Przejdź do zawartości

Tętnica szczękowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tętnica szczękowa prawa (Internal Maxillary) wraz z gałęziami.

Tętnica szczękowa (łac. arteria maxillaris, ang. maxillary artery) – w anatomii człowieka tętnica będąca jedną z dwóch (obok tętnicy skroniowej powierzchownej) końcowych gałęzi tętnicy szyjnej zewnętrznej[1][2]. Jest głównym pniem tętniczym doprowadzającym krew do twarzoczaszki.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczyna się na przyśrodkowej powierzchni szyjki wyrostka kłykciowego żuchwy odchodząc przyśrodkowo od pnia tętnicy szyjnej zewnętrznej. Następnie biegnie przyśrodkowo przez dół podskroniowy przechodząc w szczelinie między mięśniem skrzydłowym bocznym a mięśniem skroniowym. Układa się tam bocznie do nerwu żuchwowego i nerwu zębodołowego dolnego. Następnie dalej w kierunku przyśrodkowym zmierza do dołu skrzydłowo-podniebiennego, gdzie rozpada się na gałęzie końcowe. W jej przebiegu wyróżnia się trzy odcinki:

Gałęzie[edytuj | edytuj kod]

Schemat odcinków i gałęzi tętnicy szczękowej prawej.

W odcinku pierwszym:

  • tętnica uszna głęboka – odchodzi ku górze i ku tyłowi. Zaopatruje przewód słuchowy zewnętrzny.
  • tętnica bębenkowa przednia. Wchodzi do jamy bębenkowej przez szczelinę skalisto-bębenkową, zaopatrując błonę bębenkową i inne elementy jamy bębenkowej.
  • tętnica zębodołowa dolna, biegnie ku dołowi i nieco do przodu, wchodząc do otworu żuchwowego a dalej biegnie w kanale żuchwy.
    • gałąź żuchwowo-gnykowa (łac. ramus mylohyoideus) – odchodzi od tętnicy zębodołowej dolnej tuż przed jej wejściem do kanału żuchwy. Dochodzi do mięśnia żuchwowo-gnykowego.
    • gałęzie zębowe (łac.rami dentales) – do zębów żuchwy
    • gałęzie zębodołowe (łac. rami alveolares) – do zębodołów żuchwy
    • gałęzie dziąsłowe (łac. rami gingivales) – do dziąseł żuchwy
    • gałęzie śródkościa (łac. rami diploici) – do śródkościa żuchwy
    • tętnica bródkowa – gałąź wychodząca przez otwór bródkowy żuchwy. Dochodzi do bocznej powierzchni bródki unaczyniając ją. Następnie zespala się z tętnicą wargową dolną oraz gałązkami tętnicy podbródkowej.
    • gałąź przysieczna (łac. ramus incisivus) – końcowa gałąź tętnicy zębodołowej dolnej. Zespala się ona z tą samą gałęzią tętnicy przeciwległej.
  • tętnica oponowa środkowa – biegnie pionowo ku górze, przechodząc pomiędzy odnogami nerwu uszno-skroniowego. Następnie dostaje się do jamy czaszki przez otwór kolcowy w kości klinowej. Zaopatruje oponę twardą dwoma gałęziami:
    • gałąź ciemieniowa (łac. ramus parietalis)
    • gałąź czołowa (łac. ramus frontalis

Pozostałe gałęzie tętnicy oponowej środkowej:

    • tętnica bębenkowa górna – w swoim przebiegu towarzyszy nerwowi skalistemu mniejszemu i wchodzi do jamy bębenkowej
    • gałąź łącząca z tętnicą łzową (łac. ramus communicans cum a. lacrimali)

W odcinku drugim tętnica szczękowa oddaje gałęzie zaopatrujące mięśnie żucia:

W odcinku trzecim:

Przechodząc przez kanał podoczodołowy tętnica podoczodołowa oddaje gałęzie unaczyniające zęby szczęki

Gałęzie końcowe tętnicy szczękowej:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 206–210, ISBN 978-83-200-3257-4.
  2. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 181–182, ISBN 978-83-66548-16-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]