Stanisław Szymczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Szymczyk
Piórko
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1923
Ostrowiec Świętokrzyski

Data śmierci

9 sierpnia 2021

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Armii Krajowej Krzyż Partyzancki Medal Wojska (czterokrotnie) Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Medal „Pro Patria” Medal „Pro Memoria” Srebrna Odznaka „Za zasługi dla transportu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej” Odznaka Honorowa PCK IV stopnia
Odznaka Grunwaldzka Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny” Odznaka pamiątkowa Akcji „Burza”

Stanisław Szymczyk ps. „Piórko“ (ur. 1 stycznia 1923 w Ostrowcu Świętokrzyskim, zm. 9 sierpnia 2021) – polski lekarz pediatra, żołnierz Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie urzędnika państwowego Franciszka Szymczyka i Leontyny z d. Pronobis[1]. W 1936 roku wraz z rodziną przeniósł się do Skierniewic[1]. W maju 1939 roku zdał tzw. małą maturę w Gimnazjum im. Bolesława Prusa w Skierniewicach[1].

27 grudnia 1939 roku wraz z grupą kolegów z gimnazjalnej drużyny harcerskiej został zaprzysiężony w Służbie Zwycięstwu Polski. W 1940 roku grupa ta weszła w skład Oddziału Dywersyjnego Obwodu Skierniewice „Sroka” pod dowództwem por. Wiesława Konstanciaka ps. „Bonawentura”[1]. Od 1941 roku wraz z oddziałem brał udział w zabezpieczaniu zrzutowisk cichociemnych i zaopatrzenia[1]. W 1943 roku w stopniu plutonowego podchorążego ukończył konspiracyjną Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty[1]. W ostatniej akcji zbrojnej brał udział 26 grudnia 1944 roku[1].

Podczas okupacji oficjalnie ukończył Szkołę Handlową i pracował jako uczeń piekarski[1]. 1 kwietnia 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, studia ukończył w 1951[1]. Następnie został powołany do służby w Centrum Wyszkolenia Medycznego w Łodzi, jednak po 3 miesiącach został zwolniony w związku z jego działalnością w AK[1]. Następnie pracował jako ordynator w sanatorium dziecięcym w Trzebnicy, a po dwóch latach objął to samo stanowisko w Szpitalu Miejskim nr 2 w Legnicy[1].

Od 1963 roku mieszkał w Toruniu, gdzie rozpoczął pracę w Przychodni Kolejowej, której po trzech latach został kierownikiem i sekretarzem POP[1]. Pracował także w pogotowiu ratunkowym[1]. Był członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, a od 2019 roku należał do Koła Toruń Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Został odznaczony następującymi odznaczeniami[1]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o Lesław J. Welker, por. Stanisław Szymczyk ps. „Piórko“, „Biuletyn Informacyjny AK”, październik 2021, 2021, s. 75-76, ISSN 1233-8567.