Przejdź do zawartości

Szachulec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szachulec – typ ściany szkieletowej drewnianej, której wypełnienie stanowi glina wymieszana i zarobiona z sieczką, z trocinami lub wiórami czy też zarzucona na plecionkę z witek z łozy lub łodyg trzciny. Rezultatem jest specyficzny wizerunek otynkowanego zwykle na biało budynku poprzecinanego ciemnymi od dziegciu belkami, ułożonymi w kratownicę z ukośnymi zastrzałami.

Konstrukcja popularna w budownictwie alpejskim, ale i w całej Europie Zachodniej. W Polsce często spotykany w Sudetach i na Pomorzu Gdańskim i Zachodnim. Występuje również na Podolu. W średniowieczu był często stosowany w miastach także w centralnej i południowej Polsce (np. w Krakowie, Chęcinach).

Niektóre źródła podają, że szachulec to bal, drewniany poziomy element w ścianach drewnianych.

Niewłaściwe jest identyfikowanie szachulca z murem pruskim, w którym ściana wypełniona jest cegłą a nie gliną. Jeżeli mur pruski jest otynkowany, to z daleka nie można odróżnić go od szachulca.

Świeckie budynki szachulcowe w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Kościoły szachulcowe w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]