Szymon Majewski
_(cropped).jpg) Szymon Majewski podczas XXV Pol’and’Rock Festival (2019) | |
| Imię i nazwisko |
Szymon Tadeusz Majewski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Zawód |
prezenter radiowy i telewizyjny, satyryk, dziennikarz, aktor |
| Współmałżonek |
Magdalena Majewska |
Szymon Tadeusz Majewski (ur. 1 czerwca 1967 w Warszawie) – polski dziennikarz, prezenter radiowy i telewizyjny, satyryk, showman oraz aktor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego dziadkiem był Ignacy Łyskanowski, kapitan Armii Krajowej[1]. Był wychowywany tylko przez matkę[2]. W młodości należał do 16. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego[3]. Jest absolwentem XXI LO w Warszawie[4]. Uczył się także w Szkole Policealnej Pracowników Socjalnych[5], z wykształcenia jest technikiem autoklawów medycznych z obsługą pieców sterylizacyjnych gazowych i parowych[6]. Po ukończeniu nauki w liceum trafił do zespołu Studio Kineo, w którym ćwiczył pantomimę[7].
Karierę w mediach rozpoczął w 1990 pracą w nowo powstającym Radiu Zet[8], z którym związany był przez kolejne 15 lat jako prowadzący programy: Czuj mózg[9], Sponton[10], Transmisja z Denver[11], Szymoniada Majewiada czy Grupa Szczepana[12]. W 1994 zadebiutował na szklanym ekranie występami w talk-show Wieczór z Alicją na antenie TVP[13], dla której następnie prowadził program Słów cięcie gięcie[14]. W latach 1998–1999 był gospodarzem programu Szymon mówi Show realizowanego dla Canal+[12].
W drugiej połowie lat 90. zadebiutował w rolach aktorskich, wcielając się w Mioducha w filmach Juliusza Machulskiego Kiler (1997) i Kiler-ów 2-óch (1999).
Odmówił prowadzenia programów Idol w Polsacie i Jestem jaki jestem w TVN[12]. W 2004 nawiązał współpracę z TVN, przez kolejne osiem lat prowadził programy: Mamy cię! (2004–2005), Szymon Majewski Show (2005–2011), HDw3D Telewision (2011) i Szymon na żywo (2012). W 2005 zagrał księcia w spektaklu telewizyjnym Kopciuszek w reżyserii Krystyny Jandy oraz odebrał Wiktora dla osobowości telewizyjnej. Również w 2005 premierę miała książka biograficzna Majewskiego „Spowiedź świra”, będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym przez Agnieszkę Lesiak. W 2007 ukazała się reedycja książki – „Showman, czyli spowiedź świra”.
29 listopada 2012 zakończył współpracę z telewizją TVN, po czym 10 grudnia założył kanał na YouTube Szymon Majewski, na którym publikował m.in. vlogi. W latach 2012–2014 współprowadził poranny program Radia Eska Szymorning.
Latem 2014 powrócił na antenę Radia Zet[15], dla której początkowo prowadził audycję PogoDyńka, następnie Bułka z Szymkiem i Nieporadnik małżeński, a od września 2015 przeprowadza wywiady z osobowościami medialnymi w programie Nie mam pytań.
Od 2021 roku wraz z Joanną Kołaczkowską współtworzy podcast Mówi się[16].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jest żonaty z Magdą, z którą ma dwoje dzieci: Zofię i Antoniego[5]. Jego kuzynem jest Michał Pol[17].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- Kiler (1997) jako Mioduch
- Kiler-ów 2-óch (1999) jako Mioduch
- E=mc² (2002) jako dr Adam Kuczka, kolega Maksa Kądzielskiego na wydziale
- Superprodukcja (2002) jako prezenter telewizyjny
- Niania (2006) jako on sam odc. 33
Udział w reklamach[edytuj | edytuj kod]
- 2011–2014: kampania reklamowa PKO Banku Polskiego[18].
- 2016–2021: kampania reklamowa Plusa[19].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Wiktory 2004 w kategorii debiut „Odkrycie telewizyjne roku” (nominowany też w kategoriach „Prezenter lub spiker TV” i „Wiktor publiczności”)
- Fenomen „Przekroju” (2005)
- Telekamery 2006 w kategorii „Rozrywka”
- Świry 2006 w kategorii „Osobowość TV”
- Telekamery 2007 w kategorii „Rozrywka”
- Świry 2007 w kategorii „Teleświr”
- Wiktor 2007 w kategorii „Twórca najlepszego programu telewizyjnego”
- MediaTory 2007 laureat AkumulaTORa
- Telekamery 2009 w kategorii „Osobowość w rozrywce”
- Świry 2009 w kategorii „Osobowość TV”
- Telekamery 2010 Złota Telekamera za całokształt twórczości
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 18.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 28.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 63.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 23.
- ↑ a b https://www.kobieta.pl/artykul/magda-i-szymon-majewscy-malzenstwo-u-nas-jest-coraz-ciekawiej.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 139.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 34–35.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 76–77.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 85.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 94.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 100.
- ↑ a b c Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 114–115.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 103.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 107.
- ↑ Szymon Majewski wraca do Radia Zet!, gwiazdy.wp.pl, 14 lipca 2014 [dostęp 2019-04-29] (pol.).
- ↑ Mówi się, Spotify [dostęp 2023-05-27] (pol.).
- ↑ Twitter Michała Pola, Twitter [dostęp 2022-04-02] (pol.).
- ↑ „Szymon Majewski skutecznie zmienia wizerunek PKO Banku Polskiego”, na prnews.pl [dostęp 2011-05-20].
- ↑ Szymon Majewski z siatkarskimi chearleaderkami reklamuje rejestrowanie numerów na kartę w Plusie (wideo) [dostęp 2016-07-30].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Szymon Majewski, Agnieszka Lesiak: Spowiedź świra. Warszawa: Studio Książki, 2005. ISBN 83-923229-0-8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Szymon Majewski Show
- Polscy satyrycy
- Dziennikarze Radia Zet
- Dziennikarze Radia Eska
- Osobowości telewizyjne związane z TVP
- Osobowości telewizyjne związane z Canal+ Polska
- Osobowości telewizyjne związane z TVN
- Absolwenci XXI LO im. Hugona Kołłątaja w Warszawie
- Harcerze
- Polscy aktorzy filmowi
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Polskie osobowości YouTube
- Urodzeni w 1967