Budynin: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m poprawa linków
to nie Myców
Linia 28: Linia 28:


== Położenie geograficzne ==
== Położenie geograficzne ==
Myców leży na obszarze [[Grzęda Sokalska|Grzędy Sokalskiej]] na [[Wyżyna Wołyńska|Wyżynie Wołyńskiej]], w zlewni rzeki [[Rzeczyca (dopływ Sołokii)|Rzeczycy]], w południowo-wschodniej części [[województwo lubelskie|województwa lubelskiego]].

[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo zamojskie|województwa zamojskiego]].
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo zamojskie|województwa zamojskiego]].


Wersja z 16:04, 30 cze 2021

Budynin
wieś
{{{alt zdjęcia}}}
Zabytkowa cerkiew
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Ulhówek

Liczba ludności (2011)

151

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-678

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0904285

Położenie na mapie gminy Ulhówek
Mapa konturowa gminy Ulhówek, po prawej znajduje się punkt z opisem „Budynin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Budynin”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Budynin”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Budynin”
Ziemia50°25′47″N 23°57′01″E/50,429722 23,950278
Multimedia w Wikimedia Commons
Widok na wieś

Budynin – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Ulhówek.

W miejscowości znajduje się zabytkowa drewniana cerkiew Niepokalanego Poczęcia NMP użytkowana obecnie jako kościół filialny.

Położenie geograficzne

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Historia

W 1437 właścicielem wsi był Wyszel Rogala i wtedy drogą zamiany przeszła w ręce Piotra Dziektarzewa z ziemi płockiej, który później przyjął nazwisko Budyniński. W 1463 Budynin kupił kasztelan bełski Jan Magier. Magierowie sprzedali wieś w 1554 staroście hrubieszowskiemu Andrzejowi Dembowskiemu. W okresie międzywojennym folwark w Budyninie należał do Żyda Nuchima Reisza. W latach 1945-47 większość mieszkańców wsi została wysiedlona[1].

Ludność

Budynin według danych na koniec 2011 liczył 151 mieszkańców w tym 76 kobiet i 75 mężczyzn. Było 89 osób w wieku produkcyjnym, 35 w wieku przedprodukcyjnym i 27 w wieku poprodukcyjnym. W ostatnich latach zaznaczyła się tendencja spadkowa liczby ludności (w 1998 wieś liczyła 173 mieszkańców; w 2002 – 175, a w 2009 – 153)[2].

Zabytki

[3]

  • Drewniana Cerkiew greckokatolicka pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, obecnie kościół filialny rzymskokatolicki pw. Opieki NMP, należący do parafii w Machnówku. Wzniesiona w 1887, z zachowaniem tradycji dawnego budownictwa cerkiewnego, na miejscu drewnianej cerkwi istniejącej już w 1774. Budowla duża, trzykopułowa, z ozdobną galeryjką arkadową i wydatnymi wysokimi okapami. Wewnątrz znajduje się polichromia o tradycjach barokowych, wykonana w 1892 oraz częściowo zachowany ikonostas. W skład wyposażenia wchodzą między innymi ławki i stalle przeniesione z kościoła dominikanek w Bełzie.
  • Dzwonnica, drewniana, wzniesiona jednocześnie z cerkwią z jednym dzwonem, zapewne z XVIII wieku.
  • Przydrożna figura kamienna z I połowy XIX w. na cmentarzu przycerkiewnym. Na czworobocznym postumencie znajduje się rzeźba św. Floriana.
 Osobny artykuł: Cerkiew Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Budyninie.

Turystyka

  • Budynin leży na trasie Transgranicznego szlaku turystycznego Bełżec - Bełz, z atrakcją turystyczną jaką jest znajdująca się we wsi zabytkowa cerkiew z 1887[4].

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Rąkowski, Polska egzotyczna, część II, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, str. 309-310
  2. ↑ Bank Danych Lokalnych: miejscowości
  3. ↑ [http://grekokatolicyzm.dl.interia.pl/www/dziewietnastowieczne_cerkwie_grekat.html Katarzyna Warmińska, Dziewiętnastowieczne byłe świątynie greckokatolickie z Chłopiatyna, Lisek, Dłużniowa i Budynina jako przykłady trójkopułowych cerkwi drewnianych z południowo–wschodniej części województwa lubelskiego oraz ich problematyka konserwatorska]. grekokatolicyzm.dl.interia.pl. [dostęp 2011-09-05]. (pol.).
  4. ↑ Bełżec - Bełz. Transgraniczny szlak turystyczny – strona szlaku. [dostęp 2015-12-19].

Bibliografia

  • Grzegorz Rąkowski, Polska egzotyczna, część II, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 978-83-62460-26-7

Linki zewnętrzne

Gmina Ulhówek
Wsie
Osady
Integralne
części wsi

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Budynin&oldid=63862293”