Tadeusz Grudziński
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 marca 1924 |
Data śmierci |
29 listopada 2015 |
profesor nauk historycznych | |
Specjalność: historia średniowieczna | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1950 |
Habilitacja |
1955 |
Profesura |
1966 – nadzwyczajny 1978 – zwyczajny |
Nauczyciel akademicki | |
uczelnia |
Instytut Historii i Archiwistyki UMK |
Okres zatrudn. |
1949–1985 |
Odznaczenia | |
Tadeusz Grudziński (ur. 1 marca 1924 w Woli Karczewskiej, zm. 29 listopada 2015[1]) – polski naukowiec, historyk-mediewista specjalizujący się m.in. w dziejach wczesnośredniowiecznej Europy i Polski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W czasie II wojny światowej uczęszczał na tajne komplety w Otwocku, gdzie w 1943 ukończył szkołę średnią. W 1944 pracował fizycznie we młynie. Był członkiem Armii Krajowej, a w latach 1944–1945 służył w 2 Armii Wojska Polskiego.
Po wojnie trafił do Torunia, gdzie w 1949 ukończył studia historyczne i został zatrudniony w Katedrze Historii Polski Średniowiecznej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. W 1950 uzyskał stopień doktora, temat jego rozprawy brzmiał Bolesław Szczodry. Zarys dziejów panowania, a promotorem był Bronisław Włodarski. W 1955 uzyskał habilitację. W 1966 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 – profesora zwyczajnego.
Na UMK pracował do przejścia na emeryturę w 1985. W latach 1970–1972 był członkiem senatu uczelni. Kierował Zakładem Historii Słowiańszczyzny Zachodniej (1957–1969), Katedrą Historii Polski Średniowiecznej (1966–1969) i Zakładem Historii Średniowiecza (1969–1980). W latach 1966–1972 był dyrektorem Instytutu Historii i Archiwistyki UMK. Wśród wypromowanych przez niego doktorów znalazł się, m.in.: Tomasz Tadeusz Nowakowski (1986).
Ojciec Przemysława Grudzińskiego[2]. Pochowany na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu[3].
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1954)[4].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Polityka papieża Grzegorza VII wobec państw Europy Środkowej i Wschodniej 1073–1080 (1959)
- Pertraktacje merseburskie z 1135 roku (1968)
- Bolesław Śmiały-Szczodry i biskup Stanisław. dzieje konfliktu (1982, ISBN 83-223-1966-5)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Niepowetowana strata UMK. chillitorun.pl, 2015-12-02. [dostęp 2015-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-03)]. (pol.).
- ↑ Zmarł Profesor Tadeusz Grudziński [online], umk.pl, 2 grudnia 2015 [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ Sprawozdania Towarzystwa Naukowego w Toruniu, tnt.torun.pl, 2016, s. 9, ISSN 0371-375X [dostęp 2021-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-19] .
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 28 września 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1589).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 251, ISBN 83-231-1988-0 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prof. zw. dr Tadeusz Grudziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-11-27] .
- Absolwenci Wydziału Nauk Historycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika
- Ludzie związani z Otwockiem
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu
- Polscy historycy
- Urodzeni w 1924
- Wykładowcy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
- Zmarli w 2015
- Żołnierze Armii Krajowej
- Żołnierze ludowego Wojska Polskiego w II wojnie światowej