Przejdź do zawartości

Spessartyn

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spessartyn
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

krzemian manganu i glinu
Mn3Al2[SiO4]3

Twardość w skali Mohsa

7-7,5

Przełam

muszlowy

Łupliwość

brak

Układ krystalograficzny

regularny

Gęstość

3,8–4,25 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

pomarańczowa w odcieniach także żółta, różowa, brunatna, czarna

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Granat spessartyn na skaleniu – Tongbei Yun-xiao, Fujian, Chiny.

Spessartynminerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy granatów. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od miasta Spessart w Bawarii w Niemczech, gdzie minerał ten odkryto po raz pierwszy.

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Tworzy kryształy izometryczne (dwudziestoczterościany deltoidowe i dwunastościany rombowe). Jest kruchy, przezroczysty, czasami tworzy kryształy mieszane z piropem ( -umbalit).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Występuje zazwyczaj w skałach magmowych: (pegmatytach, i granitach), rzadziej w metamorficznych i aluwiach.

Miejsca występowania: Madagaskar, Sri Lanka, USA, Brazylia, Australia, Tanzania, Pakistan, Rosja, Niemcy, Finlandia.

W Polsce – został stwierdzony w rejonie Sobótki (na Przedgórzu Sudeckim) i w okolicach Karpacza (Karkonosze) – w granitoidach i pegmatytach.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • niektóre odmiany są wykorzystywane do wyrobu biżuterii; najlepsze okazy pochodzą z Madagaskaru, Indii, Cejlonu i Tanzanii.
  • rzadki, bardzo poszukiwany kamień kolekcjonerski

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

granat, andradyt, pirop, grossular, uwarowit, almandyn, spessartyt.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” – 2002 r.
  • K. Maślankiewicz: Kamienie szlachetne, Wyd. Geologiczne – 1982 r.
  • N. Sobczak: Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych, Wyd. Alfa – 1986 r.
  • W. Schuman: Kamienie szlachetne i ozdobne, Wyd. „Alma –Press” – 2004 r.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]