Adolf Rudnicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ytabak (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
rodzina
Linia 11: Linia 11:


Znaczącym motywem twórczości Rudnickiego jest martyrologia Żydów. Określenie „epoka pieców” pochodzi od tytułu jednego z jego utworów. Rudnicki pisał także utwory psychologiczne oraz eseje.
Znaczącym motywem twórczości Rudnickiego jest martyrologia Żydów. Określenie „epoka pieców” pochodzi od tytułu jednego z jego utworów. Rudnicki pisał także utwory psychologiczne oraz eseje.


Mąż Marie Elizabeth O’Mahoney (zwaną również ''Scarlett'' ze względu na podobieństwo – zarówno charakteru, jak i wyglądu – do Scarlet O’Hary z powieści Margaret Mitchell ''Przeminęło z wiatrem''), póżniej żony [[Andrzej Panufnik|Andrzeja Panufnika]]. Mąż Barbary Baranowskiej<ref>http://fototeka.fn.org.pl/pl/osoby/info/4543/baranowska-barbara.html</ref>, aktorki.


== Nagrody ==
== Nagrody ==

Wersja z 09:36, 26 sie 2019

Nagrobek Adolfa Rudnickiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, 30 lipca 2006

Adolf Rudnicki (ur. 22 stycznia 1909 w Żabnie[1], zm. 14 listopada 1990 w Warszawie) – polski pisarz prozaik i eseista.

Życiorys

Urodził się jako Aron Hirschhorn. Pochodził z chasydzkiej rodziny żydowskiej. Przed wojną ukończył szkołę handlową i pracował jako urzędnik bankowy. Debiutował jako prozaik na łamach dziennika „Kurier Poranny” w 1930, w którym wydrukowano jego nowelę pt. Śmierć operatora[2]. Z 1932 pochodzi jego pierwsza powieść Szczury.

Był uczestnikiem kampanii wrześniowej, został wzięty do niewoli, z której uciekł. W latach 1940–1941 przebywał we Lwowie, gdzie był członkiem Narodowego Komitetu Żydowskiego. 17 września 1940 wstąpił do Związku Radzieckich Pisarzy Ukrainy[3]. Od 1942 przebywał w Warszawie, gdzie działał w podziemiu kulturalnym. W 1944 wstąpił jako ochotnik do Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim.

Po wojnie mieszkał w Łodzi, a później w Warszawie. Poświęcił się pracy pisarskiej. Współpracował z pismami „Kuźnica” i „Świat”.

Znaczącym motywem twórczości Rudnickiego jest martyrologia Żydów. Określenie „epoka pieców” pochodzi od tytułu jednego z jego utworów. Rudnicki pisał także utwory psychologiczne oraz eseje.


Mąż Marie Elizabeth O’Mahoney (zwaną również Scarlett ze względu na podobieństwo – zarówno charakteru, jak i wyglądu – do Scarlet O’Hary z powieści Margaret Mitchell Przeminęło z wiatrem), póżniej żony Andrzeja Panufnika. Mąż Barbary Baranowskiej[4], aktorki.

Nagrody

Utwory literackie

  • Szczury (1932)
  • Żołnierze (1933)
  • Niekochana (1937)
  • Doświadczenia (1939); wydane łącznie z Żołnierzami jako Profile i drobiazgi żołnierskie (1946)
  • Pałeczka, czyli Każdemu to na czym mu mniej zależy (1950)
  • Żywe i martwe morze (1952)
  • Narzeczony Beaty (1961)
  • Kupiec łódzki (1963)
  • Pył miłosny (1964)
  • Sto lat temu umarł Dostojewski (1984)
  • Krakowskie Przedmieście pełne deserów (1986)

Wydania pośmiertne

  • Wybór opowiadań, seria: Biblioteka Narodowa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo, Wrocław 2009 ISBN 978-83-04-04943-7.

Przypisy

  1. Często podawana jest data urodzin 19 lutego 1912 (tak nawet na nagrobku) i miejsce – Warszawa. Na ten temat patrz artykuł w Nowym Kurierze Dąbrowskim.
  2. Sylwetka Adolfa Rudnickiego w Bazie Wiedzy portalu culture.pl. [dostęp 2013-01-09].
  3. Bohdan Urbankowski, Czerwona msza, czyli uśmiech Stalina, t. 1, Warszawa 1998, s. 123.
  4. http://fototeka.fn.org.pl/pl/osoby/info/4543/baranowska-barbara.html

Bibliografia