Stanisław Dąbek (1894–1933)
podpułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
1 grudnia 1894 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 marca 1933 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1933 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca batalionu piechoty |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Stanisław Dąbek[1] (ur. 1 grudnia 1894, zm. 20 marca 1933 w Wadowicach) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Stanisław Dąbek urodził się 1 grudnia 1894 roku. 19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 14 pułku piechoty[2].
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w dowództwie 4 Dywizji Piechoty, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 14 pułk piechoty (w tym samym czasie w 14 pp pełnił służbę także major Stanisław Dąbek)[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 394. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. Od 22 lipca 1922 roku pełnił obowiązki dowódcy I batalionu 25 pułku piechoty w Piotrkowie[5][6]. W 1924 roku w dalszym ciągu pełnił służbę w 25 pułku piechoty[7]. 1 grudnia 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 113. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W marcu 1925 roku został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi na stanowisko referenta wyszkolenia w Oddziale Wyszkolenia[9]. 23 grudnia 1927 roku został przydzielony z DOK IV do Oficerskiej Szkoły Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej na stanowisko dowódcy II batalionu podchorążych[10][11][12].
24 grudnia 1929 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 26. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. 28 stycznia 1931 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy batalionu KOP „Kopyczyńce”[14]. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do 12 pułku piechoty w Wadowicach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[15][16]. Zmarł 20 marca 1933 roku w Wadowicach. Dwa dni później został pochowany na cmentarzu miejskim w Wadowicach[17].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[18]
- Medal Niepodległości (pośmiertnie, 9 listopada 1933)[19]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W ewidencji Wojska Polskiego występował jako „Stanisław III Dąbek” w celu odróżnienia od trzech innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 61, 592.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 44.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 547.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 197, 408.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 184, 351.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 20 marca 1925 roku, s. 158.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 364.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122, 175.
- ↑ Księga pamiątkowa 1830 - 29 XI 1930. Szkice z dziejów szkół piechoty polskiej, Nakładem Komitetu Obchodu Święta 29 listopada w Szkole Podchorążych Piechoty, Ostrów-Komorowo 1930, s. 417, 422.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 21 z 24 grudnia 1929 roku, s. 439.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 254.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 23, 542.
- ↑ „Polska Zbrojna” nr 83 z 24 marca 1933 roku, s. 2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 148.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Dowódcy batalionów Korpusu Ochrony Pogranicza
- Dowódcy batalionu KOP „Kopyczyńce”
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1894
- Zastępcy dowódcy 12 Pułku Piechoty (II RP)
- Zmarli w 1933