Tadeusz Filipkowski
Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1932 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 czerwca 2020 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
żołnierz Szarych Szeregów, dziennikarz, działacz kombatancki |
Alma Mater | |
Rodzice |
Stanisław, Zofia z Błeszyńskich |
Małżeństwo |
Mirosława Okolska-Filipkowska |
Odznaczenia | |
|
Tadeusz Antoni Filipkowski (ur. 5 maja 1932 w Warszawie, zm. 19 czerwca 2020 tamże) – żołnierz Szarych Szeregów, dziennikarz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn architekta i działacza niepodległościowego Stanisława (1896–1964) i Zofii z Błeszyńskich. Jego ciotką od strony ojca była Wanda Pełczyńska. Wraz z rodzicami mieszkał przed wojną w Gdyni i Lwowie, gdzie uczęszczał do szkół powszechnych. Od 1941 rodzina mieszkała w Warszawie[1]. Tu pod ps. „Filip”, „Krzycki” był członkiem Szarych Szeregów (Zawisza. Blok Zamek, 9 ZDH im. Stefana Czarnieckiego) uczestnicząc w małym sabotażu, obserwacjach i konwojowaniu łączniczek[1]. Po powstaniu warszawskim wyszedł z ludnością cywilną i dotarł do Mstyczowa, gdzie przebywał do końca wojny[2]. Do Warszawy powrócił w lutym 1945[2]. Ukończył tamże szkołę powszechną, a następnie średnią. Maturę uzyskał w 1952, a następnie ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (1956)[1].
Od 1950 pracował najpierw w Centralnej Komisji Wydawniczej i Urzędzie Wydawnictw, a następnie w redakcjach: nieperiodyków w Filmowej Agencji Wydawniczej. Potem był dziennikarzem w redakcji „Na Przełaj”, „Wiedzy i Życia”, Centralnej Agencji Fotograficznej jako redaktor prowadzący, a następnie zastępca redaktora naczelnego „IMT Światowid”[1]. Pracował społecznie w PTTK, gdzie od 1950 był przewodnikiem miejskim po Warszawie[3][2] oraz członkiem redakcji „Gościńca” (1969–1995)[4]. Działał również w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich. W latach 1980–1981 działał w „Solidarności”. W stanie wojennym został usunięty z zawodu i przez dwa lata był kierowcą[1]. Od 1984 pracował ponownie jako dziennikarz w redakcji „Drużyna” i tygodniku „Odrodzenie”. W 1990 odszedł na emeryturę[1].
Od początku istnienia, czyli od 1989, działał w Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Przez wiele lat był członkiem Rady Naczelnej i Prezydium, przez pewien czas wiceprezesem ZG ŚZŻAK i rzecznikiem prasowym. Współpracownik i autor tekstów w „Biuletynie Informacyjnym” – miesięczniku ŚZŻAK. Prezes Fundacji Filmowej Armii Krajowej (1995–2015)[5], współtwórcą filmu o Polskim Państwie Podziemnym, oraz producent 29 filmów o AK[2]. Członek pierwszej Rady Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku (2012–2017)[6][7].
Żonaty dwukrotnie. pierwszy raz z Bożenną z Faszczewskich. Mieli córki: Marię, Ewę i Joannę. Drugi raz ożenił się z dziennikarką Mirosławą Okolską-Filipkowską (1930–2014). Małżeństwo było bezdzietne. Pochowany wraz z żoną w grobowcu rodzinnym na Starych Powązkach.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Krzyż Komandorski (2006)[8], Krzyż Oficerski (2000)[9] i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Armii Krajowej, Medal za Warszawę 1939–1945, Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”, Złoty i Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, Medale „Pro Memoria” i „Pro Patria”, Srebrna Odznaka Honorowa PCK, Odznaka za Zasługi dla Warszawy, Medal Pamiątkowy „Za Zasługi dla ŚZŻAK”, Złota Odznaka Honorowa PTTK, Zasłużony Działacz Turystyki, Kultury, Handlu, Zasłużony Opiekun Zabytków[5] i inne m.in. niemiecki Krzyż Zasługi (2015)[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej – biogram Tadeusz Filipkowski
- ↑ a b c d Biogram Tadeusz Filipkowski, Towarzystwo Przyjaciół Warszawy – Podsumowanie programu "Ludność cywilna w Powstaniu Warszawskim 1944 r., Warszawa 2015, s. 16 wersja elektroniczna
- ↑ Warszawskie Koło Przewodników Miejskich PTTK – Pamięci zmarłych kolegów 1 listopada 2020
- ↑ Teresa Kłosiewicz-Prokop, Gościniec Miesięcznik Turystyczno-Krajoznawczy PTTK, – wersja elektroniczna
- ↑ a b Nekrolog Tadeusza Filipkowskiego – Aktualności Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej
- ↑ Zarządzenie z dnia 13 kwietnia 2012 r. w sprawie powołania członków Rady Powierniczej w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku – Dziennik Urzędowy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, poz. 17
- ↑ MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ – Posiedzenie inauguracyjne Rady Powierniczej
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 września 2006 r. o nadaniu orderów i odznaczenia (M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 809).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 marca 2000 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2000 r. nr 14, poz. 296).
- ↑ Aleksandra Sołtan-Lipska, Kalendarz warszawski, marzec-sierpień 2015, Warszawa 2015, s. 11 wersja elektroniczna
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej – biogram Tadeusz Filipkowski
- Nekrolog Tadeusza Filipkowskiego – Aktualności Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej
- Absolwenci Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Członkowie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich
- Członkowie Szarych Szeregów
- Działacze środowisk kombatanckich
- Dziennikarze negatywnie zweryfikowani w stanie wojennym
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Honorową Odznaką PTTK
- Odznaczeni Krzyżem Armii Krajowej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Za Zasługi dla ZHP
- Odznaczeni Medalem Pro Memoria
- Odznaczeni Medalem Pro Patria
- Odznaczeni Medalem za Warszawę 1939–1945
- Odznaczeni Odznaką Honorową Polskiego Czerwonego Krzyża III stopnia
- Odznaczeni odznaką „Za Zasługi dla Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej”
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Powstańcy warszawscy
- Polscy dziennikarze prasowi
- Przewodnicy turystyczni
- Urodzeni w 1932
- Zmarli w 2020