. Na początku, w latach 1963–1970, wybudowano kompleks elektrowni we Włocławku (tj. zbiornik zaporowy, zapora i elektrownia), który był jednym z pierwszych, jakie zakładał cały projekt. Po udanej budowie rozpoczęto przygotowania do budowy pozostałych kompleksów. Problemy gospodarcze jakie dotknęły Polskę za czasów rządów Gierka zmusiły władze do zaniechania całego przedsięwzięcia, choć jeszcze w roku 1982 położono kamień węgielny pod budowę stopnia wodnego w Ciechocinku.
Przyszłość kaskady
Po upadku komunizmu temat dalszej budowy był kilkukrotnie poruszany. Badania wykazały, że obecna zapora – zaprojektowana jako część kaskady – grozi zawaleniem przy dalszej eksploatacji bez budowy niższych stopni. Mogłoby to spowodować katastrofę ekologiczną w dolnej Wiśle, Zatoce Gdańskiej i Bałtyku. Zbiornik włocławski zgromadził bowiem na swoim dnie około 40 milionów metrów sześciennych groźnych zanieczyszczeń, głównie przemysłowych[1].
Zwolennicy kontynuowania budowy utrzymują, że konstrukcja kolejnego stopnia Ciechocinek-Nieszawa to najlepsze trwałe rozwiązanie problemu, dające jednocześnie źródło energii elektrycznej.
Przeciwnicy wskazują, że w rozwiniętych krajach zaprzestano budowy zapór na rzekach nizinnych. Wisła jest jedną z ostatnich dzikich rzek w Europie, a budowa kolejnych stopni zniszczyłaby rejony wartościowe przyrodniczo – rezerwaty oraz obszary objęte ochroną w programie Natura 2000[1].
W sierpniu 2009 r. prezesi Energi SA i Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej podpisali we Włocławku list intencyjny w sprawie budowy tamy na Wiśle w Nieszawie. Towarzysząca zaporze elektrownia ma mieć moc od 60 do 100 MW. Koncern Energa – właściciel zapory włocławskiej – ma zamiar zrealizować inwestycję do roku 2016. Koszty budowy szacuje się na 2,5 mld zł, a okres zwrotu inwestycji – na 15–25 lat.
4 czerwca 2012 koncern Energa ogłosił, iż z proponowanych pięciu wariantów (Włocławek, Przypust, Nieszawa, Siarzewo I, Siarzewo II) do realizacji wybrano lokalizację Siarzewo II położoną na 708. kilometrze rzeki. Zapora w tej lokalizacji zostanie wybudowana pomiędzy lewym brzegiem rzeki a największą wyspą wiślaną Zielona Kępa. Zakłada się, że nowa elektrownia wodna o mocy 80 MW zostanie uruchomiona do 2018 roku[2], a koszt jej budowy wyniesie 2,5 mld zł.
- ↑ a b Jakub Chełmiński: Co z tą tamą: Zapora na Wiśle zagraża milionom ludzi. Dziennik.pl.
- ↑ Jest lokalizacja nowej tamy na Wiśle. [dostęp 2012-06-10]. (pol.).