Saraj (Złota Orda): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dr |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Saraj Berke''' – (Nowy Saraj, Sarai-al-Jadid) nowa stolica [[Złota Orda|Złotej Ordy]], w odróżnieniu od [[Saraj Batu]] (Stary Saraj, Sarai-al-Maqrus). Założona przez chana [[Berke-chan|Berke]]. Wielki ośrodek handlowy, który w szczytowym okresie swojego rozwoju liczył więcej mieszkańców niż ówczesny [[Paryż]], [[Londyn]] czy [[Florencja]]. Saraj Batu znajdował się w okolicy wioski Sielitriannoje w obwodzie charabalińskim, 120 km na północ od Astrachania, natomiast Saraj Berke w Carewie, stanowisku archeologicznym przy kanale Achtubińskim, 55 km na południe od dzisiejszego Wołgogradu. |
'''Saraj Berke''' – (Nowy Saraj, Sarai-al-Jadid) nowa stolica [[Złota Orda|Złotej Ordy]], w odróżnieniu od [[Saraj Batu]] (Stary Saraj, Sarai-al-Maqrus). Założona przez chana [[Berke-chan|Berke]]. Wielki ośrodek handlowy, który w szczytowym okresie swojego rozwoju liczył więcej mieszkańców niż ówczesny [[Paryż]], [[Londyn]] czy [[Florencja]]. Saraj Batu znajdował się w okolicy wioski Sielitriannoje w obwodzie charabalińskim, 120 km na północ od Astrachania, natomiast Saraj Berke w Carewie, stanowisku archeologicznym przy kanale Achtubińskim, 55 km na południe od dzisiejszego Wołgogradu. |
||
Stanowił ważny punkt wymiany [[handel|handlowej]] między krajami [[Daleki Wschód|Dalekiego Wschodu]] i [[Europa|Europy]], handlowano tam wyrobami [[szkło|szklanymi]], [[Skóra (surowiec)|skórami]], [[przyprawa]]mi, [[Chiny|chińskimi]] [[tkanina]]mi. Miasto posiadało liczne [[kuźnia|kuźnie]], warsztaty [[ceramika|ceramiczne]], [[złotnictwo|złotnicze]], szewskie, krawieckie. Według podań, stworzono tam nawet sieć [[Instalacja wodna|wodociągów]] oraz system ocieplania [[dom]]ostw. W |
Stanowił ważny punkt wymiany [[handel|handlowej]] między krajami [[Daleki Wschód|Dalekiego Wschodu]] i [[Europa|Europy]], handlowano tam wyrobami [[szkło|szklanymi]], [[Skóra (surowiec)|skórami]], [[przyprawa]]mi, [[Chiny|chińskimi]] [[tkanina]]mi. Miasto posiadało liczne [[kuźnia|kuźnie]], warsztaty [[ceramika|ceramiczne]], [[złotnictwo|złotnicze]], szewskie, krawieckie. Według podań, stworzono tam nawet sieć [[Instalacja wodna|wodociągów]] oraz system ocieplania [[dom]]ostw. W 1395 roku brutalnie złupione przez oddziały [[Timur Chromy|Tamerlana]], a ok. 1502 roku przez [[Chanat Krymski|chana krymskiego]] [[Mengli I Girej]]a. |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
{{Commonscat|Old Sarai}} |
|||
* Christopher P. Atwood ''Encyclopedia of Mongolia and the Mongol Empire'', Nowy Jork 2004<br /> |
* Christopher P. Atwood ''Encyclopedia of Mongolia and the Mongol Empire'', Nowy Jork 2004<br /> |
||
David MacKenzie, Michael W. Curran ''A History of Russia, the Soviet Union, and Beyond'', Belmont 2002, {{ISBN|0-534-58698-8}} |
* David MacKenzie, Michael W. Curran ''A History of Russia, the Soviet Union, and Beyond'', Belmont 2002, {{ISBN|0-534-58698-8}} |
||
{{Imperium Mongolskie}} |
{{Imperium Mongolskie}} |
Wersja z 16:46, 28 kwi 2020
Saraj Berke – (Nowy Saraj, Sarai-al-Jadid) nowa stolica Złotej Ordy, w odróżnieniu od Saraj Batu (Stary Saraj, Sarai-al-Maqrus). Założona przez chana Berke. Wielki ośrodek handlowy, który w szczytowym okresie swojego rozwoju liczył więcej mieszkańców niż ówczesny Paryż, Londyn czy Florencja. Saraj Batu znajdował się w okolicy wioski Sielitriannoje w obwodzie charabalińskim, 120 km na północ od Astrachania, natomiast Saraj Berke w Carewie, stanowisku archeologicznym przy kanale Achtubińskim, 55 km na południe od dzisiejszego Wołgogradu.
Stanowił ważny punkt wymiany handlowej między krajami Dalekiego Wschodu i Europy, handlowano tam wyrobami szklanymi, skórami, przyprawami, chińskimi tkaninami. Miasto posiadało liczne kuźnie, warsztaty ceramiczne, złotnicze, szewskie, krawieckie. Według podań, stworzono tam nawet sieć wodociągów oraz system ocieplania domostw. W 1395 roku brutalnie złupione przez oddziały Tamerlana, a ok. 1502 roku przez chana krymskiego Mengli I Gireja.
Bibliografia
- Christopher P. Atwood Encyclopedia of Mongolia and the Mongol Empire, Nowy Jork 2004
- David MacKenzie, Michael W. Curran A History of Russia, the Soviet Union, and Beyond, Belmont 2002, ISBN 0-534-58698-8