Przejdź do zawartości

Stein Gruben

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stein Gruben
Data urodzenia

8 lipca 1967[1]

Klub

IL Mogutten[2]

Reprezentacja

 Norwegia

Debiut w PŚ

10 marca 1985 w Oslo (51. miejsce)[3]

Stein Gruben (ur. 8 lipca 1967) – norweski skoczek narciarski, uczestnik mistrzostw świata juniorów (1985), medalista mistrzostw Norwegii. Wystąpił w ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1994.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzący z Nord-Odal[4] Gruben od dziecka jeździł na nartach[5]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS zadebiutował w styczniu 1985 w Planicy, zajmując 50. lokatę w zawodach Pucharu Europy. W lutym 1985 wystąpił w Täsch w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 37., a w konkursie drużynowym zajął z reprezentacją Norwegii szóstą lokatę[3].

10 marca 1985 w Oslo zadebiutował w Pucharze Świata, plasując się na 51. miejscu. W sumie w latach 1985–1993 wystąpił w 31 konkursach tego cyklu, jednak ani razu nie punktował, choć kilkukrotnie plasował się w czołowej trzydziestce[a], najlepszy wynik (22. lokata) notując 30 grudnia 1990 w Oberstdorfie. Lepsze wyniki osiągał w Pucharze Europy, gdzie dziewięciokrotnie zajmował pozycję w czołowej dziesiątce, w tym dwukrotnie stając na podium zawodów tej rangi – 12 stycznia 1990 w Ruhpolding był drugi, a 26 grudnia 1985 w Sankt Moritz zajął trzecią lokatę[3]. W 1986 doznał upadku podczas zawodów Pucharu Świata rozgrywanych w Chamonix[4].

W kwietniu 1993 w pożarze doszczętnie spłonął jego dom, a Gruben, wraz z synem i ciężarną wówczas żoną, uratował się wyskakując z okien na drugim piętrze budynku. Przed Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi 1994 w Lillehammer nie zakwalifikował się do składu norweskiej reprezentacji na tę imprezę[4]. Jeszcze przed zakończeniem kwalifikacji olimpijskich, w sierpniu 1993, otrzymał zaproszenie do pełnienia roli rezerwowego dla Olego Gunnara Fidjestøla[6], który podczas ceremonii otwarcia igrzysk miał zakończyć karierę oddając skok z pochodnią olimpijską. Dwa dni przed tym wydarzeniem, podczas jednego ze skoków próbnych, Fidjestøl upadł przy lądowaniu i doznał lekkiego wstrząsu mózgu i skręcenia szyi; trafił wówczas do szpitala, w związku z czym jego rolę w Lillehammer przejął Gruben[5]. Podczas ceremonii otrzymał pochodnię olimpijską od Brit Pettersen[7], po czym, trzymając pochodnię w ręce, oddał skok na odległość około 70 metrów[8] (ze względu na źle przygotowane tory najazdowe i świeży śnieg był to zdecydowanie najkrótszy skok jaki oddał z pochodnią w ręku – podczas skoków próbnych osiągał odległość do 120 metrów[6]). Po wylądowaniu przekazał pochodnię Cathrine Nøttingnes, która następnie wręczyła ją księciu Haakonowi, który dokonał uroczystego rozpalenia znicza olimpijskiego[7]. Gruben za udział w ceremonii otwarcia igrzysk nie otrzymał żadnego wynagrodzenia i sam musiał pokryć koszty przyjazdu i pobytu w Oslo[8], jednak przez kilka kolejnych dni uczestniczył w igrzyskach w roli widza jako VIP. Po wydarzeniu tym zachował specjalnie przygotowany kombinezon, w którym oddał swój skok – jego strój, wspólnie z wykorzystanymi wówczas butami, kaskiem i nartami, został później przekazany do muzeum w Sand[4].

Po igrzyskach w Lillehammer wystąpił jeszcze w kilku konkursach międzynarodowych, a po raz ostatni w zawodach tej rangi wziął udział w marcu 1994[3]. We wrześniu 2003 po raz drugi doszczętnie spłonął jego dom (wspólnie ze wszystkimi nagrodami jakie zdobył w czasie swojej kariery), jednak były skoczek nie ucierpiał, pozostając w momencie wybuchu pożaru poza mieszkaniem[4].

Gruben jest medalistą mistrzostw Norwegii – w 1993 zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej[9]. Stawał również na podium zmagań drużynowych[10].

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
1985 Szwajcaria Täsch 37. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
1985 Szwajcaria Täsch 6. miejsce[b]

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[11]
Sezon 1984/1985
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Cortina d’Ampezzo Sapporo Sapporo Sankt Moritz Engelberg Harrachov Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Oslo Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 51 - - 0
Sezon 1985/1986
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Klingenthal Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Vikersund Vikersund Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Oslo Planica Planica punkty
- - - - 40 - - - - 45 29 - - - - - - - - - - - 56 - - 0
Sezon 1986/1987
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Planica Planica Rælingen Oslo punkty
- - - - 34 38 80 93 66 - - - 23 26 - - - - - - 27 44 0
Sezon 1987/1988
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Gallio Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Meldal Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 75 26 - - 0
Sezon 1988/1989
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Harrachov Oberhof Oberhof Chamonix Oslo Örnsköldsvik Harrachov Planica Planica punkty
- - - - 35 24 - - - - - - - - - 31 - - - - 0
Sezon 1989/1990
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Zakopane Sankt Moritz Gstaad Engelberg Predazzo Predazzo Lahti Lahti Örnsköldsvik Sollefteå Raufoss Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 65 45 42 0
Sezon 1990/1991
Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Oberhof Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Bollnäs Falun Trondheim Oslo Planica Planica Szczyrbskie Jezioro punkty
- - - - - - 22 34 43 48 - - - - - - - 41 44 - - - 0
Sezon 1991/1992
Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Sankt Moritz Engelberg Oberstdorf Oberstdorf Lahti Lahti Örnsköldsvik Trondheim Trondheim Oslo MŚL – Harrachov Planica punkty
- - - - - - - - - 31 43 - - - - - 54 37 69 - - 0
Sezon 1992/1993
Falun Falun Ruhpolding Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Lillehammer Oslo Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - 52 58 - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce Źr.
1986/1987 67. [12]
1990/1991 34. [13]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[11]
1991/1992 60.
1992/1993 57.
1993/1994 154.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[11]
Sezon 1991/1992
Oberwiesenthal Oberhof Courchevel Sankt Aegyd Planica Saalfelden Ruhpolding Liberec Harrachov Willingen Willingen La Molina Szczyrk Schönwald Titisee-Neustadt Chamonix Le Brassus Sprova Meldal Feldberg Feldberg punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 11 8 - - 13
Sezon 1992/1993
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Sankt Moritz Sankt Aegyd Planica Planica Wörgl Willingen Willingen Gallio Gallio Zakopane Szczyrk Titisee-Neustadt Schönwald Chamonix Oberhof Sprova Sprova Kuopio Gällivare Gällivare punkty
- - - - - - - - - 9 9 18 22 - - - - - - - - - 14
Sezon 1993/1994
Lillehammer Lillehammer Oberwiesenthal Lauscha Wörgl Sankt Moritz Sankt Aegyd Gallio Sapporo Sapporo Willingen Willingen Ironwood Ironwood Ruhpolding Saalfelden Planica Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Schönwald Titisee-Neustadt Calgary Calgary Zaō Zakopane Zakopane Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Sprova Sprova Ruka Rovaniemi punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 20 12 - - 33
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

  1. Do końca sezonu 1992/93 punkty Pucharu Świata w skokach narciarskich zdobywało tylko piętnastu najlepszych skoczków danych zawodów.
  2. Skład zespołu: Stein Gruben, Torbjørn Korsvold, Clas Brede Bråthen i Ivar Fiane Svein.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stein Gruben. olympedia.org. [dostęp 2020-07-25]. (ang.).
  2. Skilek for alle. glomdalen.no, 2009-03-02. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
  3. a b c d Adam Kwieciński: GRUBEN Stein 1967 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2020-07-25].
  4. a b c d e Morten Sand: Flammende glede og smerte. glomdalen.no, 2004-02-12. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
  5. a b Ira Berkow: WINTER OLYMPICS; Carrying the Torch Can Be a Real Downer. nytimes.com, 1994-02-12. [dostęp 2020-07-25]. (ang.).
  6. a b Reidar Kjæstad: Fakkelhoppvikaren. nrk.no, 2009-02-09. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
  7. a b Åpnings- og avslutningssere m o n i e n e. farkiv.ol.no. s. 16. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
  8. a b 12 Feb: STEIN GRUBEN VAR IKKE NERVØS. oslo.net, 1994-02-12. [dostęp 2020-07-25].
  9. NM SKI NORDISKE GRENER. orklahopp.com. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
  10. Resultat NM 1988 Vang Hopp lagkonkurranse. orklahopp.com. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
  11. a b c Adam Kwieciński: GRUBEN Stein. [dostęp 2024-10-20].
  12. 4 HILLS TOURNAMENT 1986/1987 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  13. 4 HILLS TOURNAMENT 1990/1991 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]