Mięsień skrzydłowy przyśrodkowy

Mięśnie skrzydłowe: boczne (dolny i górny) i przyśrodkowy – na rysunku opisane odpowiednio jako zewnętrzny (externus) i wewnętrzny (internus).

Mięsień skrzydłowy przyśrodkowy

Mięsień skrzydłowy przyśrodkowy (łac. musculus pterygoideus medialis) – parzysty mięsień żucia.

Anatomia

Przyczep początkowy leży w dole skrzydłowym (pomiędzy blaszkami wyrostka skrzydłowatego kości klinowej), a także na wyrostku piramidowym kości podniebiennej. Przyczep końcowy znajduje się na guzowatości skrzydłowatej kąta żuchwy.

Czynność

Mięsień unosi żuchwę, podobnie jak leżący bardziej powierzchownie mięsień żwacz i położony głębiej mięsień skroniowy.

Unaczynienie

Mięsień jest unaczyniony przez gałązki tętnicy szczękowej.

Unerwienie

Unerwienie stanowi gałązka nerwu żuchwowego (V₃) – trzeciej gałęzi nerwu trójdzielnego.

Badanie

Mięsień ten można zbadać – ze względu na jego położenie przyśrodkowe względem żuchwy – jedynie wewnątrzustnie. Najczęściej można wyczuć jedynie jego dolną część.

Bibliografia

• Janina Sokołowska-Pituchowa (red.): Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. VII. PZWL 2005, ​ISBN 83-200-3185-0​
• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka, tom I. Wydanie 12. Strona 776-777, ​ISBN 83-200-2877-9​

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.