Mięsień żuchwowo-gnykowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Mięsień żuchwowo-gnykowy

Mięsień żuchwowo-gnykowy (łac. musculus mylohyoideus), zwany czasem przeponą jamy ustnej (łac. diaphragma oris) – parzysty mięsień szyi, należący do grupy mięśni nadgnykowych. Podnosi kość gnykową i język, napinając dno jamy ustnej, albo obniża żuchwę.

Rozpięty jest między kresą żuchwowo-gnykową żuchwy a kością gnykową. Powyżej znajduje się mięsień bródkowo-gnykowy i ślinianka podjęzykowa.

Unaczyniony przez gałęzie tętnicy szyjnej zewnętrznej, drogą tętnic: twarzowej, szczękowej i językowej. Unerwienie jest analogiczne jak w przypadku brzuśca przedniego mięśnia dwubrzuścowego – przez nerw żuchwowo-gnykowy, gałąź nerwu trójdzielnego biegnąca drogą nerwu żuchwowego i zębodołowego dolnego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bochenek, Adam, Reicher, Michał: Anatomia człowieka (tom I).