Śmierć Wergilego

Śmierć Wergilego

Der Tod des Vergil

Autor	Hermann Broch
Typ utworu	powieść historyczna
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Nowy Jork
Język	niemiecki
Data wydania	1945
Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego	1963
Wydawca	Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”
Przekład	Maria Kurecka, Witold Wirpsza

{{Książka infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki =

Śmierć Wergilego (niem. Der Tod des Vergil) – modernistyczna powieść historyczna Hermanna Brocha, opublikowana w 1945 roku. Książka określana bywa jako epos prozą z elementami eseju filozoficznego.

Treść

Powieść opisuje z perspektywy samego Wergiliusza jego ostatnie godziny przed śmiercią w Brundyzjum, krótko po powrocie z Aten w Grecji do Italii. Główny wątek powieści stanowią rozmyślania Wergiliusza nad spaleniem niedokończonej „Eneidy”, od czego próbują go odwieść przyjaciele: Lucjusz Warius Rufus, [[{{{1}}}|{{{1}}}]]{{Link-interwiki}} Brakujące pola: 1 oraz Q. Nieznane pola: "tam", "pl" oraz "lang". oraz cesarz Oktawian August. Znaczna część powieści napisana została w technice strumienia świadomości, prowadzonego z perspektywy umierającego, majaczącego poety. Jego chory umysł produkuje obrazy jego dzieciństwa w Andes, przywołuje z przeszłości matkę, niewolników, byłe kochanki (w tym Plocję Hierię) i kochanków, kreuje fantastyczne wizje.

Nałożenie się na siebie warstw materialnej rzeczywistości i majaków umierającego poety oddaje fragment: Szablon:CytatD

Powieść podzielona została na cztery części:

1. Woda — Przybycie (niem. Wasser – Die Ankunft)
2. Ogień — Zstąpienie (niem. Feuer – Der Abstieg)
3. Ziemia — Oczekiwania (niem. Erde – Die Erwartung)
4. Eter — Powrót (niem. Äther – Die Heimkehr)

Główni bohaterowie

• Publiusz Wergiliusz Maro
• chłopiec Lizaniasz, który prowadził poetę przez Brundyzjum
• cesarz Oktawian August
• Lucjusz Warius Rufus
• Plocjusz Tukka
• Charondas z Kos, lekarz Augusta

Krytyka literacka

Hannah Arendt określiła powieść jako „jedno z prawdziwie wielkich dzieł literatury germańskiej”. Zdaniem filologów klasycznych Mary Beard{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: "tam" oraz "lang". i Johna Hendersona{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: "lang" oraz "tam". Śmierć Wergilego jest „powieścią antynazistowską”. Ich zdaniem główny bohater książki odczuwa „wyrzuty sumienia, że jego dzieło służy jedynie autorytarnym represjom” poprzez to, że sankcjonuje rządy cesarza.

Bibliografia

• Hermann Broch: Śmierć Wergilego. Maria Kurecka, Witold Wirpsza (tłum.). Warszawa: Czytelnik, 1963.