Stanisław Cymmerman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Cymerman
Ilustracja
starszy sierżant starszy sierżant
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1894 dane metrykalne
Lubanie

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1932
Włocławek

Przebieg służby
Lata służby

od 11 listopada 1918r. do 31 grudnia 1929r.

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie
Korpus Ochrony Pogranicza

Jednostki

3 pułk piechoty Legionów Polskich
30 pułk Strzelców Kaniowskich
batalion KOP „Orany”
(kompania graniczna KOP „Druskienniki”)

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Stanisław Cymerman (ur. 21 listopada 1894 - dane z metryki urodzenia Nr.Aktu 131 w Lubaniu, zm. 11 czerwca 1932 we Włocławku) – żołnierz Legionów Polskich, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Cymerman[a] urodził się w rodzinie Czesława i Zuzanny z Nowaków. Absolwent włocławskiej 4 klasowej szkoły powszechnej (w której kształcił się w latach 1904 - 1908) i rymarskich kursów czeladniczych.

W 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich i otrzymał przydział do 3 pułku piechoty[1]. Ze względu na zły stan zdrowia, po dwóch latach został zwolniony z wojska. W roku 1916 powrócił do Włocławka i został członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej[2].

W końcu listopada 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. W szeregach późniejszego 30 pułku Strzelców Kaniowskich wziął udział w obronie Lwowa, podczas której został ranny w rękę. Następnie skierowany do szkoły podoficerskiej, po ukończeniu której został żołnierzem 10 kompanii w III batalionie 30 pułku piechoty. Od kwietnia 1919 roku walczył na froncie ukraińskim. W czasie wojny polsko-bolszewickiej, na początku czerwca 1920 roku w okolicach miejscowości Sielibki i Germanowicze osobistym atakiem zdobył km[1]. Za wykazane wówczas bohaterstwo odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[3].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w zawodowej służbie wojskowej. W roku 1924 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza, w którym otrzymał przydział do kompanii granicznej „Druskienniki”, wchodzącej w skład 23 batalionu KOP „Orany”. Służbę w tej kompanii pełnił do 1928 roku[1].

Po przejściu do rezerwy zamieszkał w Rózinowie (gmina Łęg) i pracował jako robotnik. Zmarł w szpitalu im. św. Antoniego we Włocławku i spoczął na włocławskim cmentarzu[b]. Stanisław Cymerman był żonaty, a jego dziećmi byli syn Jerzy i córka Stanisława[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W biogramie udostępnionym na stronach Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku (https://zolnierze-niepodleglosci.pl/%C5%BCo%C5%82nierz/186841/) nazwisko tego podoficera zapisywane jest jako Cymerman.
  2. Dane pochodzą z aktu zgonu nr 233/32 wystawionego przez włocławską parafię pw. św. Jana.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]