Stanisław Krawczyk (pułkownik)
pułkownik administracji | |
Data i miejsce urodzenia |
8 kwietnia 1890 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1940 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
szef biura |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Stanisław Krawczyk[1] (ur. 8 kwietnia 1890 w Warszawie, zm. 1940 w Charkowie) – pułkownik administracji Wojska Polskiego, doktor filozofii[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Feliksa i Anny z Krakowskich. Ukończył gimnazjum W. Górskiego w Warszawie i wydział filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studiował na wydziale prawa i administracji UJ i Szkole Nauk Politycznych w Krakowie oraz na wydziale humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Przed I wojną światową był członkiem Organizacji Młodzieży Filareckiej „Promień” oraz Związku Strzeleckiego[2]. Od 6 sierpnia 1914 walczył w szeregach II Baonu I Brygady Legionów Polskich, od 4 października 1915 w 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich. Następnie w POW w Krakowie. Od listopada 1918 w Wojsku Polskim[3]. W 1919 wziął udział w obronie Lwowa. Pełnił służbę w Departamencie Naukowo-Szkolnym Ministerstwa Spraw Wojskowych, Oddziale III Naukowo-Szkolnym Sztabu MSWojsk. i Oddziale III Sztabu Generalnego na stanowisku kierownika referatu i szefa wydziału[4][5]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów administracyjnych, dział naukowo-oświatowy[6].
Od sierpnia 1927 do listopada 1928 był szefem Wydziału Szkolnictwa Wojskowego w Biurze Ogólno Organizacyjnym MSWojsk. 23 stycznia 1928 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 2. lokatą w korpusie oficerów administracyjnych, grupa oficerów naukowo-oświatowych[7]. W sierpniu 1929 został przeniesiony z Biura Og. Org. MSWojsk. do Biura Wyznań Niekatolickich Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko zastępcy szefa[8]. Od 1929 do września 1939 zajmował stanowisko szefa Biura Wyznań Niekatolickich MSWojsk.[9][10] W marcu 1934 został przeniesiony z korpusu oficerów administracji do korpusu oficerów piechoty w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 61,1. lokatą i pozostawiony na dotychczasowym stanowisku[11]. Na stopień pułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 1. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracji[12].
Od 17 lutego 1931 był mężem Heleny Kazimiery Kozłowskiej[3].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 5 października 2007 roku został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[13]. Awans został ogłoszony w dniu 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
- Osobny artykuł:
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (24 października 1931)[14]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[3]
- Krzyż Walecznych[3]
- Srebrny Krzyż Zasługi (2 marca 1925)[15][3]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[3]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[3]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[3]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Generałowie i admirałowie II Rzeczypospolitej
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
- Zbrodnia katyńska
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W ewidencji wojskowej figurował, jako Stanisław III Krawczyk, w celu odróżnienia od innych oficerów WP noszących to samo imię i nazwisko.
- ↑ a b Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 262.
- ↑ a b c d e f g h i Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 158. [dostęp 2021-08-04].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 10, 1411.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 10, 1278.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 367.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 821.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929, s. 303.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 391, 901.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 948.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934, s. 85.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 286.
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 62, poz. 234 „za zasługi, położone dla armji Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie opieki nad żołnierzem i nad inwalidami”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Członkowie Związku Strzeleckiego (1910–1914)
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie – ofiary zbrodni katyńskiej – mianowani generałami Wojska Polskiego III Rzeczypospolitej
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Charkowie
- Pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach w Charkowie
- Podpułkownicy naukowo-oświatowi II Rzeczypospolitej
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polscy filozofowie XX wieku
- Pułkownicy administracji II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-ukraińskiej (strona polska)
- Urodzeni w 1890
- Zmarli w 1940
- Żołnierze Legionów Polskich 1914–1918