Jacques Toubon: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dr |
Starscream (dyskusja | edycje) m Dodano kategorię "Ludzie urodzeni w Nicei" za pomocą HotCat |
||
Linia 47: | Linia 47: | ||
[[Kategoria:Urodzeni w 1941]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1941]] |
||
[[Kategoria:Politycy Zgromadzenia na rzecz Republiki]] |
[[Kategoria:Politycy Zgromadzenia na rzecz Republiki]] |
||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Nicei]] |
Wersja z 10:40, 31 gru 2016
Data i miejsce urodzenia |
29 czerwca 1941 |
---|---|
Minister sprawiedliwości Francji | |
Okres |
od 18 maja 1995 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Jacques Toubon (ur. 29 czerwca 1941 w Nicei) – francuski polityk i prawnik, były minister w kilku rządach i zastępca mera Paryża, parlamentarzysta oraz eurodeputowany.
Życiorys
Ukończył studia z zakresu prawa publicznego. Absolwent Instytutu Studiów Politycznych w Lyonie. W 1965 uzyskał promocję w École nationale d'administration.
Pracował jako urzędnik w administracji publicznej. W drugiej połowie lat 60. był dyrektorem biura prefekta departamentu Pireneje Atlantyckie. Następnie wchodził w skład gabinetów politycznych różnych ministrów, w latach 1974–1976 był doradcą premiera Jacques'a Chiraca. Ponownie pełnił tę funkcję w okresie jego prezydentury w 1997.
W połowie lat 70. przystąpił do nowo powołanego gaullistowskiego Zgromadzenia na rzecz Republiki. Był krajowym przedstawicielem RPR ds. wyborów, zastępcą sekretarza generalnego, a w latach 1984–1988 sekretarzem generalnym tej partii.
Od 1983 do 2001 zajmował stanowisko zastępcy burmistrza Paryża i jednocześnie mera 13. dzielnicy. Od 1981 do 1993 pełnił funkcję deputowanego do Zgromadzenia Narodowego[1]. Z mandatu zrezygnował w związku z objęciem w rządzie Édouarda Balladura stanowiska ministra ds. kultury i Frankofonii. Następnie w obu gabinetach Alaina Juppé sprawował urząd ministra sprawiedliwości (1995-1997)[2]
Bez powodzenia kandydował w wyborach parlamentarnych w 1997 i w 2002, przegrywając z przedstawicielem socjalistów. W 2004 z ramienia Unii na rzecz Ruchu Ludowego został wybrany w skład Parlamentu Europejskiego[3]. Nie ubiegał się o reelekcję.
W 2014, po śmierci Dominique'a Baudisa, objął urząd francuskiego ombudsmana (défenseur des droits).
Zobacz też
- ↑ Jacques Toubon. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2016-10-08]. (fr.).
- ↑ Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2016-10-08]. (fr.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2016-10-08].