Stare Kurowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

52°51′26″N 15°40′20″E

- błąd

38 m

WD

52°51'N, 15°39'E

- błąd

2287 m

Odległość

1790 m

Stare Kurowo
wieś
Ilustracja
Panorama miejscowości
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

strzelecko-drezdenecki

Gmina

Stare Kurowo

Liczba ludności (2011)

2159[1]

Strefa numeracyjna

95

Kod pocztowy

66-540[2]

Tablice rejestracyjne

FSD

SIMC

0187406

Położenie na mapie gminy Stare Kurowo
Mapa konturowa gminy Stare Kurowo, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Stare Kurowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Stare Kurowo”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Stare Kurowo”
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego
Mapa konturowa powiatu strzelecko-drezdeneckiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stare Kurowo”
Ziemia52°51′26″N 15°40′20″E/52,857222 15,672222
Stacja kolejowa

Stare Kurowo (niem. Altkarbe[3]) – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Stare Kurowo, której jest siedzibą.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wsi wywodzi się od nazwy własnej Kur i funkcjonowała już w średniowieczu. W źródłach istnieje również jako Garbów oraz Karbe[4].

12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Stare Kurowo[3].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Stare Kurowo leży przy drogach wojewódzkich nr 155 i 156 Strzelce KrajeńskieDrezdenko, na krawędzi wysoczyzny morenowej i doliny Noteci.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Stare Kurowo[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0187412 Kurki część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Badania archeologiczne wykazują obecność człowieka na tych terenach w epoce kamienia.

Najstarsze znane wzmianki o miejscowości pochodzą z 1317 r. z aktu nadania Drezdenka jako Curow[4].

Stare Kurowo było wsią służebną zamku w Drezdenku, który w 1407 roku został sprzedany zakonowi krzyżackiemu za 700 marek[4].

W 1857 roku wybudowano linię kolejową łączącą Krzyż Wielkopolski z Kostrzynem nad Odrą. Przebiega ona przez południową część miejscowości[4].

Na przełomie XIX i XX wieku w Starym Kurowie wybudowano cegielnię, tartak, zakład metalurgiczny oraz papiernię, gdzie powstawał np. papier afiszowy i bilety kolejowe[4].

Stare Kurowo wróciło w granice Polski 29 stycznia 1945 roku. Zaczęli je zasiedlać Polacy powracający z robót przymusowych na terenie Niemiec oraz repatrianci z terenu Związku Radzieckiego[4].

W czerwcu 1945 roku powołano Ochotniczą straż pożarną w Starym Kurowie[7].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Kościół pw. śś. Piotra i Pawła

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[8]:

  • kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki parafialny pod wezwaniem śś. Piotra i Pawła, neogotycki z 1877 roku[9].

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]

Oświata[edytuj | edytuj kod]

W Starym Kurowie funkcjonuje Szkoła Podstawowa im. Czesława Wilińskiego oraz przedszkole[12].

Kultura[edytuj | edytuj kod]

We wsi swoją siedzibę ma Gminny Ośrodek Kultury, przy którym funkcjonuje klub seniora oraz biblioteka[13].

Sport[edytuj | edytuj kod]

W Starym Kurowie działa klub piłkarski Gminny Klub Sportowy „Meprozet” Stare Kurowo założony w 1948 roku i występujący w lubuskiej IV lidze[14] oraz klub rowerowy Noteć[13], a także uczniowskie kluby sportowe. Infrastrukturę sportową stanowią m.in. stadion sportowy, szkolna sala gimnastyczna i kompleks boisk sportowych[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wieś Stare Kurowo w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-07-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1195 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  4. a b c d e f Plan Odnowy Miejscowości Stare Kurowo na lata 2011-2018, s. 8.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. Historia Ochotniczej Straży Pożarnej w Starym Kurowie | OSP Stare Kurowo, osp-starekurowo.pl [dostęp 2022-10-25].
  8. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 61. [dostęp 2013-02-08].
  9. J. Zysnarski, Z. Miler: Słownik Gorzowski. Stare Kurowo, Ziemia Gorzowska. T. 17. 1997.
  10. Stare Kurowo pw. świętych Apostołów Piotra i Pawła, diecezjazg.pl [dostęp 2023-08-15].
  11. Zbory i placówki, chwe.pl [dostęp 2023-08-15].
  12. Plan Odnowy Miejscowości Stare Kurowo na lata 2011-2018, s. 14.
  13. a b Plan Odnowy Miejscowości Stare Kurowo na lata 2011-2018, s. 17.
  14. Maciej Kusina: Skarb - Meprozet Stare Kurowo. 90minut.pl, 2012. [dostęp 2012-05-12]. (pol.).
  15. Plan Odnowy Miejscowości Stare Kurowo na lata 2011-2018, s. 18.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Anna Dera i inni, Plan Odnowy Miejscowości Stare Kurowo na lata 2011-2018, Stare Kurowo, 22 września 2011.