Szwedzka Partia Ludowa
| ||
| ||
| Skrót | SFP/RKP | |
| Lider | Anna-Maja Henriksson | |
| Data założenia | 1906 | |
| Adres siedziby | Helsinki | |
| Ideologia polityczna | liberalizm, socjalliberalizm | |
| Liczba członków | ok. 26 tys. (2013)[1] | |
| Członkostwo międzynarodowe |
Partia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy | |
| Grupa w Parlamencie Europejskim |
Odnówmy Europę | |
| Młodzieżówka | Svensk Ungdom | |
| Barwy | żółty | |
| Strona internetowa | ||
Szwedzka Partia Ludowa (szw. Svenska folkpartiet, SFP; fiń. Suomen ruotsalainen kansanpuolue, RKP) – fińska partia polityczna o profilu liberalnym i centroprawicowym, reprezentująca mniejszość szwedzkojęzyczną w Finlandii[2]
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Partia została powołana w 1906[3]. Początkowo w wyborach parlamentarnych uzyskiwała poparcie na poziomu kilkunastu procent. Od początku lat 60. liczba wyborców głosujących na SFP waha się między 4 a 6%[4]. Od początku lat 90. ugrupowanie wprowadza od 8 do 11 deputowanych do Eduskunty[4].
Szwedzka Partia Ludowa uchodzi za ugrupowanie reprezentujące szwedzkojęzyczną mniejszość Finlandii, liczącą około 5,5%[5].
Od czasu akcesji kraju do Unii Europejskiej regularnie uzyskiwała po jednym przedstawicielu w Parlamencie Europejskim[6] (1996, 1999, 2004, 2009, 2014, 2019[7]). W ramach struktur europejskich SFP dołączyła do partii liberalnej, a w PE do grupy liberalnej.
Ugrupowanie wielokrotnie wchodziło w różne koalicje rządowe z fińskimi partiami, zarówno z lewicą, jak i z centroprawicą. Od połowy lat 70. brało udział w kolejnych rządach. W 2015 po latach współtworzenia kolejnych gabinetów znalazło się w opozycji. Do koalicji rządowej partia powróciła jednak w 2019[8].
Przewodniczący[edytuj | edytuj kod]
- Axel Lille (1906–1917)
- Eric von Rettig (1917–1934)
- Ernst von Born (1934–1945)
- Ralf Törngren (1945–1955)
- Ernst von Born (1955–1956)
- Lars Erik Taxell (1956–1966)
- Jan-Magnus Jansson (1966–1973)
- Kristian Gestrin (1973–1974)
- Carl Olof Tallgren (1974–1977)
- Pär Stenbäck (1977–1985)
- Christoffer Taxell (1985–1990)
- Ole Norrback (1990–1998)
- Jan-Erik Enestam (1998–2006)
- Stefan Wallin (2006–2012)
- Carl Haglund (2012–2016)
- Anna-Maja Henriksson (od 2016)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Eduskuntapuolueisiin kuuluu 300 000 suomalaista – vain pikkupuolueet kasvavat (fiń.). ts.fi, 15 kwietnia 2013. [dostęp 2019-06-18].
- ↑ Marian Grzybowski: Finlandia: zarys systemu ustrojowego. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2007, s. 40. ISBN 978-83-233-2412-6. [dostęp 2018-07-24].
- ↑ Szwedzka Partia Ludowa. encyklopedia.pwn.pl. [dostęp 2014-05-31].
- ↑ a b Parties and Elections in Europe: Finland (ang.). parties-and-elections.eu. [dostęp 2019-06-18].
- ↑ Statistics Finland. Population (ang.). stat.fi. [dostęp 2014-05-31].
- ↑ Archiwum Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2019-05-26].
- ↑ Tässä on eurovaalien tulos Suomessa: Vihreille historiallinen voitto, kokoomus suurin – nämä 13 ehdokasta pääsivät läpi (fiń.). yle.fi, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-26].
- ↑ Government of Prime Minister Rinne appointed (ang.). valtioneuvosto.fi, 6 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06].
