Espen Bredesen

Espen Bredesen
Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1968 Oslo, Norwegia
Klub	Oppsal Idrettsforening
Wzrost	176 cm
Debiut w PŚ	16 grudnia 1989, Sapporo (45. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	16 grudnia 1990, Sapporo (10. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	7 marca 1993, Lahti (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	11 marca 1993, Lillehammer
Rekord życiowy	210 m na Velikance w Planicy (22 marca 1997)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Norwegia Igrzyska olimpijskie Złoto Lillehammer 1994 normalna Srebro Lillehammer 1994 duża Mistrzostwa świata Złoto Falun 1993 duża Złoto Falun 1993 duża druż. Mistrzostwa świata w lotach Srebro Planica 1994
Inne nagrody
Puchar świata w skokach Kryształowa kula 1993/1994 Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce 1993/1994 Inne Medal Holmenkollen 1994

Espen Odd Bredesen (ur. 2 lutego 1968 w Oslo) – norweski skoczek narciarski, dwukrotny medalista olimpijski, dwukrotny mistrz świata, wicemistrz świata w lotach, zdobywca Pucharu Świata oraz zwycięzca 42 Turnieju Czterech Skoczni.

Życiorys

Jako dziecko interesował się wieloma dyscyplinami sportowymi. W zimie jeździł na nartach, latem grał w piłkę nożną, zajmował się także hokejem, pływaniem, koszykówką i tenisem. Narty po raz pierwszy założył w wieku dwóch lat. Trenował na położonej koło domu małej skoczni Bjartbakken. W wieku 10 lat zapisał się do klubu Oppsal IF, gdzie dostał prawdziwe narty skokowe i odpowiednie buty. Podczas swych pierwszych zawodów wystąpił w kombinezonie uszytym przez mamę. Choć wygrał ten konkurs, w latach dziecięcych był raczej przeciętnym skoczkiem. Nigdy nie udało mu się dostać do Hovedlandsrennet – wielkiego konkursu, w którym startują nastolatkowie z całej Norwegii. W wieku około 17 lat zdecydował, że skoki będzie traktował poważniej. W wieku 21 lat zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Norwegii. Tytuł ten zdobył później jeszcze ośmiokrotnie.

W Pucharze świata w skokach zadebiutował w sezonie 1989/1990 zajmując 45. miejsce w konkursie rozegranym 16 grudnia 1989 roku w japońskim Sapporo. W sezonie tym wystartował jeszcze ośmiokrotnie, jednak punktów nie wywalczył, wobec czego nie został sklasyfikowany w klasyfikacji generalnej. Pierwsze punkty w karierze zdobył na początku sezonu 1990/1991, 16 grudnia 1990 roku zajmując 10. miejsce w Sapporo, dokładnie rok po swoim debiucie. Pierwszą wielką imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Val di Fiemme w 1991 roku, gdzie był szesnasty na dużej skoczni, a na normalnej zajął na 52. miejsce. W konkursie drużynowym Norwegowie z Bredesenem w składzie zajęli czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentantami Niemiec. Sezon ten zakończył na 34. miejscu.

Zimą następnego roku pojechał na igrzyska olimpijskie w Albertville, gdzie zajął ostatnie, 58. miejsce na skoczni normalnej i 57. miejsce (trzecie od końca) na dużej. Norweskie media wzywały Espena do zakończenia kariery i niepojawiania się na międzynarodowych zawodach. Pewien szwedzki dziennikarz, porównał Norwega do Eddiego „Eagle” Edwardsa, nazywając go „Espen the Eagle”. Ten przydomek ciągnął się za nim przez kolejny rok. W tym samym roku zajął 11. miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie.

Przełom w karierze Norwega nastąpił w 1993 roku. Na mistrzostwach świata w Falun Espen zwyciężył w konkursie indywidualnym na dużej skoczni, wyprzedzając Czecha Jaroslava Sakalę oraz Andreasa Goldbergera z Austrii. Ponadto wspólnie z Bjørnem Myrbakkenem, Helge Brendryenem i Øyvindem Bergiem zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. W konkursie indywidualnym na skoczni normalnej zaprezentował się słabiej, zajmując 19. miejsce. Niecały miesiąc później 6 marca 1993 roku w fińskim Lahti po raz pierwszy stanął na podium zawodów PŚ, zajmując trzecie miejsce, a cztery dni później, w Lillehammer odniósł pierwsze pucharowe zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej sezonu 1992/1993 zajął ostatecznie piąte miejsce.

Najlepsze wyniki osiągnął jednak w sezonie 1993/1994. Drugie miejsce w Oberstdorfie, zwycięstwo w Garmisch-Partenkirchen, piąte miejsce w Innsbrucku i zwycięstwo w Bischofshofen dało mu zwycięstwo w 42. edycji Turnieju Czterech Skoczni. Norweski dziennik Adresseavisen zamieścił długi reportaż o Turnieju. Triumf ten podniósł oczekiwania norweskich kibiców wobec Bredesena w związku ze zbliżającymi się igrzyskami w Lillehammer. Już po pierwszej serii skoków na normalnej skoczni Espen prowadził po skoku na odległość 100,5 m. Jego młodszy rodak Lasse Ottesen skoczył co prawda 2 metry dalej, jednak otrzymał niższe oceny za styl; na trzecim miejscu znajdował się Noriaki Kasai z Japonii. W drugiej serii Bredesen ustanowił rekord skoczni wynikiem 104,0 m i zapewnił sobie pierwszy złoty medal dla Norwegii od czasu wprowadzenia stylu „V”. Wyprzedził drugiego w konkursie Ottesena o 14 punktów, a trzeciego Dietera Thomę z Niemiec o ponad 20 punktów. Rekord Norwega na normalnej skoczni w Lillehammer pozostał niepobity aż do 3 grudnia 2011 roku, kiedy to jego rekord o pół metra dalej pobił Andreas Kofler podczas zawodów Pucharu Świata. Bredesen prowadził także po pierwszej serii skoków na dużej skoczni, po skoku na 135,5 m, wyprzedzając Niemca Jensa Weißfloga i Andreasa Goldbergera. Jednakże jego skok w drugiej kolejce na odległość 122,0 metrów wystarczył do zajęcia drugiego miejsca. Zwyciężył Weißflog, który skoczył 11 metrów dalej, trzecie miejsce utrzymał Goldberger. W konkursie drużynowym mimo jego dobrych skoków Norwegowie nie zdobyli medalu, zajmując czwarte miejsce po przegranej walce o brązowy medal z reprezentantami Austrii. W sezonie 1993/1994 Bredesen łącznie dwunastokrotnie stawał na podium, w tym cztery razy zwyciężał, sześć razy był drugi i dwa razy trzeci, co dało mu zwycięstwo w klasyfikacji generalnej PŚ. Ponadto zajął drugie miejsce w sezonie 1993/1994 Pucharu Świata w lotach i zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata w lotach w Planicy, w obu przypadkach ulegając jedynie Czechowi - Jaroslavowi Sakali.

Sezon 1994/1995 nie był już tak dobry. Podczas treningu w lecie 1994 roku Norweg doznał kontuzji karku, która spowodowała, że nie mógł trenować z pełnym obciążeniem. Tylko raz stanął na podium, 5 lutego 1995 roku w szwedzkim Falun odniósł swoje ostatnie zwycięstwo w karierze. Miesiąc później, podczas mistrzostw świata w Thunder Bay zajął siedemnaste miejsce na dużej skoczni, na normalnym obiekcie zajął 24. miejsce, a wraz z kolegami z reprezentacji zajął zaledwie siódme miejsce w konkursie drużynowym. Siódme miejsce zajął także na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz w 1996 roku.

Ostatni raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął na początku sezonu 1996/1997 kiedy to 1 grudnia 1996 roku zajął drugie miejsce w Lillehammer. W klasyfikacji generalnej zajął 16. miejsce. Na odbywających się w 1997 roku mistrzostwach świata w Trondheim prowadził po pierwszej rundzie skoków na skoczni normalnej, jednak zepsuł drugi skok i zajął ostatecznie 15. pozycję. Na dużej skoczni indywidualnie zajął dopiero 34. miejsce, a drużynowo Norwegowie z Bredesenem w składzie zajęli piąte miejsce. Mimo tych niepowodzeń 23 marca 1997 roku na Velikance w słoweńskiej Planicy ustanowił nieoficjalny rekord świata w długości skoku narciarskiego wynikiem 210 metrów. Jego ostatnim dużym sukcesem było drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix w 1997 roku.

Wystartował także na igrzyskach olimpijskich w Nagano i odbywających się w tym samym roku mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie, jednakże w obu przypadkach zajmował odległe lokaty. Ostatni oficjalny start Bredesen zaliczył 19 grudnia 1999 roku na Wielkiej Krokwi w Zakopanem, gdzie zajął 30. miejsce. Był to jedyny punkt jaki wywalczył w sezonie 1999/2000, co dało mu 79. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Łącznie 21 razy stawał na podium, z czego ośmiokrotnie zwyciężał, dziewięć razy był drugi i cztery razy trzeci. W 1994 roku Espen Bredesen otrzymał medal Holmenkollen wraz z rosyjską biegaczką narciarską Lubow Jegorową i kazachskim biegaczem Władimirem Smirnowem.

Emerytura

Karierę zakończył w 2000 roku. Wielokrotnie służył radą norweskim trenerom, był nawet kandydatem do objęcia stanowiska trenera reprezentacji Norwegii, do czego w końcu nie doszło. Obecnie Espen mieszka w miejscowości Kvaal w pobliżu Trondheim. Pracuje jako specjalista od marketingu i organizacji w drużynie Troenderhopp. Jest także komentatorem skoków dla norweskiej telewizji NRK. Ma żonę - Vibeke i córkę - Aurorę.

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
58.	9 lutego	1992	Albertville	Skocznia normalna indywidualnie	127.1 pkt	-95.7 pkt	Ernst Vettori
7.	14 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża drużynowo	538.0 pkt	-106.4 pkt	Finlandia
57.	16 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża indywidualnie	74.1 pkt	-165.4 pkt	Toni Nieminen
1.	25 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia normalna indywidualnie	282.0 pkt	-	-
2.	20 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia duża indywidualnie	266.5 pkt	-8.0 pkt	Jens Weißflog
4.	22 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia duża drużynowo	898.8 pkt	-71.3 pkt	Niemcy
36.	11 lutego	1998	Nagano	Skocznia normalna indywidualnie	82.4 pkt	-152.0 pkt	Jani Soininen

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
16.	10 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża indywidualnie	183.2 pkt	-34.3 pkt	Franci Petek
4.	14 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża drużynowo	526.6 pkt	-41.0 pkt	Austria
52.	16 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia normalna indywidualnie	139.8 pkt	-83.1 pkt	Heinz Kuttin
1.	21 lutego	1993	Falun	Skocznia duża indywidualnie	241.4 pkt	-	-
1.	23 lutego	1993	Falun	Skocznia duża drużynowo	821.5 pkt	-	-
19.	27 lutego	1993	Falun	Skocznia normalna indywidualnie	198.8 pkt	-39.0 pkt	Masahiko Harada
24.	12 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia normalna indywidualnie	197.5 pkt	-68.5 pkt	Takanobu Okabe
7.	16 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża drużynowo	655.4 pkt	-233.6 pkt	Finlandia
17.	18 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża indywidualnie	178.4 pkt	-94.2 pkt	Tommy Ingebrigtsen
15.	22 lutego	1997	Trondheim	Skocznia normalna indywidualnie	243.5 pkt	-20.0 pkt	Janne Ahonen
5.	27 lutego	1997	Trondheim	Skocznia duża drużynowo	799.0 pkt	-156.3 pkt	Finlandia
34.	1 marca	1997	Trondheim	Skocznia duża indywidualnie	85.3 pkt	-166.8 pkt	Masahiko Harada

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
11.	22 marca	1992	Harrachov	Loty indywidualnie	312.0 pkt	-80.5 pkt	Noriaki Kasai
2.	20 marca	1994	Planica	Loty indywidualnie	329.8 pkt	-21.5 pkt	Jaroslav Sakala
7.	11 lutego	1996	Tauplitz	Loty indywidualnie	671.2 pkt	-66.9 pkt	Andreas Goldberger
31.	25 stycznia	1998	Oberstdorf	Loty indywidualnie	351.0 pkt	-425.4 pkt	Kazuyoshi Funaki

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1989/1990: -
• sezon 1990/1991: 34.
• sezon 1991/1992: 34.
• sezon 1992/1993: 5.
• sezon 1993/1994: 1.
• sezon 1994/1995: 15.
• sezon 1995/1996: 13.
• sezon 1996/1997: 16.
• sezon 1997/1998: 43.
• sezon 1998/1999: 101.
• sezon 1999/2000: 79.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	7 marca 1993	Lahti	Salpausselkä	207.8 pkt	3.	-16.9 pkt	Ivan Lunardi
2.	11 marca 1993	Lillehammer	Lysgårdsbakken	217.9 pkt	1.	-	-
3.	14 marca 1993	Oslo	Holmenkollbakken	232.0 pkt	1.	-	-
4.	28 marca 1993	Planica	Bloudkova velikanka	254.7 pkt	1.	-	-
5.	11 grudnia 1993	Planica	Srednija velikanka	268.5 pkt	1.	-	-
6.	12 grudnia 1993	Planica	Bloudkova velikanka	270.0 pkt	3.	-4.7 pkt	Jens Weißflog
7.	14 grudnia 1993	Predazzo	Trampolino Dal Ben K-90	231.5 pkt	2.	-7.0 pkt	Jens Weißflog
8.	30 grudnia 1993	Oberstdorf	Schattenbergschanze	230.0 pkt	2.	-8.1 pkt	Jens Weißflog
9.	1 stycznia 1994	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	238.6 pkt	1.	-	-
10.	6 stycznia 1994	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	245.0 pkt	1.	-	-
11.	9 stycznia 1994	Murau	Hans-Walland-Großschanze	208.8 pkt	2.	-5.4 pkt	Noriaki Kasai
12.	15 stycznia 1994	Liberec	Ještěd	248.6 pkt	1.	-	-
13.	16 stycznia 1994	Liberec	Ještěd	210.7 pkt	2.	-8.2 pkt	Jaroslav Sakala
14.	23 stycznia 1994	Sapporo	Ōkurayama	244.0 pkt	2.	-9.4 pkt	Jens Weißflog
15.	20 marca 1994	Planica	Velikanka	329.8 pkt	2.	-21.5 pkt	Jaroslav Sakala
16.	27 marca 1994	Thunder Bay	Normal Thunder	266.0 pkt	3.	-8.0 pkt	Jens Weißflog
17.	5 lutego 1995	Falun	Lugnet	224.0 pkt	1.	-	-
18.	1 stycznia 1996	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	227.3 pkt	2.	-1.3 pkt	Reinhard Schwarzenberger
19.	6 stycznia 1996	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	237.2 pkt	2.	-14.0 pkt	Jens Weißflog
20.	14 stycznia 1996	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	238.1 pkt	3.	-7.8 pkt	Andreas Goldberger
21.	1 grudnia 1996	Lillehammer	Lysgårdsbakken	267.2 pkt	2.	-0.4 pkt	Kristian Brenden

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za konkurs Pucharu Świata.

Sezon 1989/1990
																									punkty
-	-	-	-	45	47	-	-	-	-	34	46	26	70	58	55	-	-	-	-	-	-	46	-	-	0
Sezon 1990/1991
																						punkty
-	-	-	-	19	10	16	45	10	30	21	12	16	30	17	-	-	15	22	17	32	-	17
Sezon 1991/1992
																					punkty
28	30	8	15	24	23	54	31	-	-	-	-	-	-	-	-	10	41	42	11	-	20
Sezon 1992/1993
																	punkty
14	10	9	13	5	25	31	34	60	31	6	4	6	3	1	1	1	151
Legenda (do sezonu 1992/93)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15  -  – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się
Sezon 1993/1994
																			punkty
1	3	2	10	22	2	1	5	1	2	1	2	9	2	8	19	2	4	3	1203
Sezon 1994/1995
																					punkty
31	8	11	47	18	14	19	-	9	-	-	19	44	24	12	1	32	10	8	17	16	356
Sezon 1995/1996
																												punkty
17	19	27	32	37	40	44	q	q	2	10	2	17	3	39	15	5	6	7	12	10	6	32	23	17	17	16	10	592
Sezon 1996/1997
																									punkty
10	2	25	29	27	21	40	9	35	19	-	-	4	11	32	33	14	41	16	-	19	63	13	10	4	384
Sezon 1997/1998
																											punkty
18	36	30	28	-	-	-	q	15	45	q	-	-	-	-	11	q	36	23	32	44	q	-	-	-	-	-	65
Sezon 1998/1999
																													punkty
49	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30	36	31	-	-	q	35	-	-	-	-	1
Sezon 1999/2000
																										punkty
-	-	-	-	-	47	30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował (lub nie zakwalifikował się)  ?  – brak danych (zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się)

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1990/1991 – 20.
• 1991/1992 – 25.
• 1992/1993 – 27.
• 1993/1994 – 1.
• 1994/1995 – 21.
• 1995/1996 – 21.
• 1996/1997 – 20.
• 1997/1998 – 45.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1997 – 31.
• 1999 – 55.

Puchar Świata w lotach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1990/1991: 23.
• sezon 1991/1992: 18.
• sezon 1992/1993: 5.
• sezon 1993/1994: 2.
• sezon 1994/1995: 13.
• sezon 1995/1996: 10.
• sezon 1996/1997: 11.
• sezon 1997/1998: 26.

Letnie Grand Prix w skokach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1994 – 37.
• 1995 – 47.
• 1996 – 10.
• 1997 – 2.
• 1998 – 39.

Miejsca na podium chronologicznie

1. Courchevel – 14 sierpnia 1997 (2. miejsce)
2. Trondheim – 17 sierpnia 1997 (3. miejsce)
3. Stams – 31 sierpnia 1997 (1. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

W 1994 i 1995 roku sumowano punkty za wszystkie skoki (tak jak np. w TCS)

1994
			punkty
48	49	9	330,9
1995
				punkty
32	?	q	35	282,6
1996
					punkty
14	20	q	4	8	111
1997
					punkty
2	3	19	12	1	274
1998
						punkty
39	48	q	20	-	-	11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował  ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Bibliografia

• BREDESEN Espen - Biographie (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2015-10-16].
• Espen Bredesen Bio, Stats, and Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2015-10-16].
• Adam Kwieciński: Wyniki Zawodnika - BREDESEN Espen. [dostęp 2015-10-16].