Władysław Bojarski (prawnik): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
int. |
int. |
||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
W 1949 ukończył Gimnazjum i Liceum w [[Jarosław]]iu. Maturę zdał w 1959 roku w [[Kraków|Krakowie]]. Studiował filozofię prawa w [[Kolegium Filozoficzno – Teologiczne OO. Dominikanów|Kolegium Filozoficzno-Teologicznym OO. Dominikanów]] w latach 1952–1959, a następnie prawo na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]] (1959–1962) i [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. [[doktor (stopień naukowy)|Stopień naukowy doktora]] otrzymał w 1964 za rozprawę zatytułowaną ''Podstawy prawne „in integrum restitutio” jako nadzwyczajnego środka odwoławczego od wyroków w prawie kanonicznym''. W 1971 [[habilitacja|habilitował]] się pracą pt. ''Emfitenza według prawa rzymskiego''. Tytuł [[tytuł naukowy|profesora]] otrzymał w roku 1991. |
W 1949 ukończył Gimnazjum i Liceum w [[Jarosław]]iu. Maturę zdał w 1959 roku w [[Kraków|Krakowie]]. Studiował filozofię prawa w [[Kolegium Filozoficzno – Teologiczne OO. Dominikanów|Kolegium Filozoficzno-Teologicznym OO. Dominikanów]] w latach 1952–1959, a następnie prawo na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]] (1959–1962) i [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. [[doktor (stopień naukowy)|Stopień naukowy doktora]] otrzymał w 1964 za rozprawę zatytułowaną ''Podstawy prawne „in integrum restitutio” jako nadzwyczajnego środka odwoławczego od wyroków w prawie kanonicznym''. W 1971 [[habilitacja|habilitował]] się pracą pt. ''Emfitenza według prawa rzymskiego''. Tytuł [[tytuł naukowy|profesora]] otrzymał w roku 1991. |
||
Był członkiem [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]], [[Towarzystwo Naukowe w Toruniu|Towarzystwa Naukowego w Toruniu]], [[Polskie Towarzystwo Historyczne|Polskiego Towarzystwa Historycznego]] i [[Polskie Towarzystwo Filologiczne|Polskiego Towarzystwa Filologicznego]]. Odbywał staże naukowe we [[Włochy|Włoszech]], na uniwersytetach w [[Rzym]]ie, [[Padwa|Padwie]] i [[Neapol]]u. W 1965 roku rozpoczął nauczanie prawa rzymskiego. Początkowo na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]], w którym pracował jedynie w roku akademickim 1965/1966. W latach 1966–2000 pracował na [[Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu|Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu]], gdzie pełnił funkcję [[prorektor]]a (1981–1982) i [[prodziekan]]a Wydziału Prawa i Administracji (1975–1978). Kierował także Katedrą Prawa Rzymskiego w latach |
Był członkiem [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]], [[Towarzystwo Naukowe w Toruniu|Towarzystwa Naukowego w Toruniu]], [[Polskie Towarzystwo Historyczne|Polskiego Towarzystwa Historycznego]] i [[Polskie Towarzystwo Filologiczne|Polskiego Towarzystwa Filologicznego]]. Odbywał staże naukowe we [[Włochy|Włoszech]], na uniwersytetach w [[Rzym]]ie, [[Padwa|Padwie]] i [[Neapol]]u. W 1965 roku rozpoczął nauczanie prawa rzymskiego. Początkowo na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]], w którym pracował jedynie w roku akademickim 1965/1966. W latach 1966–2000 pracował na [[Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu|Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu]], gdzie pełnił funkcję [[prorektor]]a (1981–1982) i [[prodziekan]]a Wydziału Prawa i Administracji (1975–1978). Kierował także Katedrą Prawa Rzymskiego w latach 1972–2000 i Katedrą Prawa Kanonicznego w latach 1991–2000. W latach 1992–2000 pracował również na [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu|Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza]] w Poznaniu. |
||
Jego imieniem nazwano ulicę na [[Osiedle Uniwersyteckie – campus (Toruń)|toruńskim kampusie]] przy której pod numerem 3 mieści się [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu]] w budynku Collegium Iuridicum Novum. |
Jego imieniem nazwano ulicę na [[Osiedle Uniwersyteckie – campus (Toruń)|toruńskim kampusie]] przy której pod numerem 3 mieści się [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu]] w budynku Collegium Iuridicum Novum. |
||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{cytuj książkę|nazwisko=Sławomir Kalembka (red.)|tytuł=Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii|wydawca=Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika|miejsce=Toruń|data=2006||strony=106|isbn=83-231-1988-0}} |
* {{cytuj książkę|nazwisko=Sławomir Kalembka (red.)|tytuł=Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii|wydawca=Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika|miejsce=Toruń|data=2006||strony=106|isbn=83-231-1988-0}} |
||
* {{Cytuj stronę | url = http://bibliografie.wpia.uw.edu.pl/bprp/files/Dajcz.27.pdf| tytuł = Władyslaw Bojarski ( |
* {{Cytuj stronę | url = http://bibliografie.wpia.uw.edu.pl/bprp/files/Dajcz.27.pdf| tytuł = Władyslaw Bojarski (1931–2000)| autor = Wojciech Dajczak| opublikowany = bibliografie.wpia.uw.edu.pl| praca = | data = | język = pl| data dostępu = 2015-09-01}} |
||
* {{ludzie nauki|29238}} |
* {{ludzie nauki|29238}} |
||
Wersja z 10:09, 30 mar 2018
| Data i miejsce urodzenia |
21 maja 1931 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 marca 2000 |
| profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: prawo kanoniczne i prawo rzymskie | |
| Alma Mater | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1965–1966 |
| Odznaczenia | |
| |
Władysław Bojarski (ur. 21 maja 1931 we Wołochach; zm. 27 marca 2000 w Toruniu) – polski profesor nauk prawnych, zajmujący się prawem kanonicznym, prawem rzymskim i prawem rzeczowym.
Życiorys
W 1949 ukończył Gimnazjum i Liceum w Jarosławiu. Maturę zdał w 1959 roku w Krakowie. Studiował filozofię prawa w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym OO. Dominikanów w latach 1952–1959, a następnie prawo na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1959–1962) i Uniwersytecie Jagiellońskim. Stopień naukowy doktora otrzymał w 1964 za rozprawę zatytułowaną Podstawy prawne „in integrum restitutio” jako nadzwyczajnego środka odwoławczego od wyroków w prawie kanonicznym. W 1971 habilitował się pracą pt. Emfitenza według prawa rzymskiego. Tytuł profesora otrzymał w roku 1991.
Był członkiem Polskiej Akademii Nauk, Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Polskiego Towarzystwa Historycznego i Polskiego Towarzystwa Filologicznego. Odbywał staże naukowe we Włoszech, na uniwersytetach w Rzymie, Padwie i Neapolu. W 1965 roku rozpoczął nauczanie prawa rzymskiego. Początkowo na Uniwersytecie Warszawskim, w którym pracował jedynie w roku akademickim 1965/1966. W latach 1966–2000 pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie pełnił funkcję prorektora (1981–1982) i prodziekana Wydziału Prawa i Administracji (1975–1978). Kierował także Katedrą Prawa Rzymskiego w latach 1972–2000 i Katedrą Prawa Kanonicznego w latach 1991–2000. W latach 1992–2000 pracował również na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Jego imieniem nazwano ulicę na toruńskim kampusie przy której pod numerem 3 mieści się Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w budynku Collegium Iuridicum Novum.
Odznaczenia
Bibliografia
- Sławomir Kalembka (red.): Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 106. ISBN 83-231-1988-0.
- Wojciech Dajczak: Władyslaw Bojarski (1931–2000). bibliografie.wpia.uw.edu.pl. [dostęp 2015-09-01]. (pol.).
- {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB).
- Absolwenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Pochowani na cmentarzu przy ul. Wybickiego w Toruniu
- Polscy prawnicy
- Urodzeni w 1931
- Wykładowcy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
- Wykładowcy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Wykładowcy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Zmarli w 2000