Szczaw błotny
Wygląd
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
szczaw błotny | ||
Nazwa systematyczna | |||
Rumex palustris Sm. Fl. Brit. 1: 394 (1800)[3] | |||
Synonimy | |||
|
Szczaw błotny (Rumex palustris Sm.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. Występuje w zachodniej i środkowej Europie, także w północno-zachodniej Afryce, na Kaukazie, w Azji Mniejszej i Iranie. Jako introdukowany rośnie w zachodniej i wschodniej części Ameryki Północnej oraz na Wyspach Kanaryjskich[3]. W Polsce rozproszony na całym terytorium, częściej spotykany wzdłuż wybrzeża, doliny Wisły i Bugu oraz na ziemi lubuskiej, z kolei bardzo rzadki lub brak go zupełnie na północnym wschodzie i w Karpatach[4].
Rośnie na mulistych, wilgotnych lub okresowo zalewanych brzegach wód[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Roślina zielna, roczna i dwuletnia, o łodydze prosto lub łukowato wzniesionej, rozgałęziającej się i osiągającej zwykle do 60, rzadziej do 100 cm wysokości. Łodyga jest w dole obła, wyżej tępokanciasta, rowkowana i żeberkowana[5].
- Liście
- Wszystkie krótkoogonkowe i wąskolancetowate, przy czym wyższe są mniejsze i węższe, na szczycie niemal równowąskie. Blaszki są całobrzegie i płaskie lub drobno karbowane i kędzierzawe[5].
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostan zajmujący od 1/3 do 2/3 długości pędu, na całej długości ulistniony. Przynajmniej dolne okółki kwiatów są od siebie oddalone. Kwiaty wyrastają na dość grubych i sztywnych szypułkach o długości zwykle podobnej do długości okwiatu, rzadko do dwóch razy dłuższych. Na końcu szypułki znajduje się kubeczkowata nasada kwiatu. Zewnętrzne listki okwiatu są wąskie i krótkie. Wewnętrzne listki o długości ok. 3 mm są jajowatolancetowate, na szczycie z dwoma lub trzema szczecinkowatymi ząbkami zawsze krótszymi od listka okwiatu. Podczas owocowania na wewnętrznych listkach okwiatu powstają silnie wypukłe guzki, tępe na szczycie[5].
- Owoce
- Drobne, brązowe niełupki osiągające do ok. 2 mm długości, zwężające się ku szczytowi i nasadzie. Cały kwiatostan w czasie owocowania czerwonawobrunatny[5].
- Gatunki podobne
- Szczaw nadmorski R. maritimus jest w czasie owocowania żółty, z kwiatostanem gęstym; ma guzki na listkach okwiatu zaostrzone na szczycie; ząbki na listkach okwiatu zwykle od nich dłuższe; szypułki cienkie. Szczaw skupiony R. conglomeratus ma listki okwiatu całobrzegie. Oba te gatunki rosną w podobnych siedliskach jak szczaw błotny[5].
Mieszańce
[edytuj | edytuj kod]Tworzy mieszańce ze szczawiem skupionym, kędzierzawym, żółtym i wąskolistnym[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2024-01-16] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2024-01-16] (ang.).
- ↑ a b c Rumex palustris Sm., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-16] .
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 483, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- ↑ a b c d e f g Adam Jasiewicz (red.): Flora polski. Rośliny naczyniowe. T. III. Kraków: PAN Instytut Botaniki im. W. Szafera, 1992, s. 93–94. ISBN 83-85444-06-8.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- BioLib: 38776
- EoL: 2881287
- EUNIS: 177549
- Flora of North America: 250060793
- FloraWeb: 5094
- GBIF: 4037603
- identyfikator iNaturalist: 78906
- IPNI: 697375-1
- ITIS: 823796
- NCBI: 50298
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2424686
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:697375-1
- identyfikator Tropicos: 26001343
- USDA PLANTS: RUPA12
- CoL: 93CJ8