Spessartyn
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
krzemian manganu i glinu |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
7-7,5 |
| Przełam |
muszlowy |
| Łupliwość |
brak |
| Układ krystalograficzny |
regularny |
| Gęstość minerału |
3,8–4,25 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
pomarańczowa w odcieniach także żółta, różowa, brunatna, czarna |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty |
Spessartyn – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy granatów. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od miasta Spessart w Bawarii w Niemczech, gdzie minerał ten odkryto po raz pierwszy.
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Tworzy kryształy izometryczne (dwudziestoczterościany deltoidowe i dwunastościany rombowe). Jest kruchy, przezroczysty, czasami tworzy kryształy mieszane z piropem ( -umbalit).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje zazwyczaj w skałach magmowych: (pegmatytach, i granitach), rzadziej w metamorficznych i aluwiach.
Miejsca występowania: Madagaskar, Sri Lanka, USA, Brazylia, Australia, Tanzania, Pakistan, Rosja, Niemcy, Finlandia.
W Polsce – został stwierdzony w rejonie Sobótki (na Przedgórzu Sudeckim) i w okolicach Karpacza (Karkonosze) – w granitoidach i pegmatytach.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- niektóre odmiany są wykorzystywane do wyrobu biżuterii; najlepsze okazy pochodzą z Madagaskaru, Indii, Cejlonu i Tanzanii.
- rzadki, bardzo poszukiwany kamień kolekcjonerski
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
granat, andradyt, pirop, grossular, uwarowit, almandyn, spessartyt.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” – 2002 r.
- K. Maślankiewicz: Kamienie szlachetne, Wyd. Geologiczne – 1982 r.
- N. Sobczak: Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych, Wyd. Alfa – 1986 r.
- W. Schuman: Kamienie szlachetne i ozdobne, Wyd. „Alma –Press” – 2004 r.