Tadeusz Ochlewski
Data i miejsce urodzenia |
22 marca 1894 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 stycznia 1975 |
Narodowość | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Tadeusz Ochlewski (ur. 22 marca 1894 w Olszanie, zm. 26 stycznia 1975 w Warszawie) – polski skrzypek, pedagog i wydawca muzyczny.
Syn Józefa. Studiował elektromechanikę na politechnice w Petersburgu (1913–1915)[1], grę na skrzypach i altówce w konserwatorium petersburskim (1915–1917) i warszawskim (1917–1921). Początkowo pracował jako skrzypek, solista zespołów kameralnych. W latach 1921–1931 grał w Orkiestrze Opery Warszawskiej, w latach 1935–1939 w Kwartecie Polskim. Był twórcą zespołu muzyki dawnej „Trio Sonata”, w którym występował w latach 1925–1939. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Muzyki (1926) oraz Towarzystwa Wydawniczego Muzyki Polskiej (1928). W latach 1934–1939 kierował Organizacją Ruchu Muzycznego (ORMUZ). W latach 1933–39 prowadził klasę kameralistyki, a w latach 1935–39 klasę metodyki gry skrzypcowej w Konserwatorium Warszawskim. Podczas II wojny światowej organizował tajne koncerty dla młodzieży szkolnej i „koncerty twórczości wojennej” we własnym mieszkaniu, występował także w „Salonie Sztuki” Bolesława Woytowicza.
W roku 1945 założył w Krakowie Polskie Wydawnictwo Muzyczne, którego był dyrektorem do 1964 roku. Redagował serię wydawniczą „Florillegium Musicae Antique”[1]. Po wojnie, od 1948 do 1950, prowadził także klasę altówki w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W 1964 zorganizował w Warszawie zespół muzyki dawnej „Con moto ma cantabile”, którym kierował do 1975. Publikował artykuły na tematy muzyczne w pismach „Śpiew w szkole”, „Muzyka Polska”, „Ruch Muzyczny”[1].
Pochowany na Cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kw. 35A, rząd 5, grób 9)[2].
Od 2003 roku Polskie Wydawnictwo Muzyczne organizuje Konkurs Kompozytorski im. Tadeusza Ochlewskiego.
Mąż klawesynistki Janiny Wysockiej-Ochlewskiej.
Nagrody i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (1936)
- Krzyż Komandorski łotewskiego Orderu Trzech Gwiazd (1937)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1952, na wniosek Ministra Kultury i Sztuki – za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki)[3]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (7 lipca 1954, za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie przemysłu graficznego i księgarstwa[4]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1959)
- nagroda Związku Kompozytorów Polskich (1950)
- Nagroda Miasta Krakowa (1958)
- nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1965)
Przypisy
- ↑ a b c Tadeusz Ochlewski. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-04-24].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 97, poz. 1147
Linki zewnętrzne
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Polscy skrzypkowie
- Polscy altowioliści
- Wykonawcy muzyki dawnej
- Wykładowcy Akademii Muzycznej w Krakowie
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1975
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polacy odznaczeni Orderem Trzech Gwiazd