Sulistrowice (województwo dolnośląskie)
Na mapach: 
50°50′59″N 16°45′21″E/50,849722 16,755833
50°50′59″N 16°45′21″E/50,849722 16,755833| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
237 m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
324[2] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
55-050[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DWR |
| SIMC |
0880231 |
Położenie na mapie gminy Sobótka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego  | |
| 50°50′59″N 16°45′21″E/50,849722 16,755833[1]
| |
Sulistrowice (niem. Gross Silsterwitz[4]) – wieś położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Sobótka.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.
Krótki opis
[edytuj | edytuj kod]We wsi znajduje się Zalew Sulistrowicki, a w jego pobliżu kemping.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według Narodowego Spisu Powszechnego (2011-03) liczyły 324 mieszkańców[2]. Są piątą co do wielkości miejscowością gminy Sobótka.
Dawna nazwa
[edytuj | edytuj kod]W okresie hitlerowskiego reżimu w latach 1937–1945 miejscowość nosiła nazwę Senkenberg[4].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:
- kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, jednonawowy, neogotycki z lat 1932-1933, odrestaurowany w 2001 r.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 133488
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1239 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b M. Choroś, Ł. Jarczak, Słownik nazw miejscowych Dolnego Śląska, Opole 1995, s. 113.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 236. [dostęp 2012-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
