Stanisław Rudnicki (lekarz)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Rudnicki
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

8 maja 1929
Warszawa

Data śmierci

5 stycznia 2014

profesor nauk medycznych
Specjalność: kardiologia, choroby wewnętrzne, rehabilitacja
Alma Mater

Akademia Medyczna w Warszawie

nauczyciel akademicki Akademii Medycznej w Warszawie
Drzewo genealogiczne przedstawicieli Warszawskiej Akademickiej Szkoły Kardiologii, zapoczątkowanej przez prof. Zdzisława Askanasa, do której zaliczał się prof. Stanisław Rudnicki
Grób Stanisława Rudnickiego (1929–2014) na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie

Stanisław Czesław Rudnicki (ur. 8 maja 1929 w Warszawie, zm. 5 stycznia 2014)[1] – polski lekarz, kardiolog, specjalista w zakresie rehabilitacji, profesor nauk medycznych, nauczyciel akademicki Akademii Medycznej w Warszawie. Kontynuator Warszawskiej Akademickiej Szkoły Kardiologii, wywodzącej się od prof. Zdzisława Askanasa (tzw. Szkoły Askanasa).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Karola w Pradze[2]. Był stypendystą w IV Klinice Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej w Warszawie kierowanej przez prof. Zdzisława Askanasa, pod którego opieką uzyskał stopień naukowy doktora nauk medycznych[1][3]. Został asystentem i adiunktem w Klinice Rehabilitacji (1962–1979), kierownikiem Zakładu Rehabilitacji Instytutu Kardiologii Akademii Medycznej w Warszawie (1968–1974). Pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Kardiologii ds. Profilaktyki i Lecznictwa (1980–1983) i kierownika Kliniki i Zakładu Rehabilitacji Kardiologicznej Instytutu Kardiologii w Warszawie (1980–2000)[1].

Otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego i profesora nauk medycznych[3].

Był kierownikiem Szpitala Rehabilitacji Kardiologicznej Państwowego Przedsiębiorstwa Uzdrowiskowego Konstancin (1975–2000). W latach 1977–2000 zajmował stanowisko lekarza naczelnego Uzdrowiska Konstancin[1].

Członek wielu organizacji naukowych, w tym Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk (od 1975)[1].

Był członkiem władz Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego[4].

Był wykładowcą wielu uczelni, w tym Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji w Zamościu (2003–2012)[1] i Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie[3].

Pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera N-2-41)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Zmarł prof. dr hab. n. med. Stanisław Czesław Rudnicki. wszia.edu.pl, 5 stycznia 2014. [dostęp 2018-12-22].
  2. ↑ Stanisław Rudnicki, Jak to się zaczęło?, „Kardiologia Polska”, 64 (8), Polish Archives of Internal Medicine, 2006 [dostęp 2019-06-12].
  3. ↑ a b c Prof. Stanisław Czesław Rudnicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-12-22].
  4. ↑ Składy osobowe Zarządów Głównych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego od jego powstania. ptkardio.pl. [dostęp 2018-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)].
  5. ↑ śp. Stanisław Rudnicki
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Rudnicki_(lekarz)&oldid=68227027”