Joanna Bruzdowicz-Tittel

Joanna Bruzdowicz

Joanna Bruzdowicz (Wikimania Gdansk 2010)
Data i miejsce urodzenia	17 maja 1943 Warszawa
Pochodzenie	polskie
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor, pianistka, krytyk muzyczny

{{Artysta muzyczny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | faksymile = | wydawnictwo = | nazwa oryginalna = | alt zdjęcia = | opis faksymile = Nieznane pola: "podpis" oraz "wytwórnia płytowa".

Joanna Maria Bruzdowicz-Tittel (ur. 17 maja 1943 w Warszawie) − polska kompozytorka, pianistka, krytyk muzyczny i publicystka.

Życiorys

Pochodzi z warszawskiej muzycznej rodziny, ojciec Konstanty był wiolonczelistą, matka Maria z domu Wilczek pianistką. Zaczęła komponować w wieku sześciu lat. Studiowała kompozycję u prof. Kazimierza Sikorskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (dyplom 1966). Już w czasie studiów rozpoczęła działalność pianistyczną i koncertowała także w Belgii, Austrii i Czechosłowacji. Była współzałożycielką, a w latach 1964-1968 sekretarzem generalnym polskiej sekcji „Jeunesses Musicales”.

W roku 1968 otrzymała stypendium rządu francuskiego i do 1970 studiowała w Paryżu kompozycję u Nadii Boulanger, Oliviera Messiaena oraz P. Schaeffera, ponadto muzykologię pod kierunkiem J. Chailleya na Sorbonie. W roku 1969 była współorganizatorką Groupe International de Musique Electroacoustique de Paris (GIMEP).

Obok komponowania Bruzdowicz zajmuje się także krytyką i publicystyką muzyczną. Jest autorką audycji w radiu francuskim, belgijskim i niemieckim, propagujących nową muzykę, występuje z odczytami, ponadto wraz z mężem, H.J. Tittelem pisze scenariusze filmowe dla telewizji francuskiej i niemieckiej. Prowadzi także kursy kompozytorskie, głównie we Francji i Stanach Zjednoczonych.

Założycielka i przewodnicząca Towarzystwa im. F. Chopina i K. Szymanowskiego w Belgii wiceprzewodniczącą International Federation of Chopin Societies, organizuje międzynarodowe spotkania muzyczne w Céret (Francja). Bruzdowicz ma obywatelstwo polskie i francuskie.

Od roku 1975 mieszkała w Tervuren koło Brukseli, a od 2002 w Céret we francuskiej części Katalonii w Pirenejach. Wykłada na kursach kompozytorskich w Aix-en-Provence, Montrealu oraz w USA (m.in. na Uniwersytecie Yale’a).

W jej twórczości kompozytorskiej duże znaczenie ma muzyka sceniczna, zwłaszcza opery, m.in. Kolonia karna (1968), do tekstu Franza Kafki, napisana na zamówienie Opery Praskiej − choć do premiery nie doszło, kompozycja zdobyła na zachodzie uznanie będąc jej wrotami do sławy, a wersja francuska miała premierę w Tours w roku 1972; Trojanki (1972) do tekstu Eurypidesa); Bramy raju (1984) − światowa premiera w Teatrze Wielkim w Warszawie, poruszające tematy historyczne i współczesne.

Ważniejsze utwory: musicale Tides and Waves (1991), Maisonneuve i Przypływy i odpływy (1996), balet Le petit prince, Symfonia. Koncerty: m.in. dwa koncerty skrzypcowe, The Cry of the Phoenix na wiolonczelę i orkiestrę (1994), Stabat mater na chór a cappella (1993). Ponadto kwartety smyczkowe, wiele pieśni i kantat oraz bogaty dorobek muzyki radiowej i filmowej.

Bibliografia

• Maria Wilczek-Krupa: Bruzdowicz Joanna. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. ab suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 81. ISBN 978-83-224-0492-8. OCLC 470131186. (pol.).
• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 125. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. B. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).brak strony w książce