Stanisław Bac (junior)
Grób prof. S. Baca na cmentarzu przy ul. Smętnej we Wrocławiu | |
Data i miejsce urodzenia |
9 stycznia 1929 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 lipca 2013 |
profesor | |
Specjalność: agroklimatologia | |
Alma Mater | |
nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
|
Stanisław Bac (ur. 9 stycznia 1929 we Lwowie, zm. 18 lipca 2013 we Wrocławiu) – inżynier rolnictwa, agroklimatolog, profesor Akademii Rolniczej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Stanisława, agrometeorologa, i Izabeli z Osmołowskich (1896–1977)[1]. Ukończył II Liceum Ogólnokształcące we Wrocławiu, następnie studia na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu, uzyskując w 1952 stopień inżyniera w zakresie ogrodnictwa, a w 1953 – stopień magistra inżyniera rolnictwa. Jeszcze podczas studiów magisterskich rozpoczął pracę w Katedrze Meteorologii i Klimatologii WSR. W 1958 uzyskał na Wydziale Melioracji WSR stopień doktora na podstawie rozprawy Wpływ mikroklimatu na fenofazy drzew owocowych, a w 1968 habilitował się w roku 1968 na podstawie rozprawy Badania nad współzależnością parowania z wolnej powierzchni wodnej, parowania terenowego i ewapotranspiracji potencjalnej. W 1969 otrzymał stanowisko docenta, w 1978 – profesora nadzwyczajnego, a w 1990 – profesora zwyczajnego.
W latach 1971–1992 był kierownikiem Katedry Agro- i Hydrometeorologii wrocławskiej Akademii Rolniczej. W latach 1984–1992 kierował Zakładem Meteorologii i Klimatologii Instytutu Geografii Uniwersytetu Wrocławskiego. Odbywał krótko- i długoterminowe staże naukowe w ZSRR, NRD, RFN, Holandii, Jugosławii i Czechosłowacji.
Był autorem niespełna 150 prac naukowych, w tym ponad 50 w językach obcych, 7 podręczników akademickich i 12 podręczników dla techników rolniczych i ogrodniczych. Prowadził badania w zakresie problematyki bilansów wodnych obszarów rolniczych, różnych rodzajów parowania, agrometeorologii, klimatologii. Opracował w 1996 aktualną do dzisiaj rejonizację agroklimatyczną Polski. Zajmował się też doskonaleniem aparatury naukowej – był autorem 4 patentów.
Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Geofizycznego, wieloletni członek Rady Naukowej Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz komitetów Polskiej Akademii Nauk.
Zmarł we Wrocławiu, pochowany na cmentarzu Parafii Świętej Rodziny (sektor 12-11-12.12a)[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Medal Rodła
- Medal „Za zasługi dla UPWr” (2001)[2]
- Złota Odznaka ZNP
- Złota Odznaka Polskiego Towarzystwa Geofizycznego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Cmentarz Parafialny św. Rodziny we Wrocławiu [online], mogily.pl [dostęp 2024-07-18] .
- ↑ Odznaczeni medalem „Za zasługi dla UPWr” / Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu [online], upwr.edu.pl [dostęp 2024-07-18] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marian Rojek. Stanisław Bac (1929-2013). „Przegląd Geofizyczny”. 3–4, s. 189–191, 2014. [dostęp 2017-03-24].
- Ludzie urodzeni we Lwowie
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Medalem Rodła
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu
- Urodzeni w 1929
- Wykładowcy Politechniki Wrocławskiej
- Wykładowcy Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu
- Zmarli w 2013