Mięsień skrzydłowy przyśrodkowy

Mięsień skrzydłowy przyśrodkowy (łac. musculus pterygoideus medialis) – parzysty mięsień żucia.
Anatomia[edytuj | edytuj kod]
Przyczep początkowy leży w dole skrzydłowym (pomiędzy blaszkami wyrostka skrzydłowatego kości klinowej), a także na wyrostku piramidowym kości podniebiennej. Przyczep końcowy znajduje się na guzowatości skrzydłowatej kąta żuchwy.
Czynność[edytuj | edytuj kod]
Mięsień unosi żuchwę, podobnie jak leżący bardziej powierzchownie mięsień żwacz i położony głębiej mięsień skroniowy.
Unaczynienie[edytuj | edytuj kod]
Mięsień jest unaczyniony przez gałązki tętnicy szczękowej.
Unerwienie[edytuj | edytuj kod]
Unerwienie stanowi gałązka nerwu żuchwowego (V3) – trzeciej gałęzi nerwu trójdzielnego.
Badanie[edytuj | edytuj kod]
Mięsień ten można zbadać – ze względu na jego położenie przyśrodkowe względem żuchwy – jedynie wewnątrzustnie. Najczęściej można wyczuć jedynie jego dolną część.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janina Sokołowska-Pituchowa (red.): Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. VII. PZWL 2005, ISBN 83-200-3185-0
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka, tom I. Wydanie 12. Strona 776-777, ISBN 83-200-2877-9