50°28′33″N 23°47′10″E/50,475833 23,786111Rokitno (powiat tomaszowski)
 |
Ten artykuł należy dopracować: od 2014-03 → zweryfikować treść i dodać przypisy, → sformatować tekst (pomoc: podział na sekcje, tabele, wzory). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | lubelskie | |
| Powiat | tomaszowski | |
| Gmina | Ulhówek | |
| Liczba ludności | 260 | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 84 | |
| Kod pocztowy | 22-678[1] | |
| Tablice rejestracyjne | LTM | |
| SIMC | 0904457 | |
Położenie na mapie gminy Ulhówek   Rokitno | ||
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego  Rokitno | ||
Położenie na mapie województwa lubelskiego  Rokitno | ||
Położenie na mapie Polski  Rokitno | ||
| 50°28′33″N 23°47′10″E/50,475833 23,786111
| ||
Rokitno – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Ulhówek. Wieś położona w obrębie Grzędy Sokalskiej.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0904463 | Mogiła | część wsi |
| 0904470 | Ostrów | część wsi |
| 0904486 | Posadów | część wsi |
| 0904492 | Zachajek | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1403 roku, kiedy właścicielem Rokitna i Posadowa był Jan, który wespół z Prandotą z Wysokiej, Pawłem z Radzanowa i Benedyktem z Przewodowa uposażyli kościół w Rzeplinie (L. Bieńkowski 1960, s. 245. w 1498 roku Anioł ze Steniatyna i Byszowa posiadał zastaw w Rokitnie (A. Janeczek 1993, s.341). Brak jest miejscowości w rejestrach poborowych z 1531 i 1578 roku, co może sugerować o czasowym zaniku wsi. W XVII w. właścicielami wsi byli zapewne Kazimierz i Anna z Zawadzkich, których córka Eleonora wychodząc za Aleksandra Bełżeckiego wniosła mu wieś w wianie. Po niej odziedziczył ją syn Konstanty. w 1721 r. od Konstantego Bełżeckiego herbu Jastrzębiec wieś nabył Jerzy Geschau (A. Boniecki, uzupełnienia s.101). Pod koniec XVIII w. wieś należała do hrabiego Andrzeja Rastawieckiego herbu Sas, wiceregenta brańskiego i barona austriackiego, żonatego z Katarzyną Wysokińską. w 1809 roku była już we władaniu jego syna, barona Ludwika Rastawieckiego, marszałka i posła powiatu tomaszowskiego, po którym w 1847 odziedziczył syn Edward, żonaty z Leonią Nakwaską (APZ, Akta hipoteki Nowosiółki). Na początku XIX w. dobra Rokitno posiadał Edward Gawlikowski herbu Jelita, żonaty z Teresą Nowicką (A. Boniecki, t. V, s.388). Pod koniec XIX w. miejscowość należała do gminy Czerkasy i parafii w Łaszczowie (SGKP, wypisy, s.324). W 1925 roku wybudowano we wsi cegielnię (ZAiBwP, t.48, s.116). Według danych z 1929 roku 1200 ha gruntów w Rokitnie należało do doktora Stefana Iszkowskiego (T. Epsztein, S. Górzyński 1990, s.35). 5 kwietnia 1944 roku oddziały UPA spaliły częściowo wieś (M. Skiba 1996, s.157) Źródło materiału: Józef Niedzwiedź ,, Leksykon historyczny miejscowości dawnego województwa zamojskiego" Zamość 2003 str.424
Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej[edytuj | edytuj kod]
16 stycznia 1969 r. w Rokitnie została założona jednostka OSP. Powstała z inicjatywy mieszkańców: Józefa Kołodziejczyka (prezes), Tadeusza Ścirki (skarbnik), Czesława Malarza, Jana Lachowskiego (naczelnik), Jana Buchajskiego (wiceprezes), Stanisława Wlazia(przewodniczący Komisji Rewizyjnej), Mariana Jeruzala (członek Komisji Rewizyjnej), Zbigniewa Kolanko (gospodarz), Ferdynanda Ciocha(sekretarz) i Stanisława Bednarczyka (członek Komisji Rewizyjnej). W 1969 r. jednostka wyposażona została w motopompę M-200, węże, hełmy i toporki. W 1972 r. druhowie otrzymali 10 kompletów mundurów wyjściowych i ćwiczebnych. Do grona osób szczególnie zasłużonych dla jednostki należą: Tadeusz Ścirka, Józef Kołodziejczyk, Jan Lachowski, Czesław Malarz i Zbigniew Kolanko. Zich inicjatywy przy pomocy pozostałych strażaków ochotników i mieszkańców wsi zbudowano drewnianą remizo-Swietlice. W 1990 r. członkowie OSP Stanisław Bednarczyk, Jerzy Ścirka, Tadeusz Wawrzusiszyn i Marian Jeruzal wraz z ówczesnym sołtysem Stanisławem Kumą podjęli się budowy piętrowej, murowanej remizo-świetlicy. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu członków jednostki i mieszkańców wsi oraz wsparciu ze strony Urzędu Gminy obiekt został oddany do użytku w 1993 r. W 2005 r. druhowie jednostki i sołtys Józef Bachniuk rozpoczęli budowę boiska sportowego i ogrodzenia wokół remizy. od dnia powstania jednostki druhowie OSP corocznie uczestniczą w zawodach sportowo-pożarniczych oraz różnorodnych uroczystościach związanych z bogatą historią naszego regionu. Aktualnie jednostka liczy 14 czynnych strażaków ochotników. W skład obecnego zarządu OSP wchodzą: Prezes- Czapla Jan, Naczelnik- Wilk Stanisław, Sekretarz- Bachniuk Józef, Skarbnik- Ścirka Jerzy, Gospodarz- Czapla Marek, Członkowie: Ścirka Piotr, Kuma Tomasz, Bachniuk Mateusz, wspierajacy: Wawrzusiszyn Tadeusz, Lachowski Jan, Wlaź Stanisław, Komisja Rewizyjna: Przewodniczący- Ścirka Wojciech, członkowie: Płocidym Stanisław, Wilk Marcin ( Materiał pochodzi ze zbiorów OSP Rokitno)
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego. Zobacz też: Rokitno, Rokitno Szlacheckie, Rokitno-Majątek
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
| |||||||||||||||||
