Stare Kurowo
52°51′26″N 15°40′20″E/52,857222 15,672222| Artykuł |
52°51′26″N 15°40′20″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
52°51'N, 15°39'E |
| - błąd |
2287 m |
| Odległość |
1790 m |
| wieś | |
 Panorama miejscowości | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
2159[1] |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
66-540[2] |
| Tablice rejestracyjne |
FSD |
| SIMC |
0187406 |
Położenie na mapie gminy Stare Kurowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego  | |
| 52°51′26″N 15°40′20″E/52,857222 15,672222
| |
Stare Kurowo (niem. Altkarbe[3]) – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Stare Kurowo, której jest siedzibą.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa wsi wywodzi się od nazwy własnej Kur i funkcjonowała już w średniowieczu. W źródłach istnieje również jako Garbów oraz Karbe[4].
12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Stare Kurowo[3].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Stare Kurowo leży przy drogach wojewódzkich nr 155 i 156 Strzelce Krajeńskie – Drezdenko, na krawędzi wysoczyzny morenowej i doliny Noteci.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0187412 | Kurki | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Badania archeologiczne wykazują obecność człowieka na tych terenach w epoce kamienia.
Najstarsze znane wzmianki o miejscowości pochodzą z 1317 r. z aktu nadania Drezdenka jako Curow[4].
Stare Kurowo było wsią służebną zamku w Drezdenku, który w 1407 roku został sprzedany zakonowi krzyżackiemu za 700 marek[4].
W 1857 roku wybudowano linię kolejową łączącą Krzyż Wielkopolski z Kostrzynem nad Odrą. Przebiega ona przez południową część miejscowości[4].
Na przełomie XIX i XX wieku w Starym Kurowie wybudowano cegielnię, tartak, zakład metalurgiczny oraz papiernię, gdzie powstawał np. papier afiszowy i bilety kolejowe[4].
Stare Kurowo wróciło w granice Polski 29 stycznia 1945 roku. Zaczęli je zasiedlać Polacy powracający z robót przymusowych na terenie Niemiec oraz repatrianci z terenu Związku Radzieckiego[4].
W czerwcu 1945 roku powołano Ochotniczą straż pożarną w Starym Kurowie[7].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[8]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki parafialny pod wezwaniem śś. Piotra i Pawła, neogotycki z 1877 roku[9].
Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]
- Kościół rzymskokatolicki – parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła[10]
- Chrześcijańska Wspólnota Ewangeliczna – placówka misyjna w Starym Kurowie[11]
Oświata[edytuj | edytuj kod]
W Starym Kurowie funkcjonuje Szkoła Podstawowa im. Czesława Wilińskiego oraz przedszkole[12].
Kultura[edytuj | edytuj kod]
We wsi swoją siedzibę ma Gminny Ośrodek Kultury, przy którym funkcjonuje klub seniora oraz biblioteka[13].
Sport[edytuj | edytuj kod]
W Starym Kurowie działa klub piłkarski Gminny Klub Sportowy „Meprozet” Stare Kurowo założony w 1948 roku i występujący w lubuskiej IV lidze[14] oraz klub rowerowy Noteć[13], a także uczniowskie kluby sportowe. Infrastrukturę sportową stanowią m.in. stadion sportowy, szkolna sala gimnastyczna i kompleks boisk sportowych[15].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Stare Kurowo w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-07-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1195 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ a b c d e f Plan Odnowy Miejscowości Stare Kurowo na lata 2011-2018, s. 8.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Historia Ochotniczej Straży Pożarnej w Starym Kurowie | OSP Stare Kurowo, osp-starekurowo.pl [dostęp 2022-10-25].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 61. [dostęp 2013-02-08].
- ↑ J. Zysnarski, Z. Miler: Słownik Gorzowski. Stare Kurowo, Ziemia Gorzowska. T. 17. 1997.
- ↑ Stare Kurowo pw. świętych Apostołów Piotra i Pawła, diecezjazg.pl [dostęp 2023-08-15].
- ↑ Zbory i placówki, chwe.pl [dostęp 2023-08-15].
- ↑ Plan Odnowy Miejscowości Stare Kurowo na lata 2011-2018, s. 14.
- ↑ a b Plan Odnowy Miejscowości Stare Kurowo na lata 2011-2018, s. 17.
- ↑ Maciej Kusina: Skarb - Meprozet Stare Kurowo. 90minut.pl, 2012. [dostęp 2012-05-12]. (pol.).
- ↑ Plan Odnowy Miejscowości Stare Kurowo na lata 2011-2018, s. 18.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Anna Dera i inni, Plan Odnowy Miejscowości Stare Kurowo na lata 2011-2018, Stare Kurowo, 22 września 2011.
- Siedziba gminy: Stare Kurowo
