Aktywa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodano kategorię "Aktywa" za pomocą HotCat |
m źródła/przypisy Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Środki gospodarcze''', '''aktywa''' – kontrolowane przez [[Podmiot gospodarczy|jednostkę gospodarczą]] [[zasoby majątkowe]] o wiarygodnie określonej wartości, uzyskane w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki [[Korzyść ekonomiczna|korzyści ekonomicznych]]<ref>Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości ( |
'''Środki gospodarcze''', '''aktywa''' – kontrolowane przez [[Podmiot gospodarczy|jednostkę gospodarczą]] [[zasoby majątkowe]] o wiarygodnie określonej wartości, uzyskane w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki [[Korzyść ekonomiczna|korzyści ekonomicznych]]<ref>Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości ({{Dziennik Ustaw|2016|1047}}).</ref>. Jeśli zasób majątkowy nie spełnia któregoś z powyższych kryteriów, nie może być ujęty w [[Bilans (rachunkowość)|bilansie]]. |
||
Przykład: w sklepie znajdują się jogurty, a ich termin przydatności do spożycia upłynął; przedsiębiorstwo odzieżowe posiada w magazynie tkaniny, które uległy trwałemu zabrudzeniu – w obu przypadkach nie jest spełnione oczekiwanie, że składnik przyniesie w przyszłości korzyści, nie powinien być zatem ujęty w bilansie. Przykład drugi: zatrudnieni są pracownicy, ale ich umiejętności i wiedzę trudno wiarygodnie wycenić i kontrolować, nie są więc zgodnie z prawem bilansowym ujmowani wśród aktywów. |
Przykład: w sklepie znajdują się jogurty, a ich termin przydatności do spożycia upłynął; przedsiębiorstwo odzieżowe posiada w magazynie tkaniny, które uległy trwałemu zabrudzeniu – w obu przypadkach nie jest spełnione oczekiwanie, że składnik przyniesie w przyszłości korzyści, nie powinien być zatem ujęty w bilansie. Przykład drugi: zatrudnieni są pracownicy, ale ich umiejętności i wiedzę trudno wiarygodnie wycenić i kontrolować, nie są więc zgodnie z prawem bilansowym ujmowani wśród aktywów. |
Wersja z 12:53, 23 sty 2017
Środki gospodarcze, aktywa – kontrolowane przez jednostkę gospodarczą zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, uzyskane w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych[1]. Jeśli zasób majątkowy nie spełnia któregoś z powyższych kryteriów, nie może być ujęty w bilansie.
Przykład: w sklepie znajdują się jogurty, a ich termin przydatności do spożycia upłynął; przedsiębiorstwo odzieżowe posiada w magazynie tkaniny, które uległy trwałemu zabrudzeniu – w obu przypadkach nie jest spełnione oczekiwanie, że składnik przyniesie w przyszłości korzyści, nie powinien być zatem ujęty w bilansie. Przykład drugi: zatrudnieni są pracownicy, ale ich umiejętności i wiedzę trudno wiarygodnie wycenić i kontrolować, nie są więc zgodnie z prawem bilansowym ujmowani wśród aktywów.
Jednostka gospodarcza nie musi mieć prawa własności do składnika majątkowego, aby ująć go w bilansie. Jednym z przykładów jest obowiązek ujęcia bilansowego aktywów, które stanowią przedmiot leasingu finansowego, a do których prawo własności posiada podmiot finansujący, do momentu spłaty całości zobowiązań z tytułu umowy leasingowej[2].
Klasyfikacja
Środki gospodarcze klasyfikuje się według możliwości ich zamiany na gotówkę, upłynnienia (stopnia płynności). Kierując się zasadą wzrastającej płynności jako pierwsze należy zaprezentować w bilansie aktywa trwałe, które stosunkowo trudno zamienić na gotówkę w krótkim czasie, następnie bardziej płynne aktywa obrotowe. W ramach tych dwóch grup należy ująć aktywa według postaci, w jakiej występują i przedstawionej poniżej kolejności[3]:
- majątek trwały, aktywa trwałe:
- majątek obrotowy, aktywa obrotowe:
- zapasy, rzeczowe aktywa obrotowe,
- należności krótkoterminowe,
- inwestycje krótkoterminowe, w tym.m.in.:
- krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe.
Struktura aktywów jest zależna od specyfiki działalności jednostki, rodzaju branży, technologii wytwarzania i asortymentu produktów. Wysoki udział aktywów trwałych w ogólnej sumie aktywów świadczy o małej możliwości dostosowania się jednostki do zmieniającego się otoczenia[4].
Aktywa typowe dla organizacji opartej na wiedzy
W warunkach gospodarki opartej na wiedzy pojęcie majątku coraz częściej nabiera szerszego znaczenia wykraczającego poza tradycyjne zbywalne zasoby przedsiębiorstwa. Pojęcie majątku używane w szerokim sensie obejmuje obok rzeczy i praw majątkowych, również zdobytą wiedzę i umiejętności przynależne osobie fizycznej, a więc wykwalifikowanemu pracownikowi. Tego rodzaju niematerialne zasoby stanowią kluczowy czynnik generujący wpływ korzyści ekonomicznych do organizacji opartej na wiedzy, np. przedsiębiorstwa doradczego lub informatycznego.
Uzyskanie prawdziwego i rzetelnego obrazu takiej organizacji w jej sprawozdaniu finansowym może wymagać fakultatywnego rozbudowania bilansu o kategorię aktywów kompetencyjnych, które dzieli się na następujące pozycje: wiedza, umiejętności, doświadczenie, projekty badawcze. Podstawą normatywną dla uzupełnienia sprawozdania finansowego o te kategorie nie są przepisy prawa bilansowego w aktualnie obowiązującej formule, ale zasada wyższości treści nad formą, która obliguje jednostkę do ujawniania zasobów i zdarzeń gospodarczych zgodnie z ich treścią ekonomiczną i rzeczywistością gospodarczą, a nie tylko normą prawną[5] .
Zobacz też
- ↑ Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2016 r. poz. 1047).
- ↑ Helin 2012 ↓, s. 170.
- ↑ Zgodnie z załącznikiem nr 1 UoR.
- ↑ Świderska 2013 ↓, s. 77.
- ↑ Niemczyk 2013 ↓.
Bibliografia
- André Helin: Ustawa o rachunkowości – komentarz. Warszawa: C.H. Beck, 2012.
- Gertruda Krystyna Świderska: Jak czytać sprawozdanie finansowe. Warszawa: Difin/MAC, 2013.
- Sprawozdanie finansowe według polskich i międzynarodowych standardów rachunkowości. G.K. Świderska, W. Więcław (red.). Warszawa: Difin/MAC, 2012.
- Lesław Niemczyk: Rachunkowość finansowa aktywów kompetencyjnych i kapitału intelektualnego, nowy dział rachunkowości. Rzeszów: Pacioli Institute, 2012.