Szymon Kozłowski (astronom)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szymon Kozłowski
Ilustracja
Szymon Kozłowski w 2014 r. w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1979
Zielona Góra

Profesor nauk ścisłych i przyrodniczych
Specjalność: astrofizyka
Alma Mater

Uniwersytet Zielonogórski (2004)

Doktorat

2007 – astrofizyka obserwacyjna
Uniwersytet w Manchesterze

Habilitacja

2014 – astrofizyka obserwacyjna
Uniwersytet Warszawski

Profesura

1 sierpnia 2022

Polska Akademia Nauk
Status

Członek Komitetu Astronomii PAN (kadencja 2020–2023)

Pracownik naukowy, nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Instytut

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Stanowisko

Profesor (od 2022)

Okres zatrudn.

od 2010

Szymon Kozłowski (ur. 22 sierpnia 1979 w Zielonej Górze) – polski astrofizyk, profesor doktor habilitowany nauk ścisłych i przyrodniczych[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 2004 roku ukończył studia na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Zielonogórskiego (kierunek fizyka, specjalność astrofizyka komputerowa)[2]. Doktorat na temat: Mikrosoczewkowanie grawitacyjne widziane Kosmicznym Teleskopem Hubble'a oraz w projekcie OGLE-III obronił w 2007 roku na Uniwersytecie w Manchesterze[3]. W 2014 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną pt. Kwazary za Obłokami Magellana – nowe metody selekcji kandydatów i ich weryfikacja[4]. 1 sierpnia 2022 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk ścisłych i przyrodniczych w dyscyplinie astronomia[5]. Od 1 października 2010 zatrudniony na stanowisku adiunkta, a od 1 września 2022 na stanowisku profesora w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie[2].

W latach 2005–2006 odbył pięciomiesięczny staż naukowy w laboratorium naukowym w Los Alamos w Stanach Zjednoczonych[2]. W latach 2007–2010 odbył staż podoktorski na Uniwersytecie Stanowym w Ohio, także w Stanach Zjednoczonych[2].

Jego obszar zainteresowań to kwazary i aktywne centra galaktyk oraz zmienność ich blasku, soczewkowanie grawitacyjne (silne), mikrosoczewkowanie grawitacyjne oraz poszukiwania ciemnej materii. Bierze udział w projekcie OGLE. Kierownik międzynarodowego projektu astronomicznego The Magellanic Quasars Survey[6]. Autor i współautor 320 recenzowanych publikacji naukowych. Laureat stypendium dla wybitnych młodych naukowców Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2011)[7], Medalu Młodego Uczonego Politechniki Warszawskiej (2014)[8] oraz Nagrody Naukowej im. Stefana Pieńkowskiego, Wydziału III Polskiej Akademii Nauk (2014)[9]. Kierownik dwóch grantów naukowych przyznanych przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz dwóch grantów OPUS z Narodowego Centrum Nauki.

Członek założyciel Polskiego Towarzystwa Meteorytowego[10], członek Polskiego Towarzystwa Astronomicznego oraz Międzynarodowej Unii Astronomicznej. W latach 2000–2004 odpowiedzialny za modernizację Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze[11]. Członek Komitetu Astronomii PAN (kadencja 2020–2023)[12]. Od 19 stycznia 2023 roku prowadzi w serwisie YouTube kanał „W Gabinecie Astronoma” popularyzujący tematykę materii pozaziemskiej – meteorytów[13].

Niektóre publikacje naukowe[edytuj | edytuj kod]

  • 2021, A Survey Length for AGN Variability Studies, „Acta Astronomica”, 71, 103, Kozłowski, Szymon
  • 2017, Limitations on the recovery of the true AGN variability parameters using damped random walk modeling, „Astronomy & Astrophysics”, 597, A128, Kozłowski, Szymon
  • 2016, Revisiting Stochastic Variability of AGNs with Structure Functions, „Astrophysical Journal”, 826, 118, Kozłowski, Szymon
  • 2013, The Magellanic Quasars Survey. III. Spectroscopic Confirmation of 758 Active Galactic Nuclei behind the Magellanic Clouds, „Astrophysical Journal”, 775, 92, Kozłowski, Szymon, Onken, Christopher A., Kochanek, Christopher S., Udalski, Andrzej, Szymański, M. K., Kubiak, M., Pietrzyński, G., Soszyński, I., Wyrzykowski, Ł., Ulaczyk, K., Poleski, R., Pietrukowicz, P., Skowron, J., Meixner, M., Bonanos, A. Z.
  • 2010, Quantifying Quasar Variability as Part of a General Approach to Classifying Continuously Varying Sources, „Astrophysical Journal”, 708, 927, Kozłowski Szymon, Kochanek Christopher S.,Wyrzykowski, Ł., Igor Soszyński, Michał Krzysztof Szymański, Marcin Antoni Kubiak, Andrzej Udalski, Pietrzyński G., Szewczyk O., Ulaczyk K.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pracownicy naukowo-dydaktyczni – Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego. astrouw.edu.pl. [dostęp 2022-09-12].
  2. a b c d Szymon Kozłowski. Curriculum Vitae. astrouw.edu.pl. [dostęp 2022-12-20].
  3. Gravitational Microlensing in the Milky Way with the Hubble Space Telescope and OGLE-III. harvard.edu. [dostęp 2022-12-18]. (ang.).
  4. Prof. dr hab. Szymon Kozłowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-12-18].[martwy link]
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 sierpnia 2022 r. nr 115.7.2022 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2022 r. poz. 922).
  6. Projekt The Magellanic Quasars Survey. astrouw.edu.pl. [dostęp 2022-12-18]. (ang.).
  7. Stypendia dla wybitnych młodych naukowców. nauka.gov.pl. [dostęp 2022-12-18].
  8. Medal Młodego Uczonego. csz.pw.edu.pl. [dostęp 2022-12-18].
  9. Nagrody III Wydziału PAN (2014). pan.pl. [dostęp 2022-12-18].
  10. Komunikat nr 1 Polskiego Towarzystwa Meteorytowego. ptmet.org.pl. [dostęp 2022-12-18].
  11. Szymon Kozłowski, Janusz A. Gil: Urania. Postępy Astronomii, nr 3/2006, str. 114–115, Obserwatorium Astronomiczne w Zielonej Górze. urania.edu.pl. [dostęp 2022-12-18].
  12. Skład Komitetu Astronomii PAN kadencji 2020–2023. ka.pan.pl. [dostęp 2022-12-18].
  13. Kanał YouTube: W Gabinecie Astronoma. youtube.com. [dostęp 2023-09-30].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]