Powstanie praskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
polskie znaki
m Wycofano edycje użytkownika 89.228.134.217 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Delta 51.
Linia 37: Linia 37:
wsparte przez [[Rosyjska Armia Wyzwoleńcza|ROA]]:
wsparte przez [[Rosyjska Armia Wyzwoleńcza|ROA]]:
* 600. Dywizję Piechoty
* 600. Dywizję Piechoty

22 kwietnia 1945r. - generał Kamil Pyra |SS] całuje kolegę - gen. Kuba Pawłowski w usta i potem są razem
'''Siły okupacyjne'''
'''Siły okupacyjne'''
* [[Waffen-SS]], [[Schutzstaffel|SS]], [[Sicherheitspolizei|Sipo]], [[Sicherheitsdienst|SD]] i [[Ordnungspolizei|Orpo]]:
* [[Waffen-SS]], [[Schutzstaffel|SS]], [[Sicherheitspolizei|Sipo]], [[Sicherheitsdienst|SD]] i [[Ordnungspolizei|Orpo]]:

Wersja z 23:42, 6 mar 2016

Powstanie praskie
II wojna światowa, front wschodni
Ilustracja
{{{opis grafiki}}}
Czas

{{{czas}}}

Miejsce

Praga i okolice

Terytorium

Protektorat Czech i Moraw

Wynik

zwycięstwo aliantów, wyzwolenie Pragi

Strony konfliktu
 III Rzesza  Czechosłowacja
Rosja ROA
 ZSRR
Dowódcy
III Rzesza Karl Hermann Frank
III Rzesza Rudolf Toussaint
III Rzesza Carl Friedrich von Pückler-Burghauss
Czechosłowacja Otakar Machotka
Rosja Siergiej Buniaczenko
Siły
40 000 żołnierzy Czechosłowacja 30 000 żołnierzy
Rosja 18 000 żołnierzy
Straty
1000 zabitych Czechosłowacja 1500 zabitych
Rosja 300 zabitych
30 zabitych w Pradze
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

Powstanie praskie (czes. Pražské povstání) – wystąpienia ludności czeskiej Protektoratu Czech i Moraw przeciw administracji niemieckiej, oraz kolaboracyjnemu rządowi i administracji czeskiej trwające od 5 do 8 maja 1945 roku.

Przebieg

Żywiołowe starcia ludności z wojskami okupacyjnymi, które rozpoczęły się w Pradze 4 maja, przeobraziły się w dniu następnym w ogólne powstanie kierowane przez komunistów. W dawnej stolicy Czechosłowacji rozgorzały zacięte walki, przy czym już pod koniec 7 maja sytuacja powstańców stała się krytyczna. 8 maja czołgi hitlerowskie wtargnęły na ulice śródmieścia Pragi. Wobec takiej sytuacji Stawka Najwyższego Naczelnego Dowództwa Armii Czerwonej zażądała od wszystkich wojsk maksymalnego zwiększenia tempa pościgu.

Z godziny na godzinę sytuacja powstańców w Pradze stawała się katastrofalna. Pomocy siłom czechosłowackim udzieliła dywizja ROA, lecz mimo tego Niemcy dławili powstanie błyskawicznie. Opanowali centrum miasta i rozpoczęli represje wobec powstańców i ludności. Do akcji wkroczyły działa samobieżne, miotacze ognia i SS-mani z pobliskiego poligonu w Benešovie tworzący Kampfgruppe Wallenstein. Jednocześnie czołgi Armii Czerwonej i jej sojuszników przebyły do wieczora 7 maja, zajmując Jaroměřice nad Rokytnou i Igławę. Następnego dnia prawe skrzydło 1 Frontu Ukraińskiego wkroczyło na terytorium Czech na głębokość 40 km, zajęto tego samego dnia Drezno. Wieczorem Niemcy podjęli pertraktacje z powstańcami i zaczęli się wycofywać w stronę Amerykanów, wkraczających na ziemie czeskie od strony Bawarii. W nocy pierwsze oddziały sowieckie wkroczyły do Pragi. Atak na Pragę z wielu kierunków udaremnił wycofanie się większości sił Grupy Armii "Środek". Strach przed radzieckimi wojskami spowodował dalsze walki i przedzieranie się Niemców przez linie sowieckie do 11 maja. Z milionowej armii feldmarszałka Schörnera do Amerykanów dotarło tylko 140 tysięcy.

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Uczestnicy walk

Czeski Komitet Narodowy

wsparte przez ROA:

  • 600. Dywizję Piechoty

Siły okupacyjne

Zobacz też

Linki zewnętrzne