Heinrich von Kleist: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int., drobne redakcyjne (ujednolicenie)
Damianek1986 (dyskusja | edycje)
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 160.83.30.193) i przywrócono wersję 47791705 autorstwa Anagram16
Linia 2: Linia 2:
'''Heinrich von Kleist''' (ur. [[18 października]] [[1777]], według niektórych źródeł 10 października, we [[Frankfurt nad Odrą|Frankfurcie nad Odrą]], zm. [[21 listopada]] [[1811]] w [[Wannsee (dzielnica Berlina)|Wannsee]] pod Berlinem) – [[Niemcy|niemiecki]] pisarz, dramaturg, poeta i publicysta.
'''Heinrich von Kleist''' (ur. [[18 października]] [[1777]], według niektórych źródeł 10 października, we [[Frankfurt nad Odrą|Frankfurcie nad Odrą]], zm. [[21 listopada]] [[1811]] w [[Wannsee (dzielnica Berlina)|Wannsee]] pod Berlinem) – [[Niemcy|niemiecki]] pisarz, dramaturg, poeta i publicysta.


Po śmierci swojego ojca w roku 1788 Heinrich von Kleist został wysłany do Berlina. W latach 1792–1799 był oficerem w armii [[Królestwo Prus|pruskiej]]. W tym czasie walczył przeciwko [[Francja|Francji]]. W 1795 roku został mianowany [[chorąży]]m, a w 1797 roku [[podporucznik]]iem. Po demobilizacji na własną prośbę zaczął w kwietniu 1799 roku studiować m.in. matematykę, fizykę i łacinę na [[Europejski Uniwersytet Viadrina|Uniwersytecie Viadrina]] we Frankfurcie nad Odrą. W tym też roku poznał Wilhelminę von Zenge, córkę generała, z którą zaręczył się już na początku 1800 roku. Po zaledwie trzech semestrach nauki (1800) przerwał studia i został [[Wolontariat|wolontariuszem]] w pruskim ministerstwie gospodarki w Berlinie. Krok ten spowodowany był m.in. wolą rodziny narzeczonej, aby został urzędnikiem państwowym.
Po śmierci swojego ojca w roku 1788, Heinrich von Kleist został wysłany do Berlina. W latach 1792–1799 był oficerem w armii [[Królestwo Prus|pruskiej]]. W tym czasie walczył przeciwko [[Francja|Francji]]. W 1795 r. został mianowany [[chorąży]]m, a w 1797 [[podporucznik]]iem. Po demobilizacji na własną prośbę, zaczął w kwietniu 1799 studiować m.in. matematykę, fizykę i łacinę na [[Europejski Uniwersytet Viadrina|Uniwersytecie Viadrina]] we Frankfurcie nad Odrą. W tym też roku poznał Wilhelminę von Zenge, córkę generała, z którą zaręczył się już na początku 1800 roku. Po zaledwie trzech semestrach nauki (1800) przerwał studia i został [[Wolontariat|wolontariuszem]] w pruskim ministerstwie gospodarki w Berlinie. Krok ten spowodowany był m.in. wolą rodziny narzeczonej, aby został urzędnikiem państwowym.


W latach 1808–1810 redagował w [[Drezno|Dreźnie]] pismo artystyczne ''Phoebus'', a także [[periodyk]] ''Berliner Abendblatter''.
W latach 1808–1810 redagował w [[Drezno|Dreźnie]] pismo artystyczne ''Phoebus'', a także [[periodyk]] ''Berliner Abendblatter''.

Wersja z 21:02, 23 sty 2018

Heinrich von Kleist

Heinrich von Kleist (ur. 18 października 1777, według niektórych źródeł 10 października, we Frankfurcie nad Odrą, zm. 21 listopada 1811 w Wannsee pod Berlinem) – niemiecki pisarz, dramaturg, poeta i publicysta.

Po śmierci swojego ojca w roku 1788, Heinrich von Kleist został wysłany do Berlina. W latach 1792–1799 był oficerem w armii pruskiej. W tym czasie walczył przeciwko Francji. W 1795 r. został mianowany chorążym, a w 1797 podporucznikiem. Po demobilizacji na własną prośbę, zaczął w kwietniu 1799 studiować m.in. matematykę, fizykę i łacinę na Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. W tym też roku poznał Wilhelminę von Zenge, córkę generała, z którą zaręczył się już na początku 1800 roku. Po zaledwie trzech semestrach nauki (1800) przerwał studia i został wolontariuszem w pruskim ministerstwie gospodarki w Berlinie. Krok ten spowodowany był m.in. wolą rodziny narzeczonej, aby został urzędnikiem państwowym.

W latach 1808–1810 redagował w Dreźnie pismo artystyczne Phoebus, a także periodyk Berliner Abendblatter.

Popełnił samobójstwo w pobliżu Wannsee w okolicach Berlina. Zastrzelił się wraz ze swoją przyjaciółką, Henriettą Vogel.

Zasłynął głównie jako dramaturg, autor licznych sztuk, m.in.:

  • Amphitryon (1805-1807),
  • Książę Homburg (1810, wydanie polskie 1910),
  • Kasia z Heilbronnu albo próba ognia (1810),
  • Penthesilea (1811, wydanie polskie 1938),
  • Rozbity dzban (1811, wydanie polskie 1953).

Uważany za twórcę niemieckiej nowelistyki psychologicznej, np.:

  • Markiza z O... (1808),
  • Michał Kohlhaas (1808),
  • Zaręczyny w San Domingo (1811).

Kluczowym pismem teoretycznym Kleista jest O teatrze marionetek.

Wybory polskie:

  • Dzieła wybrane (1960),
  • Dramaty i nowele (1969).

Linki zewnętrzne