Maria Malicka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Życiorys: - pomówienie i do tego z martwym linkiem, Malicka opuściła Warszawę w połowie sierpnia i nie kradła mebli |
→Życiorys: drobne redakcyjne |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] występowała w teatrach krakowskich i [[Warszawa|warszawskich]]. |
Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] występowała w teatrach krakowskich i [[Warszawa|warszawskich]]. |
||
W czasie [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji niemieckiej]] w Warszawie początkowo pracowała jako kelnerka w [[Café Bodo]], a potem występowała w jawnym [[Teatr Komedia (1940–1944)|Teatrze Komedia]] (1941–1944). Za to i bliskie związki z Niemcami została ukarana przez [[Związek Artystów Scen Polskich|ZASP]] zakazem występowania na scenach stołecznych. Aktorka swoją postawę w czasie okupacji tłumaczyła tym, że chciała uwolnić swojego męża przetrzymywanego w [[Auschwitz-Birkenau]]. |
W czasie [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji niemieckiej]] w Warszawie początkowo pracowała jako kelnerka w [[Café Bodo]], a potem występowała w jawnym [[Teatr Komedia (1940–1944)|Teatrze Komedia]] (1941–1944). Za to i bliskie związki z Niemcami została ukarana przez [[Związek Artystów Scen Polskich|ZASP]] zakazem występowania na scenach stołecznych. Aktorka swoją postawę w czasie okupacji tłumaczyła tym, że chciała uwolnić swojego męża przetrzymywanego w [[Auschwitz-Birkenau]]. We wrześniu 1946 aktorka stanęła przed sądem oskarżona przez Zofię Bystydzieńską o przywłaszczenie należących do niej przedmiotów w czasie Powstania Warszawskiego. Została jednak uniewinniona zarówno z zarzutu o szaber, jak i nawiązywania w okresie okupacji bliskich kontaktów z Niemcami<ref>J. Hera, ''Losy artystów polskich w czasach niewoli 1939–1954'', Kraków 2019, ss. 385–386.</ref>. |
||
Po wojnie występowała w [[Szczecin]]ie, [[Bielsko-Biała|Bielsku]], [[Łódź|Łodzi]], a od 1957 roku do emerytury w 1971 roku ponownie w [[Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie|Teatrze im. Słowackiego w Krakowie]]<ref>{{Cytuj|autor=INTERIA.PL|tytuł=Maria Malicka: Dwadzieścia lat zakazanej miłości|data dostępu=2017-01-08|url=http://pary-populada.pl/news-maria-malicka-dwadziescia-lat-zakazanej-milosci,nId,974316}}</ref>. |
Po wojnie występowała w [[Szczecin]]ie, [[Bielsko-Biała|Bielsku]], [[Łódź|Łodzi]], a od 1957 roku do emerytury w 1971 roku ponownie w [[Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie|Teatrze im. Słowackiego w Krakowie]]<ref>{{Cytuj|autor=INTERIA.PL|tytuł=Maria Malicka: Dwadzieścia lat zakazanej miłości|data dostępu=2017-01-08|url=http://pary-populada.pl/news-maria-malicka-dwadziescia-lat-zakazanej-milosci,nId,974316}}</ref>. |
||
Wersja z 20:50, 6 mar 2021
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | |
| Współmałżonek |
Zbigniew Sawan (rozwód) |
Maria Malicka (ur. 9 maja 1898 w Krakowie[1], zm. 30 września 1992 tamże) – polska aktorka teatralna i filmowa.
Życiorys
Przed II wojną światową występowała w teatrach krakowskich i warszawskich.
W czasie okupacji niemieckiej w Warszawie początkowo pracowała jako kelnerka w Café Bodo, a potem występowała w jawnym Teatrze Komedia (1941–1944). Za to i bliskie związki z Niemcami została ukarana przez ZASP zakazem występowania na scenach stołecznych. Aktorka swoją postawę w czasie okupacji tłumaczyła tym, że chciała uwolnić swojego męża przetrzymywanego w Auschwitz-Birkenau. We wrześniu 1946 aktorka stanęła przed sądem oskarżona przez Zofię Bystydzieńską o przywłaszczenie należących do niej przedmiotów w czasie Powstania Warszawskiego. Została jednak uniewinniona zarówno z zarzutu o szaber, jak i nawiązywania w okresie okupacji bliskich kontaktów z Niemcami[2].
Po wojnie występowała w Szczecinie, Bielsku, Łodzi, a od 1957 roku do emerytury w 1971 roku ponownie w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie[3].
Życie prywatne
Jej mężem był aktor Zbigniew Sawan. Przez lata związana była z malarzem Eugeniuszem Geppertem[4]. Jej bratankiem był poeta i prozaik Maciej Malicki (ur. 1945). Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[5].
Filmografia
- 1927 – Mogiła nieznanego żołnierza – Nelly, córka Łazowskiego
- 1927 – Zew morza – Hanka
- 1928 – Dzikuska – Ita, córka Kruszyńskiego
- 1929 – Szlakiem hańby – Marysia Żurkówna
- 1930 – Janko Muzykant (film) – śpiewaczka Ewa Korecka
- 1930 – Wiatr od morza – Teresa
- 1931 – Uwiedziona – Lena
- 1931 – Niebezpieczny raj – Alma
- 1936 – Pan Twardowski – matka Twardowskiego
- 1966 – Bariera – sprzątaczka
- 1980 – Klik Klak – Kornelia
- 1980 – Prawdziwie niewinna buźka dziecka – Pani Bramson
Przypisy
- ↑ Słownik biograficzny teatru polskiego, t. 3, 1910–2000. M–Ż, pod red. B. Berger, Warszawa 2016, ss. 19–20. Aktorka odmładzała się i podawała rok urodzenia 1900 lub 1904.
- ↑ J. Hera, Losy artystów polskich w czasach niewoli 1939–1954, Kraków 2019, ss. 385–386.
- ↑ INTERIA.PL, Maria Malicka: Dwadzieścia lat zakazanej miłości [online] [dostęp 2017-01-08].
- ↑ Beata Maciejewska, Największy romans powojennego Wrocławia. Ukrywany przez 20 lat [online], wyborcza.pl, 14 lutego 2017 [dostęp 2017-02-15].
- ↑ Karolina Grodziska: Zaduszne ścieżki-przewodnik po Cmentarzu Rakowickim, wyd. Kraków 2003, s. 140.
Linki zewnętrzne
- Maria Malicka w bazie filmpolski.pl
- Maria Malicka w bazie Filmweb
- Maria Malicka w bazie Filmoteki Narodowej „Nitrofilm”